Drie
Het zijn drie woorden
Vele malen hoorden
De landgenoten
Bed, bad en brood!
De ene z’n dood
De ander z’n brood
Kijk maar wat je ziet
Bij mensen die zijn verdronken
Zwarte grote zakken
Voor een begrafenis is daar
niets te makken
Maar de leverancier
van de zwarte zakken
Heeft nu wel weer wat te makken
Hier wordt gepraat
Het is ook al laat
Ze zijn er nog niet uit
Maar ze kijken vrolijk voor zich uit
Zouden ze dicht bij elkaar zijn gekomen?
Om weer van een voortgaande
coalitie te dromen!
Het is toch wat met die twee partijen
Ze kunnen helemaal niet goed vrijen!
Ze moeten eerst erg moe worden
En dan wil men zich prijs geven
Niet om te vrijen of te zoenen
Maar om ons land schoon te boenen
Op de knieën moet dat gebeuren
Want anders heeft die ander weer
wat te zeuren
En zo gaan onze politici
Steeds weer voor de ander op de knie
In plaats eens in eigen hart te kijken
Hoe het daar allemaal zit!
Ze kijken graag politiek verder
Maar ze zien absoluut geen redder!
Welke laat ik in het midden!
Ze worden van eigen doen gaar!
Dat vind ik niet raar
Want ze vormen beslist geen
fantastisch paar!
|