Wanorde
Waar men de wanorde wil gaan bestrijden
Die men zelf het heeftgeschapen
Die klinken net als de apen
Ze gillen wat rond
Ze zijn innerlijk ongezond
Men heeft gespeeld met vuur
En nu heeft men geen rustig uur
Men had vrolijk en zonder
moeilijkheden willen leven
Nu komt men zichzelf tegen
Het huwelijk werd onderuit gehaald
Het kindschap werd overal vandaan gehaald
Zo is het gezag ondermijnd
Nu denkt men het gezag weer
terug te kunnen brengen
Door de ongehuwde vader juridische
stappen te laten ondernemen
Kinderen worden niet meer opgevoed
Ze worden soms zwaar geestelijk
en lichamelijk mishandeld
De mens gaat steeds verder in het kwaad
Men valt van de ene in de andere nieuwe daad
En men denkt ook nog goed bezig te zijn
Als je naar alles in de samenleving kijkt
Dan zie je een afgrijselijk ravijn
Waar mensen stoeien en roeien
Om een gezaghebbende plaats
te veroveren
Maar ze weten niet dat er zwaar
over hen is geoordeeld
Dat zie je aan hun handel en wandel
Men heeft geen koektrommel in handen
Maar een denktrommel met onzin
of liever gezegd waanzin
Je ziet de zelfverzekerdheid van ze af stralen
Want ze zijn van mening dat ze
alles onderuit kunnen gaan halen
Het duivels spel speelt aan alle kanten
Wat zijn in deze samenleving nog
je verwanten?
Je herkent niets meer
Want alles roept toch steeds weer
We willen meer!
Kijk in de winkelcentra
Telkens zie je weer een ondernemer verdwijnen
Ze zijn of failliet
Of ze verplaatsen zich naar een ander plaats
Hier of daar!
Je wordt van zo’n omgebouwde samenleving
helemaal gaar!
Alles lijkt op een mooi woordspel
Hautain kijkt men in het rond
Zij zijn het ravijn en de afgrond
|