Pasenxml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

Pasen het feest

Van de eenzaamheid

Het feest dat gedachteloos voorbij glijdt

Geen feest om bij stil te staan

Geen feest om gezamenlijk in het leven te staan

Men gaat de brede vaart op

Men doet waar men zin in heeft

En de mensen die oud zijn

En niet meer goed ter been zijn

Die zitten dan eenzaam te zijn

Men hoeft niet te bouwen op het vlees

Want het egoïsme viert hoogtij

Men heeft geen zin zich op te offeren

Het liefst had men geen last van de ouder

De wereld om ons heen is steeds kouder

Het “ik” is zo vervormd

Dat men de ander niet meer ziet

Ook al heef een ouder een stil verdriet

De andere kant is dat ouderen dwingend kunnen claimen

Zo moet het natuurlijk ook niet zijn

Maar een gelukkig samengaan

Dat is nu aan ieders neus aan het voorbij gaan

Je moet maar zien!

Och, als men bedenkt

Dat men alleen is gekomen

En ook alleen sterven moet

Dan is dit misschien een troost voor het gemoed

Je kunt beter met Jezus sterven

Dan met de hele wereld in je huiskamer

Met Jezus zeg je amen

Maar met vlees is er geen amen

Men had misschien gedacht met
 tien kinderen overkomt mij dat niet

Dat komt omdat men in het verleden

Niet tot de ware God heeft gebeden

Dan was die in troost gekomen

Om zo dicht bij een mens te wonen

Ook al ben je dan volkomen alleen

Hij bedekt de wond die zo ernstig scheen

Zijn wonden en striemen

Zijn de redding voor de eenzaamheid op de hielen

Maar dan moest een mens wel diep knielen

Anders is de eenzaamheid een hellegebeuren

En niemand komt nog een kalenderblaadje bij je afscheuren

Om zo nog met vreugde naar de volgende dag uit te kijken
en je mogelijk wat op te beuren

Nee, de mens had zich hiervoor moeten verrijken

En van het vlees moeten wijken

Alles loslaten en Hem volkomen volgen

Dan zijn er minder gevolgen

Gevolgen voor de helle eenzaamheid

Want je leeft altijd al in de eeuwigheid

Je bent ook niet de weg kwijt

En je hebt ook geen spijt

Omdat je voor die Ander hebt gekozen

Het gebeuren op Golgotha heeft je van alle
mensen en tijden af doen scheuren

Want op de eerste dag van de nieuwe week
stond je met Hem op

En zo kwam het eeuwige vervolg

Een heerlijk Morgenrood brak aan

De Zoon van God is in je opgestaan

Dan gaat Hij voor je uit

En je lamp gaat nimmermeer uit!

Hij is het grote licht in je leven

Dat is een leven aan Hem gewijd in het eeuwige leven

Dan willen de mensen je nog wel eens laten beven

Maar dat gaat weer voorbij en is maar even

Maar als Hij weer wederkomt

Dan sta je niet verstijfd en beschaamd op de grond

Een grond die zich dan wijd openspert

En je zakt als een goddeloze
in een eeuwige diepte

Een diepte waar men zelf voor heeft gekozen!
Dit zijn geen vergane rozen

Dat is het antwoord van de Boze
Waarvoor men vroeger
 heeft gekozen!