Het Hartxml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
Het Groene Hart
Lijdt weer besprekingssmart
Het hart van Nederland
Dat is Den Haag
Maar daar praten ze graag
Over de dingen die niet meer voor hen gelden
De natuur kent nimmer meer een rustig uur
Een hart is geworden als steen
Je kunt dan nergens meer heen
Om te genieten van het oude vertrouwde
Nee, alles moet onderuit worden gehaald
Zo raakt een mooi land als Nederland zeer verschraald
Ja, er zijn nog wel andere mooie plekken
Maar niet in het Westen
Zo komen we weer in de nesten
En de vogels hebben dan geen nesten
Daar in Den Haag praat men zo graag
En een nieuwe generatie is aangetreden
Die heeft zeker niets meer met ons Hart uit het verleden
Maar wil alles met een kloppend hart bedrijven
Dan moeten ze maar hun vernieuwingsgedachte verdrijven
Er is al teveel gerommeld met alles en nog wat
Zo ligt straks ook het toerisme op zn gat
Want buitenlanders zien graag ons oude Nederland
Maar de stomme geesten
Draaien er hun hand niet voor om
Om het om zeep te helpen dit mooie land
Ja, ze zeggen altijd de beste stuurlui staan aan de
kant
Maar ik doe toch mijn zegje hierover
Want straks brandt ook dit land als een hete oven
En hoe kan je zon brand dan nog doven
Of spreken we allen tegen doven
Daar in het landelijke bestuur
Ik wens ze een heel goed uur
Om eens beter na te leren denken
Hoe we de natuur aan mensen moeten schenken
Zodat men nog kan ontkomen
Als men altijd maar tussen de stenen moeten wonen
Soms moet een mens even ademhalen
Maar de ademnood is voor Den Haag nog niet groot
Ze zien liever ergens hun naam prijken
Ja, dat deden wij want wij waren de dijken
Zo verstikken we alles wat we hebben ontvangen
Om een goed leven op aarde te mogen beleven
Ja, het gaat er toch om hoe we nog dicht bij de natuur
kunnen leven
In plaats van gebouw op gebouw te zetten
Of alles vanwege de moderne technieken ondersteboven
te smijten
Waar blijven we dan met de koeien en de geiten?
Laat alles landelijk blijven
Dit de erfenis van onze vaderen
Dat raakt de menselijke aderen!
Dit doet stormen naderen!
|