|
Stuurloos
xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
Hedenmorgen zijn we een stuurloze natie
Er is nu een grote spatie
Tussen regeren en een stuurloos land te zijn
Dat is net als een soort ravijn
Oorlog om een oorlog
Wij mensen zijn alleen zelf de oorlog
Niemand weet op een gepaste wijze de vrede te tekenen
Dit duurde natuurlijk al jaren, maanden en weken
Gelukkig dan maar
De Getrouwe dienaar
Die alleen kan de vrede tekenen
Van daar zijn we nu bezig aan de zeven lijdens weken
Want een ieder is van het spoor afgeweken
Er zitten altijd mensen bij de oprechte met verborgen streken
En dan kun je er op rekenen
Dat alles mis gaat lopen
Ook al blijf je tegen beter weten in hopen!
Hoop doet leven
Maar soms komt dan een kabinet zichzelf tegen!
Ja, want ze bewandelen met de partijen niet dezelfde wegen
En zo moet je dan na onverkwikkelijke dagen
Aangeven dat je er met zn allen niet meer uit kon komen
Vaarwel mooi dromen
Hoe is het nu zover gekomen?
Gewoon omdat men toch leeft met de verkeerde dromen
Eerst het aanraken van de zomen
De zomen van het kleed
En dan pas zal er uitkomst zijn
Of je stort letterlijk en figuurlijk in het ravijn
Want iedereen in de oppositie denkt, ha fijn?
Nu mag ik misschien aan de beurt zijn
Je ziet ze al genieten
Maar regeren doe je bij de gratie Gods
Zo is er voor een land eventueel een sterke rots
Een Rots waarop men kan gaan bouwen
Want bouwen zonder fundamenten
Dan eet je later allemaal uitgedroogde krenten
Dat zijn verschrompelde druiven
En zo valt er niets in Den Haag te fuiven!
Dan kan je als staatsdienaar alleen met je hand overal naar wuiven
Of je zit van woede achter je bureau wat te snuiven
Nee, het leven zonder de Rots
Dan is er veel water in de zee wat bar en boos klotst!
Ook voor verloren mensen in de Haag
Is er misschien nu een vraag
Er is maar één Goede Herder
Dat is onze Redder!
Johannes 10
|
