Eenzaamheid

xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" /> 

Sinds alle rijkdommen

Is de eenzaamheid van veel mensen

niet zo groot geweest als nu

En het meest met het Kerstfeest

Ze zien iedereen bij elkaar op bezoek gaan

Soms is het ook een waan

Want niet overal zal het Kerstfeest gladjes vergaan

Toch moet iedereen er voor waken

Om niet te denken dat het overal vrede is

Want in de wereld van sociale kontakten ging het goed mis

Men is het oog voor de ander verloren

Dat is al heel lang geleden geboren

Toen de mensen de muntjes gingen tellen

En ze de ouderen vertelde

Dat ze op vakantie gingen

Ja, zo kwam alles op de tocht te staan

Ouderen werden diep eenzaam

Dan nog maar niet te spreken van de

mensen die geen kinderen hadden gekregen

Hoewel, dat is soms ook een zegen

Want van je kinderen moet je niet al teveel verwachten

Zij leven voort in de aangebrachte nachten

Waardoor er geen oog meer voor de ouder is

Uitzonderingen daar gelaten

Maar in deze tijd van de gekozen nazaten

Worden ouderen steeds meer verlaten

Het late tijdstip van kinderen krijgen

Betekent dat de ouders druk bezig zijn

En de ouders daarvan zijn de dupe

Kinderen moet je goed groot brengen

Maar worden ze door de maatschappij meegesleurd

Dan worden de ouderen zwaar bekeurd

En is het leven in de latere dagen eenzaam en verscheurd

Houdt het oog altijd op morgen gericht

Dat geeft hoop en misschien weer licht

Dat het mensdom meer voor de sociale omgang zwicht

Want in de kleine dingen zit het levensgewicht

Of misschien wel het evenwicht!

Ouders moeten ook hun kinderen loslaten

Maar andersom mogen de kinderen de ouders niet vergeten

Want zij hebben veel voor hun kinderen over gehad

Soms veel meer dan die kinderen kunnen begrijpen

Dat gaan ze pas begrijpen

Als ze zelf een oudere ouder zijn geworden

Daarom is de leerschool van het leven van groot belang

Maar wordt dit alles ondermijnd

Dan is er een aarde waar de zon niet meer schijnt!

Duisternis treedt de huizen binnen

Waar moet je dan als eenling nog beginnen

Om de sociale chaos weer op te richten

Van huis uit moeten de mensen elkaar stichten

Veel mensen houden de kiezen voor de goede vrede op elkaar

Want je moet lief zijn voor elkaar

Ja, daar wordt een hele maatschappij van gaar

Want je moet wel je mond opendoen

Anders weet niemand meer hoe men moet goed doen

Daar is een Bijbelse opvoeding voor van belang

Maar die is helemaal weggevaagd

Niemand die toch buiten de kerkmens naar raad vraagt?

Hoewel dat leven is daar ook op de tocht komen te staan

Want men gaat liever daar gezellig met elkaar om

Buiten de kerk zien ze weinig of niemand staan

We hebben natuurlijk mensen zonder huis of haard

Maar ook al hebben mensen dat wel

Dan hebben ze ook kommer en kwel

Omdat de andere mensen deze niet zien staan

En zo is ook de christelijk sociale omgang vergaan

Het leven heden ten dage is een zwaar bestaan

Maar je moet er wel doorheen gaan

En dat kan soms ook heel eenzaam zijn

Maar vergeet niet dat er eenzaamheid en eenzaamheid is

Een gewone eenzaamheid

Maar er is ook geestelijke eenzaamheid

Want je kan het Woord aan niemand meer kwijt!

Men is bezig met een aardse vlijt

Maar daarvan krijgt men later spijt!

Want dat brengt geen warmte en licht

Het is alleen maar een donker en depressief gezicht

Donker in de donkere dagen

Wat heeft de mensen zo kunnen behagen?

Om af te vallen van de ware God!

Het is een zelf gekozen lot!

1 Korinthe 13