|
De angst…
Na de terreur
Komt er gezeur
Gezeur in het hoofd
Stel je voor dat het mij overkomt
Ja, ik wil nog niet dood
Waar komt die angst vandaan?
Ik weet eigenlijk niet
Dat ik niet kan bestaan
Ik voel me zelfs een gewichtig mens
Ik wil dit en ik wil dat
Ik kan dit en ik kan dat
Ik ben een heel groot mens
in mijzelf
Kijk om je heen
En ze zweven overal langs je heen
Maar een mens loopt dagelijks
op een wankel been
Ook al denkt hij de hele wereld te
kunnen winnen
Hij is niets vanaf de beginne
De mens heeft zich zelf opgefokt
En overal wordt hij of zij wat
Maar wie klein in zichzelf is
Die weet dat hij niets is
Dan hoef je niet angstig te zijn
Want je weet dat er op een dag
Een einde aan kan komen
Het kan zomaar door terreur zijn
En dan ben je met de grond gelijk gemaakt
Een ieder weet dat hij of zij aan het
leven hangt
Maar men denkt er niet over na
wie hen opvangt
Het leven is een zucht
Maar de mens is het onderwerp van de klucht
Die men er zelf aan heeft gegeven
En daar is wel iets op tegen
Maar men wandelt over brede wegen!
Een mens houdt het allemaal vast
Een mens is heel vaak een verwaande kwast!
Maar soms wordt een mens wel eens verrast
Doordat deze alles kwijt raakt
Waardoor het ook mag wezen
Dan is een mens op zichzelf aangewezen!
Hoe hard een mens in het leven is aan het pezen
Om alles uit de gedachte te wissen
Die kan zich aardig vergissen!
|
