|
Vergankelijkheid
xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
Ook de groten der aarde
zijn onderhevig aan vergankelijkheid
Je bent ineens in de ellende
Als je onwel gaat worden
En de hartklachten je overkomen
Geen mens kan eeuwig op de aarde wonen
Wie zal mij verlossen
Ik ellendig mens uit het lichaam van de dood
Weinige hebben die wens
Eerst moet men in het lichaam soms bijna ondergaan
Dan komt er misschien iets van, wie ben ik eigenlijk
Of nog beter gezegd, een mens is niets
Krijg je je eerste nieuwe fiets
Dan zit je wat hoger en je denkt, ik ben iets!
Maar niets is minder waar
Vaak moet een mens geheel door het stof
Ook al vindt deze dat voor zichzelf wel wat grof
Men moet in dit leven leren
Dat wie dan ook, God moeten eren
Die boven alle mensen staat
Maar de mens valt vaak liever van zn graat
Voordat hij of zij tot buigen over gaat!
We hebben allen een verschrikkelijke staat
Een staat van dood zijn tot in de diepe groeve
De staat dus van de eeuwige dood
Maar liefde is geheel roze en daarna rood!
1 Thimoteüs 1:17
In het geheel is deze brief
een mooie les voor iedereen!
|
