|
Intrede
De intrede van de herfstmaand
Die is bepaald niet genadeloos
Een monster dat over de overzeese
eilanden waait
Een monster wat niets ontziend is
En de mens maar denken
We doen dit en we doen dat
En in een vloek en een zucht
Zie je de nietige macht
Dat er in een nacht zoveel
materiële schade is ontstaan
Nadat een hand even alles van
zijn plek veegt
De economie komt weer op gang
Men juicht en was niet bang
We hebben het weer goed gedaan
Maar dat is toch maar een waan
Een waandenkbeeld
Van deze of gene die zich
met trots doet gelden
Hier is het lachen begonnen
Zo gewonnen zo verloren
Want een deel van het Koninkrijk
zit nu aan de grond
Misschien worden die stomme geesten
weer eens gezond
Hoewel dat kan ook ijdele hoop zijn!
Met alle vertier die de economie ons biedt
En dat hoogopgeleiden het weer eens niet gaan zoeken
In die letters van vele boeken
Maar eens met twee benen in de
werkelijkheid terugkeren
Dat je met al je eigen wetenschappen
Niet alles kunt behappen
Maar dat men gewoon eens via een natuurlijke weg
De weg vinden die men moet gaan!
Men zit overal eigen wijsheden te verkopen
Maar je ziet in een ogenblik komt de
mens afgedropen
Van alles wat men in het vizier heeft gehad
Een regering kan slecht tot stand komen
Vanwege al die stomme dromen
Omdat men denkt men tegenstanders
door één deur te kunnen!
En zo kijk je dan naar een doodziek
land en wereld
Een wereld verloren in schuld
Wie draagt er met alle trots schuld?
Want die trots is een slecht gebeuren
Ook in het regeren
En blaas je hoog van de toren
Dan ben je zomaar geheel verloren!
Verloren in de macht van het monster!
Er is er maar Eén die regeert
En daarom is Hij het die ik steeds opnieuw eer!
Want zijn wonderen van dag tot dag
Dat is voor mij die vlag
Die vlag die bescherming heeft geboden
Tijdens de tijd dat men de afgoden
volop liet rijzen
Afgoden die je niet kunnen behouden
Maar je ombouwen tot een machteloos wezen!
Wie God niet wilde vrezen “liefhebben”
Die ziet dat je de rekening op rekening krijgt betaald
Waarom je hebt gevraagd
Wie God uitdaagt
Die moet voor Zijn macht buigen
Ook al wil je het niet!
Hij is er niet meer als je vergaat
van verdriet!
|
