|
Ongerust
Van zo’n wereld wordt een mens ongerust
De mens heeft zichzelf in slaap gesust
En ineens lijkt iedereen zijn recht te willen halen
In het voeren van gesprekken
En men gedraagt zich hier en daar ook
als vandalen
De mens lijdt aan ziekelijke kwalen
Of het nu blank of zwart is
Iedereen valt over iedereen heen
Boosheid tot in het oneindige
Moeten we zo vooruit
Kijk eens in een spiegelruit
Waar men zichzelf in kan zien
Bewaar de rust en de vrede
Maar tot op heden gaat men
in een diepe crisis tekeer
En waar zit nu het zeer
Men kruisigt dagelijks die Man van smarten
Men gedraagt zich als een stel ratten
Die man was blank van ziel
Maar de boze zat Hem op de hiel
Dat was nog eens racisme
En van het één komt het ander
Men vraagt om zo’n levenswandel
Waar niemand het licht in een ander
z’n ogen gunt
Dat grote gebod
Dat is ver te zoeken
En de boze geniet in volle teugen
Die zit zich elke dag te verheugen
In de ondergang van deze wereld
|
