|
Een dief
Een dief geeft veel
ongerief
Nee, eigenlijk erger
Het zijn bergen
met veel ontberingen
Je moet steeds klimmen
Je kunt het ook niet dimmen
De dief geeft het ongerief
Eerst in kerk en dan in je huis
Want het was in het eerste
gebouw niet pluis
Het is een vloek en die gaat verder
Er is op dat moment geen redder
Het gaat over het gehele land en de wereld
Vanmorgen vroeg had ik een gezicht
Het was een witte strik
Ze leggen het neer voor je die strik
Opdat je zult struikelen
Maar als je niet wil struikelen
Dan moet je veel gaan ontberen
Je ziet geen leeuwen en beren
Je wordt door de leeuw gestuwd
De berg word je opgeduwd
Je krijgt kracht om bergen te verzetten
Niemand kan je vangen in de netten
Je hebt een verborgen leven
Dat heb je van Hem gekregen
En Hij draagt je tot zegen
Zodat de strik los kan breken
En het gevaar is geweken
Wat een prachtig cadeau
Dat is toch wat je wou?
Een wereld verloren in schuld
Op je bult!
Nee, dat niet echt!
Maar de strijd moet worden beslecht
Want in een mens huist veel slechts
En zo vergaat al het goede
Dus ben je in slechte tijden op je hoede
En moet je veel uitbroeden
Wijsheid geeft vaak veel smart
Maar Hij drukt je aan Zijn hart
Dat verzacht de smart
Het is leven is kei en kei hard
De harde mens is verhard
De liefde is geen liefde
Want men geeft alleen liefde voor en/of
om zichzelf
Men wil altijd beter van je worden
In woorden, gelden of daden
Dat is het slechte van het kwade!
Maar met de goede daden
Dan kun je in veel zaligs baden!
Zacharia 5
|
