|
Zorg
De zorg is onnoemelijk
groot
Draagt elkanders lasten
Maar de lasten zijn te zwaar
Ieder heeft inmiddels genoeg aan
zichzelf
Privé of in stad en land
en ook in de wereld
Allen zijn aan de zelfkant
Vluchtelingen hopen ergens op beter
Maar voor hen en het land
wordt het ook steeds heter
Er worden eisen gesteld
En zo raakt alles versneld
Versneld naar een ravijn
Maar daar wil ook niemand zijn
Men denkt ik vlucht voor mezelf
Of ik vlucht voor een dictator
De mens is op hol geslagen
En dat is gekomen in de dagen
Waar het niet op kon
En de armen naar de rijke keek
En voor de verkeerde hoop bezweek
Hier is het niets
Dan ga ik maar op de vlucht
Maar de vlucht geeft aan geen mens lucht
Het werkt benauwdheid in de hand
En ben je dan flink gekomen een de zelfkant
Dan maak je je met alles te wagen
jezelf van kant!
Hier zie je het is barsten of buigen
Ja, dat weet je als geen ander
Als je ziet de levenswandel
Van de gehele wereld
Dichtbij of ver
Het is eindelijk zover
Dat men bijna met de handen in
het haar zit
En dan doe je dit
Leven als een kip zonder kop
En dat doet ook de snob
Zo raakt alles aan lager wal
En de jacht naar geld brengt niemendal
Overal is te weinig geld
Dus op dit gebied gaat ook alles
versneld!
Gelukkig had of heb ik
vertrouwen in die ene Held
En die kwam toen aangesneld!
Wie op Mij bouwt
Heeft het nimmer nog benauwd!
Zorg is er alleen bij een Borg
En wenst men daaruit niet te leven
Dan gaan alle fundaties beven
En stort alles in elkaar
En dan is de dood of duivel klaar
Want hij deed en doet flink z’n best
Om ook nog een rest
Over de streep naar de dood te trekken
Dit is een waar gegeven
Dit begon bij de innerlijke vrekken
Die een haat in zich droegen en dragen
Geopenbaard nu ten laatste dagen
2 Thessalonicenzen 2 in het bijzonder
vers 8 en 9
|
