336 d’Hoogvorst VIII
Te Nieuwenrode en te Wolvertem bracht hij grotelijks bij tot het herbouwen van de kerken, zoals de gedenkstenen herinneren.
Gedenksteen in de gevel van Nieuwenrode :

In amplificatione – hujus ecclesiae – primum lapidem posuit proenobilis Dominus – Emmanuel Vander Linden, Baro d’Hoogvorst – hujus communitatis – proetor, pastore R.D.I.I. Janssens 2 Julii 1838. Bij de vergroting van deze kerk plaatste de eerste steen de weledele Heer Emmanuel Vander Linden d’Hoogvorst, burgemeester van de gemeente; - de E.H.I.I. Janssens, pastoor zijnde. (Wauters, Environs de Bruxelles, p. 308)
Te Wolvertem :
Door de zorg en weldadigheijd van den zeer Edelen Heer – Baron Vander Linden d’ Hoogvorst. Oppergenerael der Borgerwagt, Borgemeester dezer gemeente. J.B. Van Humbeeck, - F. Mertens, schepenen. – 1834.
opgebouwd en vergroot – in het jaer 1834, door de zorg van den Zeer Eerw. Heer C.F. Mangelschots, pastoor dezer parochie – landdeken geworden den 6 Mey 1836.”

Milddadig zonder rekenen liet hij op eigen kosten, tot groot gemak en welvaren van de gemeente, de steenweg van Wolvertem tot Laken afwerken, die vele jaren zijn eigendom bleef, maar later, naar recht en rede, door de Provincie aangenomen werd. Zo was de weledele heer “burgemeester” in de volle zin van het woord.
Vander Linden was nog lid van de Senaat waarvan hij deel uitmaakte tot op het tijdstip van zijn dood. Geen wonder dat hij de achting genoot van Leopold I en van vreemde mogendheden.
d’ Hoogvorst ontving het Ijzeren Kruis van ’t jaar 1830, het Herinneringskruis, het Burgerskruis van eerste klas en het Groot Lint van de Leopoldsorde, de hoogste onderscheiding onder de Belgische eretitels. Ook werd hij ridder benoemd in de orde van de Nederlandse Leeuw, Officier van het keizerlijk Erelegioen, lid van de Orde van Malta en Commandeur van de orde van Gregorius de Groote. Te Brussel in ’t Museum van schilderijen, in de zaal van de geschiedenis prijkt hij op het prachtig kunstdoek dat al de leden van het Voorlopig Bewind aan de aandacht van de toeschouwers voorstelt.
Laat ons hieraan nog bijvoegen wat d’Hoogvorst voornamelijk voor zijn gemeente en de inwoners gedaan heeft.
Wij bezitten bewijzen van milddadigheid en christelijke naastenliefde; twee hoedanigheden die het leven van de mens veredelen en doen bewonderen.

In het jaar 1816, het ongeluksjaar voor de landbouwer : de tijden waren toen slecht; genoeg mensen met klein gewin zijn ten onder gegaan, want de vruchten waren verwoest dooe regen en hagel; gans de oogst lag vernield.
In dat tijdperk brachten vruchten en dieren weinig geld op. Wat tegenslag in de oogst, wat sterfte in de stal en de boerderij ging het niet. Ten gevolge van de rampvolle tijd trad de armoede vele huishoudens binnen.
Om die ongelukkige toestand in de mate van de mogelijkheid te verhelpen gaf d’ Hoogvorst kwijtschelding van landpacht voor gans het jaar aan al zijn huurlingen.
Daarbij liet hij nog geld winnen : iedereen die wilde, kon werk krijgen. Daarom zou hij zijn oud kasteel afbreken en een nieuw opbouwen. De vijvers van Meysse werden met hetzelfde doel uitgegraven. De dreef van Meysse naar de steenweg van Grimbergen werd aangelegd. De grote werken vereisten veel handbezigheid en stelden, door ’t aanwinnen van geld, veel mensen in staat om over armoede en hongersnood te zegepralen.
Pas 10 jaar later, in 1826, op de tweede Paasdag, werd het dorp van Meysse ellendig geteisterd door een verschrikkelijke brand. Onmogelijk die geweldige brand tegen te houden of te beperken. De vlammen joegen in dolle woede van dak tot dak, altijd nieuwe, ongeschonden prooien aanvallend om gedurig aan te verslinden en meer en meer bewonershaveloos in ellende te storten.
Wanneer dit akelig vernielingswerk ten einde was, telde men 32 huizen, rond de kerk gelegen, waarvan alleen een vonkende puinhoop overbleef. Tweeëndertig families zonder woning! De vader aanzag moedeloos zijn wenende vrouwen bedrukte kindertjes, niet wetende hoe nog aan een nieuw huis te geraken. Maar d’Hoogvorst had pas over de verschrikkelijke brand gehoord en daar kwam hij te paard aangereden. Nauwelijks had hij de ellende aanschouwd of hij kreeg medelijden met die brave mensen en gelijk een vader die zijn kinderen troosten wil, gaat hij tot de bedrukte mensen en spreekt : “Brave mensen, een verschrikkelijk ongeluk komt u te treffen; gelukkig is er niemand verongelukt of verbrand : dit ware onherstelbaar. Weent niet voor die huizen. Ik zal voor u zorgen en voor eenieder zal ik een nieuw stenen huis doen bouwen. Daarvoor moet gij mij nooit iets betalen!”

Mannen en vrouwen droogden hun vochtige ogen uit en drongen tot bij d’Hoogvorst, hun handen uitstekend naar de hand van hun verlosser om hem hun innige dank te betuigen. “O, mijnheer de baron, wat zijt gij goed voor ons : wij zullen ons leven lang voor U doen wat wij kunnen. Gij komt ons redden, want wij wisten niet hoe aan een ander huis te geraken!” Zo spraken die dankbare mannen terwijl een zoete glimlach hun droefheid brak!

Hoe diep moet dat voorbeeld van milddadigheid inspreken tot het hart van elke rijke. Maar jammer! Zien wij soms niet dat in vele huizen waar rijkdom heerst en grote feesttafels opgedist staan, zelfs geen beetje brood voor de arme te verkrijgen is ? Tussen de lange uitgaven vindt gij zelfs niet een kleine som van liefdadige werken. Hadden zij, die met duizenden spelen, les genomen aan het schone voorbeeld van menslievendheid van d’Hoogvorst, zeker nooit had de klassenhaat met zijn afschuwelijke gevolgen kunnen uitbarsten. Nooit hadden de partijen, door die haat gevoed, kunnen opspringen en nu met dreigende vuist verwensen wat hun gedachte is. Gelukkig mogen wij tussen de edelen en de fortuinbezitters nog families kunnen bewonderen die met dezelfde menslievende gevoelens als d’Hoogvorst bezield zijn en daarom geen misdaad plegen tegenover hun stam en volk.

Deze laatsten, ten minste, kunnen door toenadering met het algemeen gedachtenverkeer, de stem van de oproerstokers verdoven en de wilde orkaan van een staatsomwenteling bedaren. De kloof tussen hoog en laag kan enkel gedempt worden door wederzijdse liefde en niet door misprijzen en verfoeiing. Generaal Vander Linden rijst op voor de ogen van het Belgische volk, hoog opstekend de nationale driekleur, ons toeroepend : “Bemin uw land! Liefde voor uw volk!”

Edeler waart gij nog, o Vaderland, hadden al uw kinderen d’ Hoogvorst’s kreet gehoord. Uw gloriekroon van 1914 moest nog schitteren met heldere glans, uw lauweren blinken van frisser groen, had het verraad hier geen grond gevonden. Gelukkig zijn verraad en valsheid versmacht! En België, nu gezuiverd van alle eerloze elementen, verrijst met nieuwe krachten en stapt met fierheid de toekomst tegemoet.

Eergevoel en mannendeugd versterkten d’Hoogvorst. Zijn geest leeft nog en zegepraalt!

Geen wonder dus dat zijn volk hem heeft vereeuwigd! Op 24 september 1893 werd het standbeeld ingehuldigd. De generaal draagt de kledij van Bevelhebber van de Burgerwacht, zijn linker hand rust op zijn lange sabel, de rechter draagt de hoge hoed van de toenmalige wachten. Het standbeeld is 3 m hoog; op het voetstuk praalt het familiewapen met de leus : “Espoir et courage” in volle eenvoud

Baron Emmanuel Van der Linden d’ Hoogvorst 1781 – 1866

09-01-2013 om 09:01 geschreven door Jef De Cuyper

335 d’Hoogvorst VII

Ik wil hier nog bijvoegen een schrijven gericht door August d’ Arenberg aan baron d’Hoogvorst op 24 november 1830 :

“ Votre conduite éclairée, l’ énergie de votre caractère à travers toutes les ciconstances difficiles et des événements mémorables, qui sont rapidement succédés vous assurent à jamais la reconnaissance de vos concitoyens et une bien honorable place dans les fastes de la Belgique.
Le Congrès national parait être en bonne route pour constituer le Bonheur des Belges et si comme il y a tout lieu de le presage, il achève bientôt la grande oeuvre, il aura donné au monde le très rare et peut-être unique exemple d’ une grande revolution promptement suivie d’un calme heureux et concolidé : par là, il obtiendra l’a&dmiration de la prostérité!”

“ Uw voorzichtig gedrag, de wilskracht van uw karakter te middenvan de moeilijke toestanden en de belangrijke gebeurtenissen, die elkaar zo snel hebben opgevolgd, verzekeren U voor immer de dankbaarheid van uw medeburgers en een eervolle plaats in de roemrijke bladzijde van de Belgische Geschiedenis.
Het Vaderlands Congres schijnt de goede weg in te slaan om het geluk van de Belgen te verwezenlijken en, indien het zoals er alle reden is om te voorspellen, - indien het dat grote werk voleindigt, zal het aan de wereld dat zeldzaam en misschien enig voorbeeld gegeven hebben van een grote omwenteling op de voet gevolgd door een gelukkige en sterke rust : daardoor verwerft het de bewondering van de nakomelingen.”

Hoe innig d’Hoogvorst zijn volk beminde en snakte naar ’t geluk van de onafhankelijkheid van België kunnen wij afleiden uit een brief van de Volontaires Nivellois van 27 september 1832, gestuurd naar de generaal :

“Monsieur le Baron,
Nous ne vous avons pas assuré un vain titre. Le désir de voir nos concitoyens s’élever au rang honorable de peuple libre est le seul but, qui a réglé v otre conduit. Ah! Combien étions nousglorieux d’avoir à suivre votre exemple. C’est à cet exempà la nation tous ces droits. Vous êtes le principal auteur de l’ Indépendance de la Belgique. C’est à vous que nous sommes redevables, ainsi quà la bravoure des vrais Belges, du dégagement de l’esclavage et de la domination tyrannique le que nous avons rendu des Hollandais.”

“Mijnheer de Baron,
Wij hebben U geen ijdele titel gegeven. Het verlangen van onze medeburgers verheven te zien tot de eervolle rang van het vrije volk, was het enig doel, dat uw gedrag heeft geleid. Ach! Wat waren we fier uw voorbeeld te mogen navolgen. ’t Is door dat voorbeeld dat we aan ons volk al zijn rechten hebben weer geschonken. Gij zijt de eerste bewerker van de onafhankelijkheid van België. Aan U en aan de heldenmoed van de ware Belgen hebben we te danken dat we verlost zijn van de slavernij en de hatelijke dwingelandij van de Hollanders.”

Met fierheid mogen de inwoners van Meysse erop wijzen de verlosser van België in hun dorp te hebben ontvangen en hem als burgemeester te begroeten.
Zo lezen wij in een weekblad uit onze streek :

“Hoogst verdienstelijk als krijgsman bewees hij niet minder grote diensten als burger.
Het vertrouwen genietende van zijn onderhorigen was hij van 1807 tot zijn dood in 1866, gedurende een tijdvak van negenenvijftig jaren burgemeester, niet alleen van Meysse, Nieuwenrode en St.-Brixius-Rode die toen één gemeente uitmaakten, maar nog – zoals de wet toen toeliet – van de uitgestrekte gemeente Wolvertem. Intussen was hij Raadsheer van de provincie.

02-01-2013 om 09:26 geschreven door Jef De Cuyper

334 d’Hoogvorst VI
Luister naar de woorden die vooraf staan aan La Volontaire, zangstuk van een soldaat, gekwetst in de septemberdagen :

Citoyen vertueux, cher à l’ humanité
Si digne de ses faits, de la félécité.
Pour te louer, d’Hoogvorst, que n’ai - je un beau langage,
Que n’ai – je à t’ adresser un plus sublime hommage,
De chanter ta vertu, je me fais une loi.
Ah! Je me trouve heureux de l’ honorer en toi.
Voyant un peuple entier, dont tu règnes à la tête,
Révérer ta Personne au sein de la tempête,
Dans toutes nos cités de te vvoir chaque jour
Par les citoyens nommer avec amour.
Sois fière, mon général, la plume de l’ histoire
Elèvera d’ Hoogvorst au temple de la mémoire!

Vertaling door E.H. Delestré, aangepast in hedendaags Nederlands door Jef L. DC:

Vrome burger, ’s volks liefde straalt u tegen.
Heldendaden zijn uw eer, roem en zegen.
Om u te loven, d’Hoogvorst, ontbreekt mij de taal :
Mijn lied blijft zwak; alleen mijn hart spreekt nog,
Uw deugd bezingen is mij een zalige wet,
Hoe blij begroet ik ze in U, stralend zonder smet.
Ik zie U aan het hoofd van een gans volk,
Dat U vereert te midden in de stormende onweerswolk.
In elke stad hoor ik uw naam roemen.
en luid verkonden, door elke mond, uw heilige faam.
Wees fier, mijn generaal, de geschiedenis
Bewaart d’Hoogvorst in eeuwige geheugenis.

Dir woorden tonen hoe diep de naam van d’Hoogvorst gegrift lag in ’t hart van de echte vaderlanders. Lees nog de woorden van advokaat Victor :
“ La continuelle présence de vos nobles vertus civiques, Monsieur le Baron, au milieu de mille périls et d’infâmes menaces ont su forcer les volontés. Votre esprit conciliant, qui les attire et votre voix, toujours chère à une brave population, qui la respecte, ont prémuni les masses contre les maux infinis qu’ elle se serait faits à elles memes dans ces terribles moments! Honneur à une aussi généreuse, à une aussi digne conduit toujours appréciée par les nations, et qui rappelled, surtout à Bruxelles, un autre d’ Egmont.”
“ De voortdurende aanwezigheid van uw edele burgerdeugden, Mijnheer de Baron, te midden van duizenden gevaren en lage bedreigingen, heeft de wil van allen overmeesterd. Uw welwillende inschikkelijkheid, die a lles aantrok, en uw stem, immer duurbaar aan een deugdzame bevolking, die eerbied voor haar heeft, hebben de menigte bevrijd tegen eindeloze kwalen, die ze haar zelf zouden berokkend hebben in die vreslijke ogenblikken. Eer aan een zo edelmoedig, een zo waardig gedrag, altijd door alle natiën gewaardeerd en dat in Brussel aan een tweede d’Egmont doet denken!”

26-12-2012 om 09:11 geschreven door Jef De Cuyper

333 d’Hoogvorst V

Het antwoord van de koning scheen een oorlogsverklaring : gans het land ging in opstand tegen Holland. Geen belofte of tussenkomst kon de gemoederen nog bedaren en uit alle dorpen steeg de kreet : “Te wapen voor ’s lands vrijheid!”. Boven die woelige menigte, boven dat ontembaar volk stond d’Hoogvorst als leider. België ging de sprong wagen : vrijheid of slavernij.
Reeds op 6 september werden de afgezanten van Soignies, Aalst, Kortrijk door d’Hoogvorst ontvangen.

Op 7 september komen de dappere Luikenaars aan onder de geleide van Karel Rogier. Zij voerden twee kanonnen mee onder de bediening van de dappere Charlier, gezegd “het houten been” en zo snelden vrijwilligers toe uit alle streken van het land om de hoofdstad te verdedigen, de naderende vijand eruit te houden en te verpletteren. d’Hoogvorst, verheugd om de versterking die toestroomde, bedankte ze voor hun dapperheid met de volgende woorden : “De bevelhebber der Burgerwacht van Brussel bedankt in naam van zijn medeburgers de steden en dorpen voor de mannen die zij afsturen om ons te helpen en drukt zijn levendige dankbaarheid uit voor de vaderlandsliefde en getrouwheid! Hij vraagt aan zijn medeburgers op dit ogenblik niet te roeren en gereed te staan om hun broeders in Brussel ter hulp te lopen indien het vaderland in gevaar is.”

Het gevaar naderde en de botsing was onvermijdelijk; België’s lot ging beslist worden. Kon d’Hoogvorst met zijn dappere vrijwilligers weerstaan, dan zou de gloriezon van de onafhankelijkheid over ons land opgaan en vrijheid, rust en orde doen herleven. Maar ging de overwinning aan de Hollandse troepen, dan was het de doodstraf voor d’Hoogvorst want de koning van Nederland had verklaard : “De hoofden van de revolutie zullen voorbeeldig gestraft worden ten einde aan de Belgen een eeuwige afschrik voor de omwenteling in te boezemen!” Gij ziet het was leven of dood, vrijheid of verdrukking! En ziende dat hun leven op het spel stond, waren enige leiders die daags te voren nog riepen : “Te wapen”! België vrij!” op de vlucht geslagen naar Valenciennes. Want als Van der Meere, de overste van het leger, de leiders van de omwenteling samen riep, daagde d’Hoogvorst alleen op. Hij alleen, als een held, lachte met doodsgevaar en bleef op zijn post. Voor hem was de zegepraal van zijn mannen meer waard dan het leven. Hij, d’Hoogvorst stond alleen bij de ontvangst van de opkomende vrijwilligers! Hij stond alleen bij de uitdeling van het poeder en de eetwaren! Hij dacht aan geen vluchten en stierf liever als een held! Hij stond alleen bij de aanval, in ’t felste branden van de strijd. d’Hoogvorst week geen stap en zou zijn volk leiden tot aan de vreugde van de verlossing en de glorie van de overwinning!

De Belgen, betrouwend op hun leider, vochten hard en met leeuwenmoed. Geen geweld of gevaar deed hen wijken en onder de aanmoediging van de vrijheidskreten hielden zij stand aan de bijzonderste ingangen van de stad : Leuvense, Schaarbeekse en Lakense poorten. Na een strijd van vier dagen, vlucht de vijand uit Brussel!

d’Hoogvorst steekt de vaderlandse vlag, de driekleur, als teken van overwinning op het paleis onder de eindeloze toejuiching van ’t geestdriftig volk. En de nationale vlag is hoog verheven in volle majesteit, België’s vrijheid aan de wereld verkondigend tot op het ogenblik dat er weer nieuw bloed stromen moest om haar te verdedigen tegen hem die ze wilde in stukken scheuren.

Spoedig werd een voorlopig bestuur verkozen. Baron Emmanuel Vander Linden was er lid van. De wijkende vijand vervolgende, wonnen onze dapperen de gevechten in Namen, Tienen, Gent, Brugge, Oostende, Waelhem, Lier, Antwerpen, Essen – en zo was gans het vaderland verlost.

d’Hoogvorst zegevierde! En de mannen die de verdrukking beleefd hadden, zij die vervolgd waren en voor de verdediging van hun rechten, hun streven naar rechtvaardigheid, in de kerker gezucht hadden, die mannen hebben hun slavenboeien verbrijzeld en de vijand van ons geloof en ons land, op de grond te pletter geslagen. Zij stonden vrij en juichten d’Hoogvorst toe, de redder, de leider, die hun de baan van de vrijheid geopend had en de weg zo hoog deed beklimmen tot dat zij de dageraad van de onafhankelijkheid mochten aanschouwen. België juicht hem toe, de kampende held! d’Hoogvorst, omdat hij bij de strijders in ’t vuur bleef en liever dan te vluchten zijn borst doorboren liet! Dank aan zijn dapperheid heeft België stand gehouden en zijn vrijheid veroverd! Eer aan d’Hoogvorst!

19-12-2012 om 09:15 geschreven door Jef De Cuyper

332 d’Hoogvorst IV

De vertegenwoordigers van België, katholieken en liberalen, sloten de godsvrede en als een tweespan trokken ze de last der verdediging. Alle middelen werden aangewend om België’s rechten te bekomen. Smeekschriften door duizenden ondertekend werden neergelegd in 1828. Maar niets hielp : het hoofdbestuur verwierp spotlachend alle vragen.
België begreep dat alleen ’t geweld leiden kon tot het bekomen van zijn rechten en de verkropte volkswoede ontplofte op 25 augustus 1830 na ’t spelen van het stuk : De stomme van Portici in de Muntschouwburg in Brussel.
’t Volk liep samen enin groepen trok de menigte op onder de kreet : “Leve de vrijheid!” Eerst en vooral naar de huizen van de vertegenwoordigers van het bestuur en van de Hollandsgezinden. Woelige benden stormden binnen, smeten de meubels op de straat om ze daar te verbranden. De woonst van de minister van Justitie, Van Maanen, werd eerst aangerand en geplunderd.
Tegen die aanvallen schenen de soldaten onmachtig. Om de beroering te stillen en om een einde te stellen aan diefstal en brandstichting en wetende dat het blind geweld niets bekomen kon, vormden de inwoners van Brussel op 27 augustus, een burgerwacht onder leiding van Baron Emmanuel d’ Hoogvorst.
De oproerlingen vielen de leden van de burgerwacht aan, om ze te ontwapenen. De ernst van het gevaar beseffend en besloten alle nutteloos bloedvergieten te vermijden, riep d’Hoogvorst de aanzienlijkste burgers bijeen en stelde voor om aan de koning der Nederlanden de echte toestand bloot te leggen.
Maar ’t antwoord van de koning was voorop! Hij zond legers onde leiding van zijn twee zonen, Willem en Frederik, naar Brussel om deze stad door de wapens te doen plooien en voorbeeldig te bestraffen!
Deze gewelddaad hitste de gemoederen op : naarmate ’t gevaar naakte, versterkte de eensgezindheid! ’t Volk greep naar ’t geweer en het zwaard, bezette de poorten der stad en richtte barrikaden en versperringen op aan de ingangen.
D’Hoogvorst en enige voorname burgers trokken de aankomende legers tegemoet om aan de prins nader kennis te geven over de oorzaken van de opstand …
Onder de andere leden vinden wij : Rouppe, Van der Smissen, baron de Secus, graaf van der Burch, Van de Weyer. Deze afgevaardigden moesten onderzoeken en voorleggen wat er te doen stond om de orde en rust te herstellen en drukten de volgende wens uit : “ Wij verlangen uw koninklijke hoogheden in de stad te ontvangen om hen van de trouw van de burgerwacht te overtuigen en ook om het volk gerust te stellen”.
Na korte onderhandelingen kwamen de prinsen de stad binnen zonder leger, onder de bescherming van de burgerwacht. Op vele plaatsen werden de prinsen geestdriftig begroet, maar op zeker ogenblik schoten enige oproerlingen vooruit en hielden de prins van Oranje tegen onder de kreet : “Rijd naar ’t stadhuis! Naar ’t stadhuis!”. Hier schoot Emmanuel d’ Hoogvorst moedig tussen beide en riep de menigte toe : “Houd op! Wij hebben ons erewoord gegeven de prins te vrijwaren! Ik heb liever te sterven dan mijn woord te verbreken!” Ge ziet dat her erewoord voor iets heilig door de Belgen gehouden werd in 1830. Liever sterven dan zijn erewoord te verloochenen.
in 1914 heeft men d’Hoogvorst gevolgd en ’t antwoord van koning Albert klonk ook : “Liever sterven! Liever de dood! Geen verraad! Het erewoord is heilig!”
Terwijl de prins van Oranje in Brussel verbleef, keerden de andere afgevaardigden van hun reis bij koning Willem terug en gaven verslag over hun besprekingen. Maar het antwoord van de koning bracht oproer en deed de gemoederen nog meer ontvlammen. De prins van Oranje, om aan de volkswoede te ontsnappen, achtte het voorzichtig de stad Brussel te verlaten. Te midden van de opgewonden menigte bleef de burgerwacht vastberaden op haar post en werd op 7 september na de wapenschouwing door de volgende proclamatie aangemoedigd :

Dappere medeburgers,
Ik kan u niet genoeg mijn eerbiedige gevoelens uitdrukken. De ijver van onze makkers, die onze broeders van Tervuren ter hulp vlogen, de schitterende houding tijdens de wapenschouwing van gisteren bewijzen dat Brussel met spoed soldaten kan vormen wanneer het vaderland in gevaar is. De diepe ontroering van de aanwezige leden van de generale staten en de wilskracht waarmee deze leden het behoud van onze vrijheid verdedigd hebben Deze steden zouden manschappen en munitie afzenden om Brussel te verdedigen. D’ Hoogvorst aanvaardde ze met blijdschap en fierheid; verzekeren dat gij weldra de beloning van uw gehechtheid zult ontvangen. Medeburgers, onze krachten verenigd! Blijf kalm en deftig. Ik ben trots het bevel over u te voeren. Elke dag groeit mijn fierheid aan! Geen opoffering is mij te zwaar om uw keus te wettigen.
Baron Vander Linden d’ Hoogvorst

12-12-2012 om 09:05 geschreven door Jef De Cuyper

331 d’ Hoogvorst III

Enkele publicaties over baron Emmanuel van der Linden d’Hoogvorst zijn nog moeilijk te vinden. Daarom publiceer ik ze hier.

Belgen, eert uw helden! Nu weten wij wat vrijheid is; wat eigen landsbestuur betekent!
Ons volk leefde onder de verdrukking van Holland, verpletterd door taksen, versmaad en vervolgd om zijn rooms – Katholiek geloof.
Tegen die dwingelandij en onrechtvaardigheid stonden mannen op die België hebben verlost.
Die mannen hebben ons een vrij vaderland nagelaten met ’t bevel : “Verdedig uw land tot ter dood”. Als waardige opvolgers der verlossers, lijden en strijden de Belgen nu. Om de vrijheid te bekomen heeft het bloed gestroomd. Maar om dat kostbaar pand te behouden en om een vaderland vrij van kluisters aan ’t nageslacht achter te laten, worden grotere bloedoffers dan in 1830 gevraagd. Niet enige, maar al de Belgen dragen de doornenkroon. Al de families brengen jeugdige borsten rond de driekleur : ’t is de strijd van gans het volk.
Als dankbare kinderen willen wij onze verlossers van 1830 herinneren.
Een man, waarover niet geschreven is, omdat hij geen in het oog springende politieker was, maar die nochtans de omwenteling leidde, deed zegepralen en de vrijheidsvlag zegevierend heeft doen oprijzen is : Emmanuel Vander Linden d’ Hoogvorst. En om te oordelen over de verdiensten, moeten wij de heldenfeiten onpartijdig inzien, en de strijdende man bekijken, herinneren aan de gevaren, die hij doorleefde en aan de bloedige gebeurtenissen van zijn tijd.

In 1815 werd België met Holland verenigd en beide landen stonden onder het bestuur van Willem I, koning der Nederlanden. Het was beloofd, dat de twee zusterlanden in vriendschap en gelijkheid zouden opgroeien; dat de koning zijn twee staten met dezelfde liefde en zorg zou besturen. Maar die beloften waren slechts valse woorden; klanken die wegstierven lijk wolken, die verzwinden en afrijzen in de eindeloosheid. Die beloften dienden alleen om de nijdige gevoelens en zijn kwalijke inborst te verstoppen, om de Belgen te bedriegen door vleierij.
Deze vereniging was een smartelijke verdrukking van ons land.

1. De grondwet mocht volgens de overeenkomst bij aansluiting van België slechts veranderd worden met algemene overeenstemming. Nu Holland met zijn 2 000 000 inwoners telde even veel afgevaardigden dan België met zijn 3 000 000.

2. België moest bijzonder de schulden betalen en openbare ambten waren in handen van Hollanders.

3. De Katholieke godsdienst werd verdrukt door het protestants Holland; Willem wilde koning en paus zijn (1) De bisschoppen die het recht en de onafhankelijkheid van de Heilige kerk verdedigden moesten naar ’t gevang. De priesters die Rome niet afzwoeren en geen blinde gehoorzaamheid aan de koning beloofden, werden afgesteld. De Katholieke seminaries, de kweekscholen der geestelijkheid, werden gesloten.

Tegenover die valse dweperijen en schreeuwende onrechtvaardigheid stond het Belgisch volk woedend op, maar woord en dreigend gebaar dwongen de politieke en economische gelijkheid niet af, de vrijheid van godsdienst en de eerbied voor het Rooms – Katholieke geloof werden verworpen. Wanneer de katholieke godsdienst vertrapt werd scherpten onze voorouders hun zwaarden en met ’t kruis op de borst, ’t kruis in de vlag, trokken ze ten strijde! Herdenk de Kruisvaarten! Nog veel minder lieten zij de doodsteek op hun gelovige ziel plegen! Neen! De Belgen overwinnen met geweld of ons losrukken van Rome, onze Kristelijke gevoelenssmachten, dat kan niemand, zelfs ’t kloekste en wreedste volk ter wereld niet!

05-12-2012 om 08:59 geschreven door Jef De Cuyper

330 d’ Hoogvorst II

Op 22 september 1930 werd een betoging van hulde en dankbaarheid gehouden ter ere van generaal baron d’ Hoogvorst, burgemeester van Meise van 1807 tot 1866. Bij zijn standbeeld sprak Luitenant baron Keucker de Watlet :

“ Baron Emmanuël van der Linden – d’Hoogvorst werd te Brussel geboren op 7/6/1781. Hij was oud-lid van de provinciale staten van Zuid-Brabant en nam deel aan de omwenteling van 1830 en aan de opwekking van het Belgisch vaderland, met grote invloed, milde toewijding en vastberaden wilskracht.
In de augustus- en septemberdagen 1830, hadden de hoofdstad en het land vooral behoefte aan tucht en betrouwen. Door de inwoners van Brussel uitgeroepen tot opperbevelhebber van de burgerwacht, wist baron d’Hoogvorst weldra de netelige toestand te beheersen door zijn populariteit, zijn openhartigheid en zijn onbaatzuchtig karakter en zijn onverschrokken moed. Het volksgewoel werd geremd, de orde hersteld een gehandhaafd.”

Het is baron d’Hoogvorst die op 21 september 1830 om 3 u. ’s namiddags op het stadhuis van Brussel, het Voorlopig Bewind stichtte, met Rogier en Jolly. Later werden Copain, de Merode, de Potter enz. geroepen om er deel van uit te maken. Dit blijkt uit de mededeling die Max uitsprak in dezelfde zaal van het stadhuis, op 21 september 1930, te 3 u. ’s namiddags in tegenwoordigheid van de drie families : d’Hoogvorst, Rogier en Jolly.

In 1826 stond een deel van Meise in blakende gloed. Baron d’Hoogvorst, ware burgervader, rekent niet als de nood klaagt en doet, op eigen kosten, de 32 huizen herbouwen.

Door zijn hoge gestalte en zijn fel gebouwd lichaam, boezemde hij aan ’t volk ontzag in en won tevens zijn eerbied en genegenheid, in de breedste zin van het woord : dit was generaal Baron d’Hoogvorst, burgemeester van Meise.

Edwin Ganz

28-11-2012 om 09:02 geschreven door Jef De Cuyper

329 I Parenteel van d’Hoogvorst

1 Jan Philip Emmanuel.

Hij:

(1) trouwde met d’ Ognies Anne Hélène.

(2) begon een relatie met d’ Ognies Anne Hélène.

Kind van Jan Philip Emmanuel en d’ Ognies Anne Hélène (2):

1 Jan Frans Ignace, geboren op 07-03-1685. Volgt 1.1.

1.1 Jan Frans Ignace is geboren op 07-03-1685, zoon van Jan Philip Emmanuel (zie 1) en d’ Ognies Anne Hélène. Hij is overleden in 1734, 48 of 49 jaar oud. Hij trouwde, 24 of 25 jaar oud, in 1710 in Mechelen met te Quien de Guernoval Constance Théodore.

Kinderen van Jan Frans Ignace en te Quien de Guernoval Constance Théodore:

1 Joseph Ignace Frans. Volgt 1.1.1.

2 Jan Joseph [1.1.2]. Hij is overleden.

3 Petronille Françoise [1.1.3]. Zij is overleden.

4 Marie Françoise Constance. Volgt 1.1.4.

1.1.1 Joseph Ignace Frans, zoon van Jan Frans Ignace (zie 1.1) en te Quien de Guernoval Constance Théodore. Hij is overleden op 14-12-1786. Hij:

(1) trouwde met van Winocsbergen Ernestine Françoise. Zij is overleden.

(2) begon een relatie met de Brune Marie Cathérine. Zij is overleden.

Kind van Joseph Ignace Frans en de Brune Marie Cathérine:

1 Jan Joseph Ghislain, geboren op 06-06-1758 in Meysse. Volgt 1.1.1.1.

1.1.1.1 Jan Joseph Ghislain is geboren op 06-06-1758 in Meysse, zoon van Joseph Ignace Frans (zie 1.1.1) en de Brune Marie Cathérine. Hij is overleden. Hij trouwde, 21 jaar oud, op 15-05-1780 met Gage Angelique Philipinne, 25 jaar oud. Zij is geboren op 09-04-1755.

Kinderen van Jan Joseph Ghislain en Gage Angelique Philipinne:

1 Constantin Joseph Ghislain. Volgt 1.1.1.1.1.

2 Charles François. Volgt 1.1.1.1.2.

3 Louise Jeanne. Volgt 1.1.1.1.3.

4 Emmanuel Constantin Premier Ghislain, geboren op 07-06-1781. Volgt 1.1.1.1.4.

5 Joseph Marie Baptist Second, geboren op 12-06-1782. Volgt 1.1.1.1.5.

6 Emile Charles, geboren op 10-10-1797. Volgt 1.1.1.1.6.

1.1.1.1.1 Constantin Joseph Ghislain, zoon van Jan Joseph Ghislain (zie 1.1.1.1) en Gage Angelique Philipinne. Hij is overleden. Hij trouwde met Moretus Marie Thérèse. Zij is geboren op 11-06-1790 in Antwerpen. Zij is overleden.

1.1.1.1.2 Charles François, zoon van Jan Joseph Ghislain (zie 1.1.1.1) en Gage Angelique Philipinne. Hij is overleden. Hij begon een relatie met Moretus Marie Thérèse. Zij is geboren op 11-06-1790 in Antwerpen. Zij is overleden.

1.1.1.1.3 Louise Jeanne, dochter van Jan Joseph Ghislain (zie 1.1.1.1) en Gage Angelique Philipinne. Zij is overleden. Zij begon een relatie met de Secus Frederic. Hij is overleden op 24-09-1682.

1.1.1.1.4 Emmanuel Constantin Premier Ghislain is geboren op 07-06-1781, zoon van Jan Joseph Ghislain (zie 1.1.1.1) en Gage Angelique Philipinne. Hij is overleden. Hij begon een relatie, 25 jaar oud, op 25-05-1807 met de Wal Masbourg Marie Caroline. Zij is overleden.

Kinderen van Emmanuel Constantin Premier Ghislain en de Wal Masbourg Marie Caroline:

1 Philipinne Emmanuelle, geboren op 01-03-1808. Volgt 1.1.1.1.4.1.

2 Leon Joseph Ghislain, geboren op 25-05-1812. Volgt 1.1.1.1.4.2.

3 victor Joseph Ghislain, geboren op 05-08-1813 in Meysse. Volgt 1.1.1.1.4.3.

4 Pauline Marie Ghislaine, geboren op 24-08-1814. Volgt 1.1.1.1.4.4.

1.1.1.1.4.1 Philipinne Emmanuelle is geboren op 01-03-1808, dochter van Emmanuel Constantin Premier Ghislain (zie 1.1.1.1.4) en de Wal Masbourg Marie Caroline. Zij is overleden. Zij trouwde, 17 jaar oud, op 22-06-1825 met d’ Overschie de NHeeryssche August Joseph. Hij is overleden.

1.1.1.1.4.2 Leon Joseph Ghislain is geboren op 25-05-1812, zoon van Emmanuel Constantin Premier Ghislain (zie 1.1.1.1.4) en de Wal Masbourg Marie Caroline. Hij is overleden op 30-03-1801 in Brussel, 11 jaar oud. Hij trouwde met de Wal d’ Anthines Marie Philippine. Zij is geboren op 28-01-1818 in Brussel. Zij is overleden op 26-04-1853, 35 jaar oud.

Kind van Leon Joseph Ghislain en de Wal d’ Anthines Marie Philippine:

1 Philippine Mathilde Eugénie, geboren op 10-06-1833 in Brussel. Volgt 1.1.1.1.4.2.1.

1.1.1.1.4.2.1 Philippine Mathilde Eugénie is geboren op 10-06-1833 in Brussel, dochter van Leon Joseph Ghislain (zie 1.1.1.1.4.2) en de Wal d’ Anthines Marie Philippine. Zij trouwde, 18 jaar oud, op 30-03-1852 in Brussel met baron de Brieme Henri.

1.1.1.1.4.3 Victor Joseph Ghislain is geboren op 05-08-1813 in Meysse, zoon van Emmanuel Constantin Premier Ghislain (zie 1.1.1.1.4) en de Wal Masbourg Marie Caroline. Hij is overleden op 10-08-1847 in Aeyneux, 34 jaar oud. Hij trouwde, 24 jaar oud, op 19-10-1837 met d’ Oultremont de Wégimont Emile Olympe, 19 jaar oud. Zij is geboren op 11-08-1818 in Aeyneux. Zij is overleden.

Kinderen van Victor Joseph Ghislain en d’ Oultremont de Wégimont Emile Olympe:

1 Adrien, geboren op 31-12-1838. Volgt 1.1.1.1.4.3.1.

2 Edmond Emile charles, geboren op 06-10-1840. Volgt 1.1.1.1.4.3.2.

3 Olympe [1.1.1.1.4.3.3], geboren op 18-07-1843. Hij is overleden op 14-02-1872 in Brussel, 28 jaar oud.

4 Marguerite [1.1.1.1.4.3.4], geboren op 24-04-1845. Zij is overleden op 23-01-1867 in Parijs, 21 jaar oud.

1.1.1.1.4.3.1 Adrien is geboren op 31-12-1838, zoon van victor Joseph Ghislain (zie 1.1.1.1.4.3) en d’ Oultremont de Wégimont Emile Olympe. Hij is overleden. Hij trouwde, 20 jaar oud, op 06-04-1859 met . Zij is overleden.

1.1.1.1.4.3.2 Edmond Emile charles is geboren op 06-10-1840, zoon van victor Joseph Ghislain (zie 1.1.1.1.4.3) en d’ Oultremont de Wégimont Emile Olympe. Hij is overleden op 05-05-1890, 49 jaar oud. Hij trouwde, 23 jaar oud, op 21-06-1864 in Parijs met Maret de Bassano Marie Louise Claire. Zij is overleden.

Kinderen van Edmond Emile charles en Maret de Bassano Marie Louise Claire:

1 Marguerite Marie Joséphine Ghislaine. Volgt 1.1.1.1.4.3.2.1.

2 Pauline Marie Caroline [1.1.1.1.4.3.2.2]. Zij is overleden op 19-11-1952.

3 victor Antoine Marie, geboren op 05-05-1878 in Besten Restaigne. Volgt 1.1.1.1.4.3.2.3.

4 Adrien [1.1.1.1.4.3.2.4], geboren op 26-10-1880 in Restaigne. Hij is overleden.

1.1.1.1.4.3.2.1 Marguerite Marie Joséphine Ghislaine, dochter van Edmond Emile charles (zie 1.1.1.1.4.3.2) en Maret de Bassano Marie Louise Claire. Zij begon een relatie met de Loë baron. Hij is overleden.

1.1.1.1.4.3.2.3 victor Antoine Marie is geboren op 05-05-1878 in Besten Restaigne, zoon van Edmond Emile charles (zie 1.1.1.1.4.3.2) en Maret de Bassano Marie Louise Claire. Hij is overleden. Hij begon een relatie met descantons de Montblanc Marthe Marie Charlotte. Zij is geboren op 13-01-1887 in Brussel. Zij is overleden op 25-01-1978, 91 jaar oud.

Kinderen van victor Antoine Marie en descantons de Montblanc Marthe Marie Charlotte:

1 Emmanuel, geboren op 30-04-1914 in Brussel. Volgt 1.1.1.1.4.3.2.3.1.

2 Edmond Antonin Paul [1.1.1.1.4.3.2.3.2], geboren op 04-12-1915 in Bousval. Hij is overleden op 27-02-1942, 26 jaar oud.

3 Marie Emilie, geboren op 01-12-1918 in Brussel. Volgt 1.1.1.1.4.3.2.3.3.

4 Marguerite, geboren op 05-02-1920 in Brussel. Volgt 1.1.1.1.4.3.2.3.4.

5 Charles Jacques, geboren op 14-01-1924 in Bousval. Volgt 1.1.1.1.4.3.2.3.5.

6 Marie Thérèse, geboren op 17-03-1927 in Bousval. Volgt 1.1.1.1.4.3.2.3.6.

1.1.1.1.4.3.2.3.1 Emmanuel is geboren op 30-04-1914 in Brussel, zoon van victor Antoine Marie (zie 1.1.1.1.4.3.2.3) en descantons de Montblanc Marthe Marie Charlotte. Hij trouwde, 25 jaar oud, op 12-08-1939 met de Marnix de St.-Aldegonde gravin Elisabeth Mathilde.

1.1.1.1.4.3.2.3.3 Marie Emilie is geboren op 01-12-1918 in Brussel, dochter van victor Antoine Marie (zie 1.1.1.1.4.3.2.3) en descantons de Montblanc Marthe Marie Charlotte. Zij trouwde, 25 jaar oud, op 17-10-1944 in Bousval met van Ufford jonkheer Bryan Charles. Hij is overleden op 21-09-1975 in Leisen.

1.1.1.1.4.3.2.3.4 Marguerite is geboren op 05-02-1920 in Brussel, dochter van victor Antoine Marie (zie 1.1.1.1.4.3.2.3) en descantons de Montblanc Marthe Marie Charlotte. Zij is overleden. Zij trouwde, 30 jaar oud, op 16-12-1950 in Bousval met Goupy Jean, 47 jaar oud. Hij is geboren op 26-08-1903 in Montvillier (Fr.).

1.1.1.1.4.3.2.3.5 Charles Jacques is geboren op 14-01-1924 in Bousval, zoon van victor Antoine Marie (zie 1.1.1.1.4.3.2.3) en descantons de Montblanc Marthe Marie Charlotte. Hij is overleden. Hij trouwde, 31 jaar oud, op 21-06-1955 in Fagos de Montclus met Creus Riera Marguerite.

1.1.1.1.4.3.2.3.6 Marie Thérèse is geboren op 17-03-1927 in Bousval, dochter van victor Antoine Marie (zie 1.1.1.1.4.3.2.3) en descantons de Montblanc Marthe Marie Charlotte. Zij trouwde, 21 jaar oud, op 31-07-1948 in Bousval met d’ Oultremont graaf Thierry.

1.1.1.1.4.4 Pauline Marie Ghislaine is geboren op 24-08-1814, dochter van Emmanuel Constantin Premier Ghislain (zie 1.1.1.1.4) en de Wal Masbourg Marie Caroline. Zij is overleden.

Kinderen van Pauline Marie Ghislaine uit onbekende relatie:

1 Maret de Bassano Marie Louise [1.1.1.1.4.4.1]. Zij is overleden.

2 de Bassano jonkvrouw [1.1.1.1.4.4.2]. Zij is overleden.

3 van Bassano markies [1.1.1.1.4.4.3], geboren in 1845. Hij is overleden in 1906 in Parijs, 60 of 61 jaar oud.

1.1.1.1.5 Joseph Marie Baptist Second is geboren op 12-06-1782, zoon van Jan Joseph Ghislain (zie 1.1.1.1) en Gage Angelique Philipinne. Hij is overleden in 1846, 63 of 64 jaar oud. Hij:

(1) trouwde in Antwerpen met Roose de Baisy Marie Anne Roose. Zij is overleden.

(2) trouwde, 1 jaar oud, op 09-07-1783 met . Zij is overleden.

1.1.1.1.6 Emile Charles is geboren op 10-10-1797, zoon van Jan Joseph Ghislain (zie 1.1.1.1) en Gage Angelique Philipinne. Hij is overleden op 18-12-1861 in Brussel, 64 jaar oud. Hij begon een relatie met de Cort Marie. Zij is overleden.

1.1.4 Marie Françoise Constance, dochter van Jan Frans Ignace (zie 1.1) en te Quien de Guernoval Constance Théodore. Zij is overleden. Zij trouwde in 1733 met Roose Melchior. Hij is overleden.

Gegenereerd met Aldfaer versie 4.2 op 11-05-2011 09:59

21-11-2012 om 09:19 geschreven door Jef De Cuyper

328 KVLV Rossem

In 1921 hielden enkele vooruitstrevende vrouwen uit de parochies Rossem, Imde en Meuzegem besprekingen over nieuwe gilden en over nieuwe stichtingen voor de moeders, meestal uit landbouwmiddens. De plaatselijke Boerinnenbond kwam tot stand op 17 april 1921 met pastoor Maes als proost. Er waren ongeveer 70 leden. Toen gingen ze elk jaar te voet naar de boskapel en op bedevaart naar het heiligdom van St.-Jozef.
In 1938 stichtte de Boerinnenbond met de jeugd de BJB (Boerinnenjeugdbond). Louise Moernaut werd leidster. De jeugd speelde toneel om geld te vergaren voor de parochie en voor de kerk. In 1952 werd een nieuwe BJB-vlag gewijd en waren er grote feestelijkheden. Nu nog is de onderlinge hulp voor leden in nood een belangrijke opdracht.
Op 30 mei 1946 vierden ze hun 25 jarig bestaan.
Het volgend verslag hiervan werd opgetekend door L. Moerenhout :
Er werd hulde gebracht aan mev rouw De Proft – Verlinden, voorzitster en Liza Huybrechts (81 jaar en stille kracht), de oudsten van de gilde : Louise Verbesselt, Jeanne Stevens en mevrouw Herbosch-De Valck).
Een prachtig versierd lokaal lokte reeds door openstaande vensters de boerinnetjes binnen. Maar als de hongerige magen de overgrote schotels met pistolets en krentenkoeken zagen staan, speelde een voldane glimlach op eenieders mond.
E.H.Proost las het gebed en wenste iedereen oprecht smakelijk eten. Meisjes van de BJB dienden de geurige koffie op. ’t Was een echt plezier om te zien, hoe al onze boerinnetjes, na die lange oorlogsjaren weer eens vergaderd waren rond de koffietafel en hun hart ophaakden.
Er was waarlijk een talrijke opkomst met 112 leden.
Na de tafel sprak de heer Van Houte over “Elektriciteit in het huishouden”. Er werd uitleg gegeven over war ampère, volt en . Vervolgens handelde de spreker over kortsluiting, oorzaken en voorkoming, over schakelbord en zekeringen. Hij toonde het verschil tussen oude en nieuwe modellen. De spreker handelde daarna over elektrische strijkijzers, de elektrische kachel met de nodige inlichtingen waarop de vrouw moet letten bij aankoop ervan.
Nu kwam de viering van 25 jaar bestaan. Een verslag over die periode werd voorgelezen, af en toe onderbroeken door een geestdriftig lied of daverend applaus, door schrijfster Louise Moerenhout.
Onze boerinnen werden vergast op op een fijn toneelstukje “leente BJB … met de daad”. Vele tranen rolden, maar die werden altijd weggetoverd door luimige entr’actes. Uit alle borsten dreunde “Lieve Vrouwke van ons land als groet aan de heilige moeder, voorbeeld voor al onze moeders.
Met goed gevulde maag en lachende gezichten verlieten onze moeders de speelplaats onder een stralend zonnetje dat aan de blauwe hemel meevierde.
In 1961 werd de BB herdoopt tot KVLV. De naam veranderde, maar de vrouwen bleven dezelfde, trouw aan hun idealen en samen verbonden.
De bestuursleden die de viering van 60 jaar in 1981 of 75 jaar op 16 juni 1996 hielpen waarmaken zijn :
Godelieve De Boeck, Gabriëlle De Breucker, Maria De Breucker, Josée De Groof, Rachel D’Hertefelt, Margriet Emmeregs, Lida Lamberts, Jeanne Puttemans, Maria Van den Broeck, Yvonne Van de Voorde en Leonie Van Lint. Zij hadden toen 120 leden.
Per jaar hielden ze vier vormende bijeenkomsten en daarnaast enkele regelmatige activiteiten zoals creatief handwerk, koken, bloemschikken,turnen, fietsen. Ze bezoeken regelmatig de zieken. Op O.H.Helevaart is de feestviering.Het jaarlijkse hoogtepunt is het Kerstfeest.
De vorige voorzitsters waren Maria Van Campenhout, zuster Benita en Adèle Voet.

15-11-2012 om 09:04 geschreven door Jef De Cuyper

327 Meerwaarde

Meerwaarde Meise

• 1. 2 beiaarden
• 2. Plantentuin
• 3. AVC nu CVO
• 4. 8 torens – parochies
• 5. Grote figuren : Eddy Merckx, Jef Burm, Maurits Naessens, Bobbejaan Schoeppe, Henri Lenaerts, …
• 6. Moederparochie tot 1132
• 7. Reuzen Jan en Mie, symbool van rijk verenigingsleven

07-11-2012 om 09:10 geschreven door Jef De Cuyper

326 Herman (Bie) Boon

Hij werd geboren in Jette op 28 februari 1931, als vierde in een gezin van zeven kinderen. Zijn vader was Marcel Boon, een arts en afkomstig uit de Rupelstreek. Zijn moeder kwam uit Merchtem. Zij waren goede pianisten en gaven hun gave door aan de kinderen. Lager onderwijs: Sint-Pieterscollege te Jette.
Hij studeerde aan het H.Hartcollege te Ganshoren en ging naar het daarna naar het Seminarie bij de Witte Paters van Afrika.
Hij werd priester gewijd op 1 april 1956.

Hij kreeg de kans om aan de UCL geschiedenis te studeren. Op 11 juli 1964 verdedigt hij zijn doctoraat. Drie jaar later krijgt hij daarvoor de Prijs Burggraaf Terlinden.

Daarnna wordt hij benoemd in Burundi aan de Université Officielle de Bujumbura (UOB), een stichting van de Jezuieten, om er Hedendaagse Geschiedenis, Geschiedenis van de Moderne Tijden en Encyclopedie van de Geschiedenis te doceren, aan studenten van de Rechten, de Economie en Letteren en Wijsbegeerte .

In september 1970wordt hij bevorderd tot Decaan van de faculteit Letteren en Wijsbegeerte van de UOB, en lid van de Academische Raad. Hij nam ondertussen deel aan zeer interessante congressen: Cambridge (1968) (Over de Verlichting), Moscou (1970) (Ideologieën en Kapitalisme), Quebec (1972) (Rol van de universiteiten in de ontwikkelingslanden).

In mei 1972 moest hij Burundi verlaten omwille van de onlusten in de streek van de Grote Meren waarbij een hel. Er vond daar eeen genocides plaat. Op een week tijd werden er ongeveer 150 studenten van de universiteit vermoord, samen met enkele Afrikaanse collega's en mensen van de administratie. In enkele maanden tijd werden er naar schatting 200.000 mensen vermoord.

Daarna volgt zijn carrière in Vlaanderen. Begin 1973 wordt hij benoemd aan de UFSAL ( later KUB of Katholieke Universiteit Brussel, met ongeveer dezelfde opdrachten als in Bujumbura.
Gedurende enkele jaren was hij lid van de priesterraad van Vicariaat Brussel.

In 1987 wordt hij benoemd als pastoor in Sint-Martinus Meise, waar hij Louis Geysen opvolgt. Zijn opdrachten aan de KUB werden geleidelijke verminded tot 1992. Vanaf 1996 is hij officieel emeritus.

Tot zijn 75 plus 6 maanden blijft hij pastoor van Sint-Martinus Meise. "De mooiste tijd van zijn leven!" naar eigen zeggen.
Hij stierf op 27 september 2012.

31-10-2012 om 00:00 geschreven door Jef De Cuyper

325 WESTRODE

nihil
De gegevens over Westrode ontbreken omdat deze parochie zeer laat haar zelfstandigheid verwierf.  Ze ressorteert tegenwoordig zelfs onder Nieuwenrode (Kapelle-op-den-Bos).  In het Parochiewezen van Brabant vinden we deze parochie niet.  We moeten deze archieven waarschijnlijk gaan zoeken in de aangrenzende parochies.

24-10-2012 om 10:31 geschreven door Jef De Cuyper

324 Archief KERK SINT-MEDARDUS R O S S E M

1. Bibliografie

WAUTERS, Environs de Bruxelles, d. II, p. 324-325; GOETSCHALCKX., Album pastorum, p. 138-139; VERBESSELT, Het parochiekerkwezen, d. IV, p. 89-98.

2. Inlichtingen betreffende het archief

Bestand Kerkarchief Brabant documenten van 1608 tot 1791 (0,10 strekkende meter) nummers 25.815-25.843
Het archief van de pastorij werd in bewaring gegeven op het A.R. overeenkomstig de Archiefwet van 1955 (nrs. 25.815-25.843). Manualen en rekeningen van de kerk van Rossem worden in het archief van de parochiekerk van Wolvertem bewaard. (zie K.A.B. nrs. 4574 en volg.)

25.815: oorkondenverzameling: 4 aktes (1608-1633)
25.817-25.838: pastorij, algemeenheden, 18de e.
25.834: manuaal van de inkomsten en uitgaven van de pastorij (1771-1785)
25.822-25.824: staat van de goederen van de kerk en van de pastorij, 1787
25.833: manuaal van de inkomsten en uitgaven van de kerk, 18de e.
25.837: rentebewijzen, 18de e.
25.825-25.832: rekeningen van de kerk (1770-1790)
25.839, 25.842-25.843: staat van de goederen en manualen van de Armentafel, 18de e.
25.840-25.841: rekeningen van de Armentafel (1766-1768)

3. Archieftoegangen

Inventaris:
- Inv. (XIV) van E. PERSOONS (nrs. 25.815-25.843).

17-10-2012 om 08:56 geschreven door Jef De Cuyper

323 Archief KERK VAN ONZE-LIEVE-VROUW EN SINT-NIKLAAS M E U Z E G E M

1. Bibliografie

WAUTERS, Environs de Bruxelles, d.II, p. 324-325; GOETSCHALCKX, Album pastorum, p. 128-132; VERBESSELT, Het parochiewezen, d.IV, p. 53-69.
VERHASSELT L., Kerkelijk Leven te Meuzegem en Imde, Wolvertem, 1956.

2. Inlichtingen betreffende het archief

Bestand Kerkarchief Brabant documenten van de 17de e. tot 1802 (0,30 strekkende meter)
nummers 4586, 24.805-24.888.
Het archief van de pastorij werd samen met het archief van Wolvertem in bewaring gegeven op
 het A.R. overeenkomstig de Archiefwet van 1955 (nrs. 24.805-24.888)^[1]
24.805-24.806: pastorij, algemeenheden (17de-18de e.)
24.884-24.885: manualen van de pastorij (1745-1802)
4586: goederen van de kerk en de Armentafel, 17de e.
24.807-24.840: rekeningen van de Fabriek (1718-1761)
24.883: rekeningen van de Fabriek en de Armentafel (1765-1767)
24.886: kwitanties, 18de e.
24.887: verkopen van bos, 18de e.
24.888: pachten van de tienden, 18de e.
24.841-24.882: rekeningen van de Armentafel (1718-1761)

3. Archieftoegangen

Inventarissen:
- d'HOOP, d. II (nr. 4586)
- Inv. (XII) van E. PERSOONS (nrs. 24.805-24.888)
288 Kaarten van de tienden van de parochie van 1747-1748 vermeld bij VERBESSELT (op.cit., d.IV, p. 53) bevinden zich niet in dit depot.

10-10-2012 om 08:58 geschreven door Jef De Cuyper

322 Archief SINT-KWINTENSKERK- I M D E

• 1. Bibliografie

DE WACHTER, Repertorium, d. IV, p. 171; WAUTERS, Environs de Bruxelles, d. II, p. 323-324; GOETSCHALCKX, Album pastorum, p. 128-132; VERBESSELT, Het parochiewezen, d. IV, p. 71-87.

VERHASSELT L., Kerkelijk leven te Meuzegem en Imde, Wolvertem, 1956.

2. Inlichtingen betreffende het archief

Bestand Kerkarchief Brabant documenten van 1649 tot 1791 (0,10 strekkende meter)

nummers 4583-4585, 24.889-24.898

Het archief van de pastorij werd samen met het archief van Wolvertem in bewaring gegeven op het A.R. overeenkomstig de Archiefwet van 1955 (nrs. 24.889-24.898)

24.897: manuaal van de inkomsten en uitgaven van de kerk (1789-1791)

24.890-24.896: rekeningen van de Fabriek (1724-1760)

24.898: kwitanties, 18de e.

24.889: contracten voor het gieten van klokken (1656, 1659)

4.583: Armentafel: manuaal van de goederen, 1649

4584-4585: goederen van de Armentafel, 18de e.

3. Archieftoegangen

Inventarissen:

- d'HOOP, d. II (nrs. 4583-4585)

- Inv. (XII) van E. PERSOONS, voor de nrs. 24.889-24.898

03-10-2012 om 08:54 geschreven door Jef De Cuyper

321 Archief KERK VAN SINT-LAURENTIUS EN SINT-GORIKS W O L V E R T E M

1. Bibliografie

DE WACHTER, Repertorium, d. IV, p. 170-171 en d. VI, p. 347-348; WAUTERS, Environs de Bruxelles, d. II, p. 310-327; GOETSCHALCKX, Album pastorum, p. 165-172; VERBESSELT, Het parochiewezen, d. IV, p. 5-52
DELESTRE D.J., Hermannus De Munck [pastoor van Wolvertem en prelaat van Grimber­gen, 17de-18de e.], in E.S.B., 1961, 44, p. 177-184; LEFÈVRE J., VERHAS­SELT L., 't KINT J., Geschiedenis van Wolvertem, Hekelgem, 1978.

2. Inlichtingen betreffende het archief

Bestand Kerkarchief Brabant documenten van 1542 tot de 19de eeuw. (1 strekkende meter) nummers 4572-4582, 24.753-24.804
Het archief van de pastorij werd in bewaring gegeven op het A.R. overeenkomstig de Archiefwet van 1955 (nrs. 24.753-24.804), met inbegrip van het archief van de Onze-Lieve-Vrouwkerk te Meuze­gem (nrs. 24.805-24.888) en de Sint-Kwintenskerk te Impde (nrs. 24.889-24.898). Voor de laatste twee parochies verwijzen we naar de rubrieken "Meuzegem" en "Impde".
24.753: oorkondenverzameling: 18 aktes (1560-1743)
4575, 24.754: oude inventarissen van het parochiearchief en de Armentafel (1661 - einde 17^de e.)
24.755-24.763, 24.799: pastorij, algemeenheden (17de-19de e.)
24.764, 24.784-24.786: goederen van de pastorij, 18de e.
24.781: manuaal van de inkomsten en uitgaven van de pastoor (1772-1799), met kroniek van de parochie (1804-1884) en lijst van de pastoors (1557-1888)
24.798: register van de Broederschap «Nom de Jésus» (1642-1872)
24.800-24.804: kapel van Onze-Lieve-Vrouw-ten-Bos (17de-18de e.)
4576: benoemingen van de kerkmeesters en meesters van de Armen (1659-1760)
4580-4582, 24.780: manualen en staat van de goederen en inkomsten van de Fabriek, 18de e.
4572, 24.765-24.776: rekeningen van de Fabriek (1549-1774)
4574: rekeningen van de Kerkfabrieken en van de Armentafel van Wolvertem, Impde, Meuzegem en Rossem, 1721
24.778-24.779: kwitanties en bewijsstukken (17de-19de e.)
4578-4579: manualen van de goederen en inkomsten van de Armentafel, (17de-18de e.)
4573, 24.777: rekeningen van de Armentafel (1542-1754)
24.789-24.797: processen (1673-1836)
3. Archieftoegangen
Inventarissen:
- d'HOOP, d. II (nrs. 4572-4582)
- Inv. (XII) van E. PERSOONS voor de nrs. 24.753-24.804
- Voor de concordantie tussen de nummers van de oude ordening van de 19de eeuw en de huidige nummers van het K.A.B., zie:
* WOUTERS F., Inventaire des archives des églises, cures et bénéfices de la province de Brabant (Inventaris van de 1ste Afdeling, nr. 143).

26-09-2012 om 08:57 geschreven door Jef De Cuyper

320 Archief SINT-BRIXIUSKAPEL TE SINT-BRIXIUS-RODE

1. Bibliografie
WAUTERS, Environs de Bruxelles, d.II, p. 304-306; GOETSCHALCKX, Album pastorum, p. 132-133; VERBESSELT, Het parochiewezen, d.II, p. 147-158.
2. Inlichtingen betreffende het archief
Bestand Kerkarchief Brabant documenten van 1700 tot 1777 (0,30 strekkende meter)
nummers 24.473^Bis, 24.479-24.480, 24.483, 24.514-24.515.
Het archief van de kapel van Sint-Brixius-Rode werd samen met het archief van de kerk van Meise in bewaring gegeven overeenkomstig de Archiefwet van 1955.
24.473^bis: atlas van de eigendommen van de kerk en de Armentafel van Meise en van Sint-Brixius-Rode, 1776
24.479-24.480, 24.483: staat van de goederen van de kerk en de  Armen van Meise en Sint-Brixius-Rode (1775-1777)
24.514-24.515: rekeningen van de kerk en de Armen (1725-1728)
3. Archieftoegangen
Inventaris:
- Inv. (XII) van E. PERSOONS voor de hierboven beschreven nummers.

19-09-2012 om 09:07 geschreven door Jef De Cuyper

319 Archief parochie M E I S E SINT-MARTINUSKERK

1. Bibliografie

DE WACHTER, Repertorium, d.III, p. 415-416; WAUTERS, Environs de Bruxelles, d.II, p. 277-304; GOETSCHALCKX, Album pastorum, p. 132-136; VERBESSELT, Het parochiewezen, d.II, p. 55-128.

DELESTRE D.J., Sint-Martinuskerk van Meise, in Meise, 1951, p. 17-21.

2. Inlichtingen betreffende het archief

Bestand Kerkarchief Brabant

documenten van 1384 tot 1803 (1 strekkende meter)

nummers 3535, 24.473-24.532.

Het archief van de pastorij werd neergelegd op het A.R. overeenkomstig de Archiefwet van 1955 (nrs. 24.473-24.532)

24.473: oorkondenverzameling: 16 aktes (1384-1770)

24.474-24.477: eredienst, algemeenheden (17de-18de e.)

24.478: boek van de jaargetijden (1721-1798)

24.473^bis: atlas van de gronden van de kerk en de Armentafel

van Meise en Sint-Brixius-Rode, 1776.

24.479-24.483: staat van de goederen van de kerk en de Armen te Meise

en Sint-Brixius Rode, 18de e.

24.484-24.490, 24.516-24.523: rekeningen van de kerk en de

Armen (1639-1803)

24.524: manuaal van de achterstallige bedragen (1694-1708)

24.525: manuaal van de inkomsten van de kerk, de Armen en de kapel

van Sint-Eligius in het gehucht Hasselt (1750-1816)

24.526: kwitanties, 18de e.

24.527, 24.532: verkopen van bos (17de-18de e.)

24.528: huurcelen (17de-18de e .)

24.530: pacht van de tiende, 1613

24.529: afpalingen en metingen, 18de e.

3535, 24.491-24.513: rekeningen van de Armentafel (1606-1760)

3. Archieftoegangen

Inventarissen:

- d'HOOP, d.II (nr. 3535)

13-09-2012 om 09:14 geschreven door Jef De Cuyper

318 Theo De Witte

We zagen hem elke vrijdag zijn rondgang doen in het O.C.M.W.-rusthuis met de communie voor de rusthuisbewoners. Tot zijn dood bleef hij zich inzetten voor zijn naasten.

Geboren in Hekelgem op 12 december 1917.
Priester gewijd in Mechelen door kardinaal Ernest van Roey op 24 juli 1943.
Onderpastoor in Peulis van 24 september 1943 tot 20 februari 1946.
Onderpastoor in Opwijk van 20 februari 1946 tot 11 augustus 1963.
Pastoor in Sint-Vincentius Buizingen van 11 augustus 1963 tot 4 oktober 1975.
Pastoor in Sint-Laurentius Wolvertem van 4 oktober 1975 tot 31 mei 1990.
Aalmoezenier in het Rusthuis Van Hoorick van 31 mei 1990 tot 1 augustus 2012.

In het rusthuis nam hij het initiatief tot het oprichten en verzorgen van de rusthuiskrant. Op zijn doodsbrief lezen we van hem : “Het ouderpaar Benedikt De witte +1929 en Jeanette +1969 nodigden vanuit het hiernamaals, hun zoon Theo uit, met hen te rusten in de vrede van God.” Een aantal gebeden in zijn uitvaart werden door hem zelf geschreven.

05-09-2012 om 08:52 geschreven door Jef De Cuyper

317 De Leertuin VI

1996 Na 20 jaar is “De Leertuin” opnieuw een zelfstandige school.
1997 Onze school groeit fors. Tweede uitbreiding van het schoolgebouw met opnieuw 3 klaslokalen.
2007 Bouw van 2 prefabklassen.
2009 Oprichting van de leesplek naar aanleiding van de ondernemingszin van de 5^de klassers. Zij wonnen hiermee de 1^e prijs.  Tijdens de middagen krijgen kinderen de kans om even weg te dromen in een spannend of mooi verhaal. Ook ouders kunnen samen met hun kinderen een leesmoment inlassen na een drukke werkdag.
2012: Uitbreiding van de speelplaats  : de school maakt gebruik van het grondgebied voor de school. Bij mooi weer komen de kinderen tot rust in deze groene oase.
2012: Fietsenstalling.  Voor de school wordt een fietsstalling geplaatst om milieuvriendelijke verplaatsingen met de fiets te stimuleren.
23 juni 2012: De kindjes van de derde kleuterklas nemen een duik in de geschiedenis naar aanleiding van het 175-jarig bestaan.  Onthulling nieuwe logo
Vakantie 2012 De school breidt opnieuw uit. De gemeente stelt ons de lokalen van de VZW ter beschikking zodat er 3 extra klaslokalen gecreëerd

29-08-2012 om 09:07 geschreven door Jef De Cuyper