|
Jaren
Ik denk nu terug
Aan die ene Kerst
Toen er tegen mij werd gezegd
Dat ik niet goed bij me hoofd was!
Ja, en ik wist het zeker
Ik was geheel alleen
Hij liet mij hier vooraf met
grote diepte zien
Er was er niet één
Die overgestoken was
Men had de diepe Jordaan laten gaan
Niemand had behoefte om in te gaan
Men was met eigen godsdienst begaan
Het werd steeds weer bevestigd
En toen die ene keer
Voor dat de grote strijd begon
Waren er pijlen in mijn hoofd
Die mij zeiden
Ga naar de pastorie
En ja daar was heel wat aan de hand
En toen ik hierover sprak
Kwamen steeds meer mensen
die mij staken
Ik werd voor gek verklaard
Maar na zeven en twintig jaar
Is dit allemaal verklaard!
Als Gods eer in gevaar is gekomen
Dan moet je tot grote daden komen
Niet dat je dat zelf zo graag wil
Maar hij geeft je een bevel
En zo ga je door de hel!
Maar Hij was voor mij een vuur
en een wolkkolom
Je komt met Hem niet om
Maar blijf je bewust verder gaan
zonder Hem
Dan ben je verloren!
Jeremia 52
|
