|
Mijnwerkers
xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
Wat een feest!
Al enkele mijnwerkers gered!
En dat wordt door mij even op papier gezet
Daar in de diepte van de mijn
Dat is of was heus geen gein
Zo in donker te moeten zijn
Een wonder dat ze nog niet zijn gaan vechten
Een wonder dat ze bewaard zijn gebleven
Een wonder dat ze naar boven worden gehesen
Een wonder zal het zijn
Dat die mensen verder in hun leven God dankbaar zullen zijn
Want dit is zoiets als komen uit een diep ravijn
Of anders vertelt
Dat het voor zon iemand geldt
Als een soort van een nieuwe geboorte
Geboren worden vanuit het donker naar het licht
Dit geeft een fantastisch ruimtegezicht
Hoewel de ogen nog niet aan het licht zijn gewend
Men ziet toch dat je werkelijk gered bent
Je staat weer tussen de hemel en de aarde
Je macht weer frisse lucht inademen
Wie zoiets heeft beleefd
Die viert wel een innerlijk groot feest
Dan ga je niet uit je dak
Maar je ziet het geheel wel strak
Er is maar weinig voor nodig om te sterven
En dan is er niets meer boven de aarde te erven
Maar deze mensen mogen weer opnieuw beginnen
En zij worden weer gevoegd bij hun gezinnen
Wat een vreugde kan dat geven
Dat je onverdiend toch nog verder mag leven!
Want in wat voor situatie een mens wordt gered
Het is en blijft onverdiend
Jammer, veel mensen zijn vaak bijziend!
|
