Dodenherdenking
Vandaag is het dodenherdenking
Dat is nogal wat
En toch hebben we al zoveel jaren
vrijheid mogen beleven
Er zijn er veel gevallen
Maar de mensheid was vervallen
En nu na al die jaren
Heeft de mensheid niets anders
weten te baren
We praten heel gemakkelijk erover
Maar was je niet in een hete oven
Dan weet men niet wat het betekent
De mensheid is slaaf van de zonde
Vandaar al die vreselijke wonden
Niemand wil afstand van al het materiële
Het kan ze ook niet veel schelen
Als we het maar fijn hebben
Maar soms komt er aan dat fijn
hebben ook een einde
En dan is er grote onvrede
Want de mens wil niet omkeren
Dus zal die mens zich steeds bezeren
Of zelfs overgaan in de eeuwige dood
Door ziekte of wat het ook moge zijn
De mensheid kijkt dan steeds in een ravijn
Naar de verschrikking van de dood
Nimmer opgenomen in Gods eeuwige schoot
De oorlog en oorlogen waren en zijn groot
De hel op aarde!
Maar God laat niet met zich spotten
De mensheid heeft zichzelf lang weten te bedotten
En dan vraagt men af hoe het allemaal is gekomen
De mensheid heeft niet anders verdiend
Vrijheid uit Hem geschonken
Dat is waar je gelukkig mee kan zijn
Ook al zit je gevangen
Met Hem ben je nimmer bange
Want Hij is je vreugde in het grootste verdriet
Dat is een vrijheid die je dan geniet!
Een vrijheid in Hem
Met een wereld vol levende doden!
Hoe kan je nu dood zijn terwijl je leeft!
Omdat men niet om Gods genade geeft
Zodat men met het verkeerde innerlijk leeft!
Openbaring 14-14:20
|