Op weg

xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" /> 

Op weg naar een tijdje rust

Onderweg even gestopt

En een plaatje in m’n camera gestopt

Een plaatje bij het Tjeukemeer

Wat wil een mens nog meer

Ruimte, water, wolken en zon

Dat is waar het al met een weekje rust begon

Rust na drukke tijden

Want in de Randstad is het eigenlijk alleen maar lijden

Hoewel de mensen het niet beseffen

Want iedereen is druk, druk, druk

Men denkt hier ligt het geluk

Maar niets is minder waar

De mensen zijn niet meer rustig daar

De mens jaagt zichzelf maar achterna

Door het werken aan dingen die snel vergaan

Daar in het Noorden zie je de rust gewoon voorbij gaan

Men leeft daar op een heel ander niveau

Hoewel dit straks misschien ook wel over kan gaan

Want de mens zoekt steeds meer om uit te gaan!

Waarom wil de mens dit steeds?

Omdat men niet meer leeft met ziel en geest

Men leeft van de visuele zaken

Dat zijn dingen die het hart niet meer raken

Maar de stilte en de rust

Daar wordt een hart weer gerust

Hoewel dit hoef je niet buiten je eigen huis te zoeken

In je huis zijn er ook wel hoeken

Waar je je even terug kan trekken

Om de binnenkamer in te trekken

En eens tot jezelf in te keren

Of er iets van het voortgedreven innerlijk valt af te leren

Dat betekent meer en meer leren

Het houdt in je kwalijke gewoontes te veranderen

En eens stevig met jezelf leren wandelen

Een oud ik en een nieuw ik

Dan denkt men later…was ik dit!

Die door alles werd voortgedreven

En eigenlijk voorbij ging aan het leven

Het leven is gegeven niet om snel te bewegen

Maar om zich naar een ander uitzicht te begeven

Een uitzicht dat eindigt bij het eeuwige leven

Dat is waar de ware rust wordt gegeven

Dat is pas echt leven!