|
Hoe?
Hoe sta je er in
Hoe ga je er mee om
En hoe moet het verder
Het lijden zoals het je overkomt
Je kunt het niet aan een ander geven
Je kunt er ook niet omheen
Er is veel geween
Tranen zijn vergoten
Het heeft weinigen verdroten
Hoe je het leven moet ondergaan
Bekijk je het menselijk
Dan is of was het leven niet wenselijk
Dan had je er beter niet kunnen zijn
Maar als je kunt incasseren
Dan leer je jezelf er mee om te gaan
Want spreek je je uit
Dan spreekt men je tegen
Of je krijgt adviezen
Waar je van kan gaan niezen
Je wordt ziek of verkouden
Om jezelf in leven te houden
Moet je niet in de geest verouden
Maar je moet strijden
En veel heel veel filosoferen
Maar één ding is duidelijk geworden
Niemand gaat van de ander uit
Maar beleeft zijn eigen werkelijkheid
Die soms stompzinnig kan zijn
Daar zit de pijn
De mens is dodelijk ziek
Dat zie je in deze coronatijd
Totaal de weg kwijt
De chaos is compleet
Sterven aan eigen ik en eer
Oh…wat doet dat zeer
Allemaal op zichzelf geworpen
En op sommige momenten heeft
men verkeerde energie
Dan spreekt men je aan
Alsof jij er niet zou mogen staan
De drift om te overleven
Dat is wat je nu kan beleven
Want iedereen roept we leven
met een pandemie
En dat is de oorzaak van een nog
grotere spraakverwarring
Anders zou het allemaal niet openbaar komen
Waarom ze een ware christen weghoonde
Men leeft en leefde van de afgoden
Het lijkt of leek op vroomheid
Maar het is een vorm van
Jezelf een leugen voor te houden
Daarom kan een pandemie je benauwen
Je moet nu als het ware je eigen
denkwijze herkauwen
Wat kan een mens verflauwen
Door niet de waarheid in acht nemen
Lezen: Mattheüs 27
|
