|
Achter de wolken schijnt altijd de zon!
Ook de Zon der gerechtigheid!
Die is er van eeuwigheid tot eeuwigheid!
Doorgronden
xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
Doorgrond en ken mijn hart, o Heer
Dan leg ik mij aan uw voeten neer
En dan kom ik met mijn ongeloof niet in verweer
Want geloof is een gave van God
Dat bepaald het heilzame lot
Maar nog meer de geopenbaarde mystiek
En daarvan werd of wordt iedereen ziek
Dat gebeurt tussen Geest en geest
Dat is voor één mens een feest
Probeerde je er iets over te vertellen
Dan kwamen er zomaar hier en daar wat klappen
Klappen in het verdrukken of vertrappen
Niemand kan tegen die Ene waarheid
Men wil geen helderheid of klaarheid
Men wil in zn eigen gedachten verder gaan
Maar als die Ene spreekt dan ben je al geheel ondergegaan
Ondergegaan aan deze wereld van ongeloof
Het ware geloof was niet blind en ook niet doof
Het was ook niet iets wat je terzijde schoof
Je wachtte altijd weer netjes af
Tot Hij je een opdracht gaf
Maar in tijden van verdrukking
Volgen ze elkaar snel op
Want hoe eerder hoe beter
Als die Waarheid verdwijnt
Want men houdt er niet van als de Zon uitbundig schijnt
Dat kan je eigen gedachten verschroeien
Je kunt niet meer voor de buitenwereld bloeien
Want het onkruid kan dan heel welig tieren
Je ziet en komt ze dan overal tegen die klieren
Je werkt hard om de geestelijke spieren
goed te gebruiken...
En dat doet ze al heel snel
De leugens gebruiken
Een leugen gaat heel snel
Maar de Waarheid achterhaalt haar wel
Alleen duurt het wel even
Voordat je de bewijzen hebt geleverd
Dat er maar Eén Waarheid is
En dat is dan niet mis
Dan pas merk je wat je hebt gemist
En komt het openbaar al die gebruikte lagen vernis!
Daniël 8
|
