|
Weggelopen
Uit het leven weggelopen
Je kan de eindjes niet meer
aan elkaar knopen
Welke eindjes dan?
De eindjes van de smartkan
In een leven met veel zegen
Daarin moet heel veel zwaar wegen
En dan loop je uit het leven van nu weg
En je bent met de hemel op weg!
Naar alles wat afgronden geeft
Je ogen zien alles gebeuren
Je kunt je hier niet van losscheuren
Hoewel je niet heel de dag
Met de eindjes van de smart leven mag
Je bent op hoger niveau
En daar wordt de smart verzacht
Zodat je eigenlijk om de malheid lacht
Je ziet hoe de zotten
Zich vreselijk bedotten
Dit doet vooral geen pijn
Je denkt laat ie fijn zijn
Want je bent de laatste die lacht
Ondanks dat de zot in zijn vuistje lacht
Die denkt je een hak te zetten
Maar je hebt ogen die goed opletten
En zo zie je de zot ondergaan
Want zotten gunnen een echt mens
geen bestaan
Ze zijn heel angstig of bang
Want ze hebben een grote hang
Naar alles wat deze wereld in schijn biedt
Dat is waar je als echt mens van geniet
Ze hebben zichzelf bedrogen
Ze ontvangen niets uit het Hoge
Ook al hebben ze oren
Het zijn de oren die niet horen
En het zijn ogen die niet zien
Straks ziet de zot zichzelf misschien
In al de zotternij
En dan is de zot niet meer blij!
Spreuken 31
|
