|
Weken
Het zijn geen zeventig weken
Maar voor je gevoel lijken het wel
zeventig jaren
Halverwege het jaar een en negentig
Hoewel ik eerst in het begin van het nieuwe
jaar negentig werd overschaduwd
Toen alles er kerkelijk ernstig uit
was gaan zien
En je bij herhaalde malen
je Bijbels gelijk ging halen
Werd je geconfronteerd met
de goddeloosheid
Niet dat mensen het Woord niet hanteerde
Maar ze wilde zich er niet aan bezeren
Dus werd alles afgedaan met een link antwoord
Je probeerde er op te wijzen
Dat de toestand niet gezond meer was
Maar men dacht we doen niet mee
En we gooien vermaningen door de plee
Aanzien en geld was belangrijker
Dat gaf voor een pas wedergeboren mens
zomaar heel veel pijn
Men dacht waarschijnlijk beter te zijn
De depressiviteit sloeg toe
Want heb je een titel
Dan krijg je hier en daar een waardig gekietel
Je maakt als eenvoudig mens niet veel klaar
En dan ga je maar
Alles vliegt je aan
Hoe moet het met mijn gezin gaan?
Ik had weinig lust en lag van narigheid op bed
Wat had alles nog voor zin
Daar in je mooie nieuwe status en begin
De hoogmoed zie je dan van alles afdruipen
Maar wie verscheen er toen in mijn grote verdriet!
De Oude van Dagen
Uit het boek Daniël
Ik werd verfrist en alles ging die
dag zonder kommer en kwel
Hoewel je eerst als dood ligt aan Zijn voeten
Het geeft enorm veel te denken
Wanneer je zo’n verschijning ziet
in je grootste verdriet
Dan weet je als geen ander
Hier mankeert er en overal veel aan
de levenswandel
Dit heb ik altijd voor mezelf bewaard
Maar nu moet ik het vertellen
Omdat dit gezicht mij alle kracht heeft gegeven
En werd door standvastigheid gedreven
Om de weg die vol lag met obstakels
en keiharde stenen te gaan vervolgen
Maar het bleef natuurlijk niet uit
Dat je werd gestenigd!
Je werd naar de psychiater verwezen
En daar wisten ze ook niet wat ze
met je moesten
Geen kennis van zulke zaken
Je klemt dan wel je kaken
Ernstig op elkaar
Ben ik voor dit alles nu klaar
Mijn God konden ze niet afnemen
En ik kreeg hierdoor zoveel werkkracht
Ik heb me nooit bedacht om de weg te stoppen
Want door zo’n gezicht
Ga je alleen maar volharden!
Hoe klein je ook bent
Door dit alles ben en wordt je groot
Hij zorgt voor je
En dat doet Hij tot op de dag van vandaag!
Kerkmensen grijpen je in je kraag
Maar Hij tilt je er steeds bovenuit
Eén ding weet je nu wel
Het mensdom werd overgeleverd aan de hel
De hel op aarde
Zoals je ziet in een oorlogsfilm
Je moet gaan overleven
En dit heb je dan meegekregen
Dat is een waardevolle zegen
Je bent Zijn beeld gelijk
Je ging alleen maar vanwege het mensdom
door het slijk.
Daniël 10
|
