Ogenxml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

De ogen gesloten

Je ziet de muzikale noten

De noten van het muzikale leven

Je zingt een prachtige melodie

Niet zomaar even maar een heel leven

Het was de ware melodie van het leven

Het werd je zomaar gegeven

Niet omdat je dit wilde beleven

Maar om de grote Liefde

De Liefde die ver boven alles ging

Eens zag je de droefenis

Dat Hij daar zo aan het Kruis hing

Dit was het leven daar

Over die kruisheuvel heen je gegeven

Hij zong altijd het warmste lied

Totdat Hij de aarde verliet

Hij ging weer naar Zijn eigen troon

Waar Hij nog steeds woont

Hij die weet wat lijden is

Maar niet wat lafaard zijn is

Een Held met heel veel geld

Het is een groot vermogen

Waarmee je de Zoon mocht verhogen

Maar helaas weinigen die er iets in zien

En dan is dit het laatste wat nog wordt gezien

Had u al spijt misschien?

Want nu is Hij nimmer nog te zien!

Hij is opgetrokken tot de Heerlijkheid

Toch regeert Hij daar vanuit de eeuwigheid

Ik heb geen spijt!

Want ik ben het die zich naast Hem neervlijt

Eén in wezen één in de eeuwigheid

Dan heb je alles wat je hart begeerde

Daarom is het dat het volk je zo bezeerde

Door te doen alsof je niet bestaat

Dat is een volkomen hatelijke haat!

Ze kijken met een verwrongen gelaat!

Want nu is het voor eeuwig te laat!

De eeuwigheid is gesloten

Niemand, maar ook niemand heeft het verdroten!

Nimmer een verzoenende kus

Geen huis voor een gevallen mus!

Het was wel een hele klus

Dit was het resultaat dus!

Ondankbaarder kon het niet!

Nu beeft u misschien als een riet

Omdat Hij niet meer naar u omziet!

Dan is dit het loon voor alle ingehouden spot en hoon

Want soms wordt het niet geuit

Maar binnenin zijn de lippen met vloeken getuit

Misschien komt de vervloeking er ook nog wel uit!

Want wie zich aan het kostbaar vloeiende bloed heeft gebrand

Die staat nu zelf geheel in de brand!

Dat is nog heter dan het woestijnzand!