|
Eilandxml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
Een mens is soms een eiland
Soms wil een mens een eiland zijn
Want met mensen verkeren dat doet altijd pijn
Dan trek je je terug
En ga je bewust een eiland zijn
Op dat eiland is het zo fijn
Daar schijnt helder de zon
Daar drink je klare wijn
Dan doet de wond geen pijn
Van het eenzaam zijn
Waarom mensen zo kunnen zijn
Om een ander te treffen in het hart
Omdat ze zelf niet weten wat pijn kan zijn
Ze zijn hovaardig in de geest
Ze letten dan op jou het meest
Omdat je een eiland bent
Maar op je eiland ben je geen krent
Je deelt van je eten
Maar dat wil men het liefst vergeten
Men wil wanneer men heeft gegeten
Alles van dat eiland weten
En weten ze meer
Dan slaan ze je keer op keer
Maar op je eiland
Daar is ook je Heiland
En Hij zorgt voor mij elke dag
En nu sta je daar met een brede lach
Een brede lach over het verderf van deze aarde
Wat is mijn God groot
Dat Hij mij stil bewaarde
Ook al begreep je in het jong zijn van het leven
Niet altijd waarom het zo moest wezen
Maar na zon ingewikkeld en zwaar leven
Waarin je alles werd gegeven
Om niet steeds voor de Satan te moeten beven
Heb je een stil en een gerust leven!
Niets is beter dan een eiland te wezen!
Behoort dat in een samenleving?
Nee, het zou anders moeten zijn!
Maar een mens wil zo graag boven de ander staan
Eerlijkheid, gelijkheid en broederschap dat ligt allemaal in het ravijn!
En zo kan God geen God meer van deze samenleving zijn!
|
