|
Mooi?
Het leven werd eens gegeven
Het leven leek ook zo mooi
Het leven kende veel droefenis
Omdat het leven niet zo mooi is
Het leven is verdriet
Het geluk is maar even
Wanneer je bent aan het weven
Aan de fijne levensdraad
Je weet dat het leven zonder
verdriet niet voorbij gaat!
Het leven is er één van veel obstakels
Maar ook zijn er vele schakels
Het is van de ene schakel naar de andere
Het meeste geluk lijkt er alleen voor anderen
Want men doet zich allemaal zo voor!
En heb je echt verdriet
Dan vind je iets wat mooi is
Daarin is het geluk!
Maar het is zo weer stuk!
Een draadje is zo weer gebroken
En dan maar weer hopen
Op een nieuwe draad
Of je vindt ineens een schakel
Maar met die schakel
Begint het obstakel!
Dus mooi is er wel met een vraagteken
Alles duurt maar even
En de eenzaamheid weken
Na maanden en jaren te hebben gegaan
Wat is er zo mooi aan het levensbestaan?
Dat je door diepe dalen voort moet gaan!
En in die dalen ligt het geluk!
Niet op de hoogte van alle bergen
Want door een diepe val kan je ook sterven!
Wat het allermooiste is
Dat is het gevoelen van het ware gemis!
Het gemis van je Schepper!
Als je die ontvangt krijg je de ware oppepper
En kun je het leven volop betreden!
Ook al kom je in een kuil gegleden
Die men voor je had bereid
Toen werd het hoogtijd!
Dat de ware twist begon!
En dat was in de Bron!
De twist met een volk
Die leefde met een dolk!
En dat was de dolk van hoogmoed!
Die doet het leven geen goed!
Maar word je door God behoedt
Dan is er geen verdriet in het gemoed
Het is eenzaam maar niet alleen!
En eens hield het op dat verdrietige geween!
Kun je dan niet meer huilen?
Ja hoor, de wereld is om te huilen
Met al zn valkuilen!
Ze zijn heel dichtbij
Want men denkt, ik ben blij
Met familie en vrienden
Maar je ongeluk is daarin dichtbij
Want je bent nimmer echt blij!
|
