|
De pijn van een distel in de winter
Gedrocht
xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
Het virus is een gedrocht
Of het gedrocht vertoont zich in een virus
Soms voel je je als een brandende sigaar
De andere keer ben je gelijk aan een ijspegel
Hij knijpt je dan hier en dan daar
Hij doet je zwalkend over de aarde gaan
Je komt heel licht op je onderdanen te staan
Hoe dan verder gaan?
In je dagelijks gebeuren
Soms kun je even weer wat
En dan ineens heb je het weer helemaal gehad
Ik heb in geen jaren zon zware aanval gehad
Hij is begonnen de laatste dag van het jaar
En nu is dat kreng nog niet klaar
Maar ja, zonder mij reilt en zeilt het niet allemaal
Want als je altijd er in gezond mag zijn
Denken anderen dat je wel van ijzer bent
Maar niets is minder waar
Elk mens heeft te doen met een geschonken gezondheid
Het is geen vanzelfsprekendheid
Ziekte en dood komen vanuit de eeuwigheid!
Nu is het maar weer geduldig zijn
Tot we weer normaal op de been mogen zijn!
Dit is nu het afhankelijk leven
Wat aan een mens wordt gegeven
Elke dag wordt ons door God gegeven
En alles wat we ontvangen
Ontvangen we uit zijn hand!
En zet je dit alles aan de kant
Dan is het laatste stukje van het leven dat je zomaar verbrand
Want God is dan niet meer je verband
Hij doet de ziekte helen
Maar was een mens niet te helen
Dan zijn er nu rauwe en open kelen
En schreeuwen we onze helwaardigheid uit
Want zonder God is je leven uit!
Ook al gaat het gewoon door
Hij geeft in het roepen geen gehoor!
Jesaja 17
|
