Eigenzinnigheidxml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

De eigenzinnigheid in de

reformatorische wereld

Op afstand kunnen zei beoordelen

Met schrijven kun je niet alles bewoorden

Maar dat ik sektarisch zou zijn

Dat raakt me in de diepste zin van het woord

Dat vind ik erg ongehoord

Al wordt het beschreven onder

het mom van een naam en een verhaal

Toch begrijp ik dat hier een mens wordt bedoelt

Dat niet is onderkoelt en ook niet aan sektarisme leidt

Het meemaken van wat zogenaamde
zwakken in het geloof doen

Daar wringt bij mij wel de schoen!

Soms ga je samen op een weg

Maar op een keer moet je je er van scheiden

En het stof van je voeten schudden

Want ze zitten niet gelovige ergens in te wroeten

Maar ze zijn uit op kwade zinnen

Ze bemoeien zich teveel met de beestachtige normen

En zo komen de zwakken met drommen

naar de voorgrond

En ben je een waar gelovige

Dan neem je van een ander aan

Waar je in het leven voor komt te staan

Om eenmaal zalig te kunnen sterven

Maar de meeste mensen willen geen strijd

En denken oh.. wij gaan vanzelf naar de eeuwige zaligheid

Want we leven netjes en we spreken netjes

Geen kouder volk dan kerkvolk!

En zo is dat door veel reformatorisch onderwijs

Menigeen op het verkeerde been is komen te staan!

Vuur en verdeeldheid kwam mijn Koning brengen

Maar weinigen die hun leven wilde verlengen

Zodat je van God andere wegen moet gaan

Om naar het heidendom te gaan

Het heidendom daar zijn mensen

Die soms lopen met verborgen wensen

En die lopen niet met hun godsdienst te pronken

Ja, op het kerkelijk erf is menigeen diep gezonken
Vele jaren geduld hebben met een ondergaande
natie...dat is geen spatie maar 25 jaar gaan
en niet als een kromme banaan!
Dat is spiritueel niet eenzijdig!

Ezechiël 7