Mevrouw
xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
Mevrouw Cramer
Is de vrouw met de milieuhamer
Zij zit in haar ministeriële kamer
En denkt hoe kunnen we samen
Allerlei moeilijke en zware zaken verrichten
We nemen een nieuwe lamp
Maar die lamp heeft ook zo zijn damp
We leven gewoon verkrampt
We moeten wat doen aan alle milieuzaken
Maar die milieuzaken
Raken van niemand het hart
Want we moeten dit en we moeten dat
En zij is dan hiervan in Nederland het hart
Zij laat de motor draaien
Maar intussen zijn er al heel veel dingen naar de haaien
En iedereen maar lekker graaien
Aan al dat geld wat dit moet kosten
Het is gewoon zoals al gezegd
Het moet bij de mens zelf neer worden gelegd
Want bij volgende generatie daar gaat het ook slecht
Want we willen niet moeilijk gaan doen als het allemaal gemakkelijk kan
Was in de wasdroger
De vaatwasmachine
De computer
Allerlei buitenverlichting enzovoort
Het is maar dat dit wordt gelezen of gehoord
Niet te vergeten de verlichting op alle wegen
En dan al die grote reclames op stadsgebouwen
Ik weet niet waar ze allemaal over zitten te mouwen
Verbeter de wereld en begin bij u zelf
En doe met alles eens wat minder
Dan krijgen we ook geen persoonlijke hinder
Zij rijdt ook van hot naar her
Dat is ook milieuvervuiling
Is het allemaal wel nodig?
Nu dan die grote milieutop!
En we rijden en vliegen er allemaal naartoe
Zouden deze dingen niet op een andere manier kunnen worden opgelost?
We zijn toch zo voor technologie!
Maar met al die logica moet je niet aankomen
En zo zijn er tal van zaken
Maar men is lekker bezig
De bezem zijn ze alleen vergeten mee te nemen
Want goede bezems vegen lekker schoon
We gaan het nu maar even bekijken
Hoe ze daar hun milieugeest in Kopenhagen verrijken
Kinderen zijn al een tijd geleden gestart op hun fiets
Misschien vinden zij in hun gedachten iets
Hoewel, dat betwijfel ik
Het is gewoonweg minder van alles consumeren
En eens de huiselijke gezelligheid eren
Soms zijn de kleine dingen dicht bij huis
Maar wat weet nu eigenlijk nog een hoofdluis
Zo zijn we toch geworden
We springen van het ene hoofd naar het andere hoofd
En zo wordt alles bekokstoofd
En niemand kan het nog in goede banen lijden
Het was te voorzien maar niet meer te vermijden
Want er leefde maar één god
En dat was de afgod! Nog een advies
Misschien klinkt het voor velen vies Laat het Woord een lamp voor de voeten zijn En een licht op het levenspad Dan is er misschien wat meer zonneschijn En leven we niet in een duisternis Waar alles wordt gemist En staan we niet met z'n allen aan het ravijn
Waar als God het niet verhoedt we niet meer van te redden zijn Wilt u de tekst vinden voor de binnenkamer Misschien ook wel een advies voor mevrouw Cramer
Psalm 119:105
|