|
Bekijken
Hoe bekijk je het leven?
Het leven is door egoïsten omgeven
De één zegt ik
De ander heeft al een lelijke sik
Weer een ander krijgt van alles de hik
Omdat die zn zin niet krijgt
Weer een ander zorgt voor eigen eer
En zo is er nog veel meer
Ik kijk niet op niemand neer
Maar het egoïsme neemt geen keer
En dan zie je dat mensen in de ouderdom
Over de straatjes gaan en denken krom
Of in het andere geval loopt men krom
En hoe ouder hoe kouder en men praat dom
Nee, het leven is gegeven
Om er voor de ander te zijn
Maar zit je in de trein een egoïst te zijn
Dan stort je vanzelf in het ravijn
Want niemand draagt daar nog je pijn
De pijn van een ander zn opgeschroefde psyche
Want deze tijd vereist heel veel inzet
Wil je alles nog economisch op de rails houden
Dan zwerft men met het huishouden
Van de ene kant naar de andere kant
En niets geeft nog vaste grond
Het egoïsme maakte alles ongezond
Nu liggen er mensen misschien verwondt
Dat komt omdat men graag leeft op grote voet
En zo komt het dat men altijd maar moet
De slavendrijver drijft mensen weg
Van het beste wat men kan of kon overkomen!
En zo kunnen mensen nimmer meer
vredig dromen!
Men faalt aan alle kanten
Ja, het is door de duivel met zijn trawanten!
Dus het leven is geen bos bloemen
Die je graag zou willen zoenen
Het leven is een hel
Vol met kommer en kwel!
|
