Nootxml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

Ik heb een noot

Een noot in mijn hoofd

Die noot moet eruit

Dan neem ik niet mijn fluit

Maar ik zing er lustig op los

Er is in ons land een gros

Een gros mensen en die zijn de klos

Zij houden van het levenslied

Het meeste met een ondertoon van verdriet

De meeste vrolijke liedjes

Vertonen soms wat grassprietjes

De toon wordt gezet

En dan altijd opgelet

Het zijn soms ook smartlappen

Ja, je kunt het niet zien als grappen

Want in een smartlap zit verwerkt verdriet

Niemand zag het verdriet

Maar door de smartlap

Ligt het nu in de noot

En komt het allemaal bloot

De noten worden laag en hoog

Het lijken wel noten van de regenboog

Nee, dat is wat al te hoog

Voor een gewoon levenslied

Maar als het gezongen wordt

Dan is iedereen verliefd

Op de zanger van dit lied

Hoe bestaat het dat mensen zo kunnen zingen

En zich met hun lied bij andere mensen binnen dringen

Ja, soms laten mensen zich door dit alles omringen

Om weer eens opnieuw in het leven te kunnen beginnen
Maar zullen zij zich ook bezinnen?

Dan zal het ontginnen 
in de mens beginnen
En in het andere geval
blijft een mens
gewoon doorzingen.....
En de kat zit lekker te spinnen
bij al die klanken!