|
Zeventig
Zeventig is een getal
En na het verwoestende verval
van een oorlog
Mogen we nu gedenken
Dat God ons toen vrede wilde schenken
Ik moest er nimmer aan denken
Dat mijn zonen ooit oorlogstuig
zouden zijn
Als ouder kijk je dan wel in een ravijn
Als je al dat verdriet om je heen zag
Na vele jaren
Waar mensen hun zonen waren verloren
En ook in het heden zijn er veel mannen en
zonen verloren gegaan
Door rampen of oorlogen
Hebben mensen dan nimmer mededogen
met andere mensen
Vrijheid willen we allemaal
Maar de vrijheid wordt onbeschaamd gebruikt
En zo is het dat menigeen op een dode
in z’n leven stuit
Een bloedverwant die niet meer is
Overal ging het toch in die zeventig jaar mis
Mensen misbruiken alles
voor eigen doelen
Ook al geeft men goed aan goede doelen
Hiermee is de schuld niet voldaan
Want een waardige menselijke
vrijheid is naar de maan
Allemaal geketend door de kapot maker
De vader der tirannen
En die heeft nog veel meer pijlen
op z’n boog
Want waar kijkt men nog waarlijk
oprecht omhoog?
Waar de ware vrede vandaan moet komen
Mensen denken vaak dat ze er goed naar leven
Maar wat kan het vreselijk in menig leven beven
Als er ernstige ziekten aan het licht komen
of nog ergere droefenis
Als je ineens een geliefde mist!
Vrede komt er pas als men voor
God heeft gebogen
Dan kan God vrijheid in een menshart
schenken
En dan wil je helemaal niet aan
oorlog denken
Maar wat als ze je dan het centrum
van een geestelijk oorlog maken
Dat is de oorlog van satan
Die overal een dictator wil zijn
Hij is het die de mens de dood in jaagt
Maar het had eens God behaagd
om hem te verslaan
Maar menigeen heeft het niet verstaan
En zo kon hij in deze zeventig jaar
zijn gang gaan!
|
