Verdriet...
Verdriet in stilte
is een verdriet
Wat niemand ziet...
Het kan werkeloosheid zijn
Of het kan kinderloosheid zijn
Of het kan een leven zonder
een partner zijn
Het kan ook totaal iets ander zijn
Niemand kent van een ander
de inhoud van een levenstrein
Maar dat het leven zwaar kan zijn
Ook al leef je niet met chagrijn
En weet een ander niet
hoe diep je moet gaan
Want velen leven door in
een ijdelheidswaan
Of een sterke vorm van
egoïsme
En zien niet wat jij
moet missen...
Mensen hebben soms ook
geen inlevingsgevoel
Dus dan houd je maar
je mond
Maar als je van veel kruizen
weet
Dan weet je wel hoe het voelt
en dat is soms koud en dan weer heet
Soms breekt daarover het
angstzweet uit
Hoe moet je aan alles
ontkomen
Je leefde met bepaalde dromen
Maar die dromen gaan niet
uit komen
Voor jou is er dan een
zwart gat
En dan heb je het helemaal gehad
Je zakt door eigen kunnen heen
Er ontstaat soms opstandigheid
of je raakt de weg kwijt
Het leven heeft niet veel te bieden
En dan blijft er uitzichtloosheid over
Maar daar moet men zich
niet aan overgeven
Want in alle gevallen is
het leven het waard om het te leven
Maar je kunt het leven zelf niet
naar je hand zetten
Zo moet men onder alle
omstandigheden leren
geduld te oefenen
En wordt het allemaal anders als
je had gedacht
Achteraf zie je hoe
klein een mens is in eigen
kracht
Maar mocht je God als
je Trooster leren kennen
Dan leer je je lot in
Zijn handen te leggen!
Maar moeilijk is het
wel
Het leven vol kommer
en kwel!
|