|
Zomaarxml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
Zomaar een lied
Het is toch geschied
De mens was eens blij
En daarna was er verdriet
Mensen, die weer nieuwe mensen wensen
Van twee mensen komt er één
En als je het hoort
Dat eerste geween
Dan druk je het kind teder aan het hart
Want het kind leed ook smart
Het was de smart van geboren worden of zijn
Nu is het kind een zelfstandig mens
Het moet leren ademhalen
Het moet zoveel leren!
Om in de mensen massa te gaan verkeren!
En je wilt ze voor alles sparen
Maar dat kun je zelf niet
Je legt ze in de handen van God
En die zal hen sparen en bewaren in het soms moeilijke of zware lot
Een moeder draagt het kleine mens onder het hart
Als het groot is trapt het wel eens op dat hart
Maar een moeder is net als God
Die is geduldig en vergeeft het weer
Ook al deed het soms erg zeer
Zo wordt een schepping voltooid
Daarom geen mens mag worden weggegooid
Want je voelt je dan als ouder mens later zo berooid
Omdat je aan het leven hebt gezeten
En dat knaagt in een mens zn geweten
Daar gaat een vrouwmens van zweten
Misschien denkt ze, hoe zou het hebben geheten!
Laat ieder mens zuinig zijn op het andere mens
Want elk mens heeft een levenswens
En het doden van een ongeboren vrucht
Daar wordt dan een heel leven over gezucht
In het andere geval wordt het een hard hart
Zulke zijn blij om wat ze niet hebben gehad
Want kinderen zijn wel hinderen en geven smart
Maar als de mens ouder is geworden
Dan zou het fijn geweest zijn als er een kind was geboren
Zodat die voor je willen zorgen
Als jezelf als mens het even of niet meer kunt
Dat je een eigen familielid mag ervaren
Die door je laatste jaren met je mee wil varen
Door de golfjes van moeizaamheid en eenzaamheid
Er wordt zo hier en daar wel wat in het verborgene afgeschreid
En als er dan mens om de hoek kijkt
Dan is je dag weer hartelijke verblijd
Zo hoort het mensdom elkanders lasten te dragen
In mooie en moeilijke dagen
Want uiteindelijk heeft niemand om het leven willen vragen
We zijn voortgekomen door de liefde van twee mensen
En als die liefde voortgezet kan worden
Dan bestaan er menselijke mensen
Waarom hebben mensen soms zoveel andere wensen?
Omdat men zo met zichzelf bezig is
En dat gaat er in een samenleving veel mis!
Dan moeten oudere mensen veel ontberen
Maar ouderdom moet men eren
Deze mensen gingen voor om de maatschappij te maken
Daarna erven andere mensen deze plicht
Daarbij hoort een serieus gezicht
Zodat we in alles op de naaste zijn gericht
En zo kan een maatschappij weer een nieuw gezicht ontvangen
Misschien zijn er wel erg veel mensen die hier naar verlangen!
|
