Oorlogxml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

Een kind heel klein

Weet nog niet van gelukkig zijn

Een kinderziel kan wel worden verziekt

Een kind dat moet opgroeien met angst en pijn

Omdat er geen ouders meer zijn

Ouders die verdriet hebben dat ze een kind verloren

Ouders die niet meer in staat zijn ze te verzorgen

Kinderen die werden vervoerd

Naar het laatste levensstation

Een kind waarvan het bestaan

Is begonnen bij de Bron

Een Bron die leven geeft

Ook aan een kind in de moederschoot

Dat er dan een vijand is

Die kinderen en ouders doodt

Mensen zonder hart!

Die geven aan anderen ongekende smart

Er waren nog mensen met een hart

Die zich over wezen ontfermde

Maar soms kon een kind niet meer kermen

Want de gevoelens waren gedood

Ze leefde met een blik

Die niet meer kon zien wat geluk was

En zo was er een oorlog

Velen jaren geleden!

Maar nu zijn er mensen in het heden

Die kinderzielen smoren

Omdat ze zelf in de macht van

de maatschappij zijn verloren

Een maatschappij die teveel vraagt

Een maatschappij die niet meer mensen uitdaagt

Tot een behoorlijk levensbestaan

Nee, een bestaan dat mensen te ziek maakt

En daarna de dood injaagt

Mensen die aan een burn out of wat het ook mag zijn

Moeten lijden om dat ze niet meer

kunnen zijn wie ze waren

De maatschappij is tot slavendrijver verworden

En zo zien we dat mensengeesten doorslaan

Of dat lichamen er aan gaan

Dit alles is net zo erg als het kind/ouder
zijn in de oorlog

Wat bezielt de huidige mens toch?

De slagen zijn reeds gekomen

Zijn we al van het slaven afgekomen?

Zodat we eens in gaan tomen

Om tot nadenken over te gaan!

Waarvoor we in het leven dienen te staan

Niet om een ander tot gort te slaan

Maar om een ander het leven te gunnen!

Zodat eenieder behoorlijk het gezin kan runnen

Waardoor de stress van druk, druk, druk wordt afgenomen

Waar mensen van vrolijke dagen kunnen dromen

Waar grootouders ook gelukkig met

kinderen en kleinkinderen kunnen zijn
Zonder de druk van oppassen!

Van mij mag hij voorbij zijn die trein

Die van toen is gestopt maar die slaventrein
gaat voort

Waardoor mensenzielen werden en
worden vermoord!

Ja, op deze dag van dodenherdenking!

Snakken mensen naar een ongekende vrijheid

Een vrijheid waar niet de overheid alles voor je dicteert!

Maar waar je zelfstandig kan handelen en nadenken

Dat is wat er aan mensen moet worden geschonken

Zodat men niet naar de hoeveelheid geld blijft lonken

Maar zodat men ervoor gaat

Hoe de liefde naar elkaar gaat lonken
En men elkaar geestelijk gaat verrijken!

En men zegt hoe lieflijk is dat zonen

In hetzelfde Huis als de ouders wonen!

Psalm 133