Literairxml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

Leve het literaire leven

Je bent soms even boven je wezen uitgestegen

Je legt iets vast vanuit het leven

Je kwam een man of een vrouw tegen

Waarover het dichten gaat

Soms bemerk je een spagaat

Een dichtersleven is niet vanzelf gegeven

Sommige verdienen er de kost mee

Weer een ander schrijft gewoon over wel en wee

En zo komen dan één keer in het jaar

deze mensen op het boekenbal samen

De één schreef een goede roman

Of een verhaal waar geen touw aan vast is te knopen

Of je vindt de inhoud verre van prettig om te lezen

Zo zijn veel schrijvers zich in deze boekenwereld gaan begeven

Soms ook nog jong

En dan vinden ze zichzelf geen schrijver

Maar deze wil wel blijven

Want het schrijven geeft voldoening

Schrijven is iets heel aparts

Je maakt iets droog of weer nat

Maar waarom er zo mensen zich
naar zo'n leeg bal begeven

Dat is mij nog een raadsel

Als je je leven met schrijven vult

Dan heb je een avond en nacht niet goed ingevuld

Je hoort spreken over dronken en vrolijk zijn

Dan was het boekenbal toch nog een goed festijn

Toch kan ik daarin niet geloven

Misschien worden er wel zo eenzame mensen
naar voren geschoven

Want het schrijversvak is er één van eenzaam zijn

Bij het schrijven moet er niemand aanwezig zijn

Want anders kun je je niet concentreren

Om zo je regels te vermeren

Zo stijgen dan de dichters even op

Het is net even als een bloemknop

Deze gaat voorzichtig open

En als het avond wordt,
dan wordt deze weer gesloten

Door veel te luisteren

Ga je dichterlijk niet meer fluisteren

Maar hardop praten

Praten op papier

En zo staat dit nu weer hier!