|
In de ik vorm gesproken
Gaat niet over mezelf!
Naar aanleiding van een geziene foto!
Zo leven heel veel mensen…
Vervallen
Een vervallen huis
Ik voelde me er zo thuis
In dat huis
Zonder ramen en deuren
Je kon geen behang meer
van de muren afscheuren
Het was kaal en lelijk
Maar ik voelde me vrij
Alles open
Je kon zo naar buiten lopen
Het natuurlijke bestaan
Hield niet op te bestaan
De paardenbloemen in de tuin
Ik wandelde er door
En het gaf een natuurlijk gevoel
Het was mijn doel
In de vervallen bende
In al mijn persoonlijke ellende
Te blijven wonen
Ik wilde niet vrij zijn in mijn
geestelijk huis
Ik verbleef liever in dat vervallen huis!
Met het gevoel dat niemand je echt ziet
Want je behoort niet bij de buitenwereld
Je hoort in een gevangenis thuis
Het leven was nimmer pluis
Maar ik moest wonen in een huis
En dat was dit vervallen huis
Een huis grijs en grauw
Ik bleef daaronder gewoon lauw
Ik zag wel de ochtenddauw
Omdat alles open was
Dat was er zomers op het gras!
|
