|
Tussen
Tussen dood en leven
Is er geen heden en verleden
Er is geen toekomst
Het leven is dood
Dood en toch een levende zijn
Dan val je niet in het ravijn
Maar het leven heeft zich ontdaan
van vervolging en lijden
Eenieder is in de stilte
Je voelt ook de dodelijke kilte
De natuur geeft het mee
Want het weer brengt nog steeds
de winterse koude mee
Wie het kan begrijpen
Die is misschien aan het rijpen
Rijpen als een vrucht
Die onder veel
omstandigheden zucht
Wat de toekomst brenge moge
Mij geleidt des ’Heren hand
Na moedig te hebben gestreden
Ligt dit alles in het verleden
Moe van de strijd
Wacht je op Gods tijd!
Tijd dat Hij zal openbaren
Wie niet met Hem wilde vergaderen!
Zo ligt een mens midden in de dood
Op deze wanstaltige aardkloot
Jesaja 25
1 Korinthe 15 in het bijzonder vers 54
|
