|
IJdelheid
Alles is ijdelheid
In alle gevallen
Mensen zijn niemandallen
Bij mensen vindt men geen heil
Vertrouw er niet op
Soms zijn mensen net als een vieze dweil
Je zou er nog niet je vloer mee
willen reinigen
Mensen zijn niet te vertrouwen
Zelfs kan men zichzelf niet vertrouwen
Mits je door Gods genade
Van dit alles af bent geholpen
De mens is één bonk zonde
Vandaar die vreselijke wonden
Die ook nu weer zijn toegebracht
En dan nog vanuit de macht
Geen mens geeft kracht
Waardoor je die waanzin kan overleven
Je moet er wel van overgeven
Kerkmensen doen wel hun plicht
Maar hebben geen waar gezicht
Van Gods hoogheid en kracht
Men voelt zich goed met wat men doet
En bekijken de waarheid met modderogen
Want door modder of soep in je ogen
Zal een mens God niet verhogen
Men geeft zichzelf graag de eer
Daar komt het christendom tegenwoordig op neer
Dit is een groot zeer
Maar als het moet dan leer je er mee te leven
Maar niemand weet hoe de hel op aarde voelt
De mensheid raakt door het egoïsme niet afgekoeld
Maar het vuur neemt steeds grotere vormen aan
En dan is alles naar de maan
De mens is onbekwaam en tot niets in staat
En dan zie je op het moment dat er een
wereld vergaat
Wat begin je nog tegen waanzin
Alleen de idioot heeft het naar z’n zin
Men deinst nergens voor terug
En ze staan met hun rug
Naar God gekeerd
In plaats van dat men zich tot
Hem had of heeft bekeerd
Men heeft geen wijze raad nodig
Dat vindt men overbodig
Maar in het meest hachelijke lot
Zegt God bij Mij is raad
Ook al doet men je veel kwaad
Al ranselen ze je geestelijk af
Zodat je als een gemartelde door
het leven gaat
Dan is ook je wereld vergaan
Omdat men geen medelijden kent
Maar de medelijdende Hogepriester
biedt een plaats aan
Waar je je in kan verschuilen
Want Hij is de schuilplaats
Maar de mens heeft veel praatjes
En die vullen geen gaatjes
Zodat deze helemaal vergaat
Een leven buiten God dat is
dan het lot
Er is dan nimmer nog een weg terug
Want men heeft God geen eer gegeven
En dat doet een wereld verloren in
schuld diep beven
Ezechiël 20 in het bijzonder het laatste vers
|
