|
Verhaal
Elk mens heeft wel een verhaal
Soms is het vet en soms
is het schraal
Soms zie je de armoede
En ook daarna de woede
Leegheid brengt narigheid
Want het verstand heeft
weinig bijgedragen
Aan hetgeen waar men zich
had moeten bijschaven
Bijschaven zegt u?
Dat is wel cru
Ja, dat wil niemand worden gezegd
Iedereen heeft zich in hoogmoed
erbij neergelegd
Dat hij of zij de wereld zou kunnen
verbeteren
Je ziet nu met de verkiezingen
Dat men hoog kan draven
Men heeft dictatoriale trekjes
En dat zijn geen kleine vlekjes
De mens is zo dood als een pier
Omdat men op verkeerde
gedachten is blijven steken
Ze zijn van alle paden afgeweken
Als je het ziet
Dan heb je geen verdriet
Maar je zegt, eigen schuld
De mens is in eigen domheid gehuld
Domheid? Ik bekleed een prachtig baan
Ja, maar men leeft gewoonweg in eigen waan
Men ziet niet meer hoe de voorgangers
het hebben gedaan
Want die brachten alles in de klit
En zo raakt men helemaal verstrikt
In eigen hoogmoed
Zodat men geheel is dood gebloed
Op naar de gemeentelijke verkiezingen
Als je het bekijkt
Dan zie je dat men daar ook niet is verrijkt
Men is daar ook de weg kwijt
Men gaat besturen
Om het besturen
Dat brengt veel ledige uren!
Uren waar men naar eigen kunde heeft
zitten gluren
Maar daar kwam ook niet veel
van terecht
En nu is er een groot gevecht
Om allemaal een zitplaats
te veroveren
Maar het is een hete oven
Niets kun je nog geloven!
|
