Snelxml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

Een mens leeft te snel

Een mens denkt..

En men leeft niet met de kleine dingen van de dag

Maar zegt steeds

Als het maar alvast zover is

Of ik ga mij verheugen

De mens houdt zichzelf voor een leugen

Het is allemaal zo genoten en ons zelf buitengesloten

Maar de tijd is ongebruikt voorbij

En we zijn een stapje dichter bij de dood

En dan ben ik een aanstoot

Oh, voor wie dan wel?

Nou omdat ik maar oppervlakkig leef

En aan God geen eer geef

Want alles zit zo scheef

Een mens staat hellend op de grond

Zo wordt een mens nimmer gezond

Maar ach, de meeste mensen leven voor de leut

Van de wijn zijn ze zo nu en dan teut

Zon in het leven daar zit men niet om verlegen

Maar om alles wat namaak is

En als je dan in de laatste dagen van je leven leeft

Is er dan ooit de vraag

of God mij het nog vergeeft?

Want geen mens kan voor God bestaan!

Niet in de zon maar ook niet ’s nachts onder de maan

De mens is en blijft een nietig onzichtbaar bestaan

Zo wil de mens nu graag in het leven verder gaan

Men doet of God de mens niet ziet

Elke dag schenkt men met uitspraken Hem groot verdriet

Vandaar dat Hij niet meer naar deze aarde omziet!

Hij vangt ook geen tranen op uit een vergiet

Want de tijd is voorbij

Dat Hij zich nog aan “mij”

Zou willen openbaren

Wij bespelen alleen maar de wereldse snaren

En de verwoestingen komen niet tot bedaren

Omdat we hardleers waren!