Keizerlijk Meise Sib, de orde van de autochtone Meisenaars, verzamelt alles over het historische Meise
18-02-2015
446 Meiselaan I
DE MEISELAAN
Wim van der Elst
BESCHREVEN EN BECOMMENTARIEERD DOOR ARTHUR COSYN IN 1902 [1]
Het wispelturige voorjaar 1902 heeft ons parten gespeeld en ons nog lang na de ijsheiligen regen en koude bezorgd. Herinnert u zich een maand mei die zo slecht was als dit jaar? Op een van de weinige zonnige dagen van deze minder heuglijke lente heb ik mij begeven naar het kleine dorpje van Meise en nooit was de steenweg ernaartoe mij in zo een prachtig decor verschenen. Waarschijnlijk was dit het beeld van de natuur in lentetooi, met een orgie van helder en fris groen, de geparfumeerde geuren, die mij bijzonder bevielen die dag, omdat ik onder de indruk was van een lange reeks sombere dagen waarop men wanhoopt een stukje blauwe hemel te zien. Des te meer smaakte ik het genot te fietsen onder de kastanjelaars met kaarsen witte bloemen, terwijl uit de mooie bosjes langs de weg met purperen beuken en gouden regen met afhangende trossen me een zoete parfum van lila en meidoorn toewaaide.
1 Meiselaan ter hoogte van Romeinsesteenweg in 1904 Opzij van de weg, in de uitgestrektheid van de golvende velden, reeds hier en daar getooid met het groen van het jonge graan, kwam gans de flora van het nieuwe leven tot ontluiken. De leeuwerik vierde de terugkeer der lente al schuifelend in de wolken. Overal spreidde een verjongde natuur haar fris en vriendelijk groen uit, waardoor een grillig briesje waait. Wat een rustgevend zicht, die omgeploegde akkers! De velden kwamen tot leven door de brede en ritmische gebaren van de zaaiers die de laatste stukken rustende grond bevruchtten, en door het komen en gaan van de robuuste spannen Brabantse trekpaarden. Hier en daar enige landbouwers die koppig de voedende aarde omspitten. Ik bewonder steeds opnieuw het uithoudingsvermogen van die arbeiders, zwoegend, berustend in hun lot, in de vergetelheid en het isolement van het platteland, niet geïnteresseerd in de glorie van de wereld. Een mager rantsoen – ik ging zeggen een korst brood – en een hemel die belooft voor de oogst volstaan voor hun geluk! Zalig zij die geen behoeften hebben!
[1] Vertaald uit : Bulletin du Touring Club de Belgique, augustus 1902: Arthur Cosyn, Le Brabant pittoresque. La chaussée de Meysse – Le château de Bouchout. Het gedeelte over het kasteel van Boechout hebben we weggelaten.
Op 6 september 2015 bestaat Jeugdraad Meise 50 jaar. Dit is een gouden jubileum. Als 2de voorzitter van de originele jeugdraad Meise stelde ik aan de gemeenteraad voor : Als bijlage stuur ik jullie het bewijsstuk dat Jeugdraad Meise dit jaar 50 jaar bestaat. Als tweede voorzitter van de Jeugdraad stel ik voor dat dit plechtig gevierd wordt. Op 3 of 10 mei (naar gelang de viering van 8 mei voor O.S.) laat ik zoals gewoonlijk een H.Mis opdragen voor de stichter en bezieler Herman Boon pr. (+ 5.5.2005). Zondag 6 september laat ik over aan jullie en de huidige Jeugdraad. Ik ben wel bereid daaraan mee te werken. Dat bewijsstuk berust in de archieven die overgemaakt werden aan Berla. Zij zijn al een tijdje zoek. In Meise na de oorlog van Jef Heyvaert vond ik een afdruk van het bericht aan de bevolking waarin de oprichting van Jeugdraad Meise bekend gemaakt wordt. De Jeugdraad Meise werd op vrijdag 24 september 1965 officieel erkend. Schepen van de jeugd was Jos Chabert. Zie : http://www.bloggen.be/erfgoedmeise Eigenlijk was de Jeugdraad een initiatief uit de parochie, door Herman Boon pr. die toen onderpastoor was. Zie http://blog.seniorennet.be/hermanboonpr
Hij lanceerde de slogan “100.000 BF voor de jeugd”, dat was toen de prijs van 1 telefoonpaal.
Er is discussiede over de naam “Bouchout” van het kasteel van Boechout in de Plantentuin Meise. Voor de uitspraak gelden volgende regels : 1. Bij “Bouchout” spreken we twee tweeklanken uit. 2. Voor “Boechout” spreken we het uit zoals gebruikelijke een “oe” en de tweeklank “ou”. Ik onving als reactie volgend bericht : "De schrijfwijze Bouchout is toch klinkklare onzin; trouwens die familie ( van) BOECHOUT in de Kempen (gemeenten: 2530 Boechout, 3890 Boekhout en 9961 Boekhoute) zijn afstammelingen van de Heren van Boechout te Meise. Elke historicus die zich met heraldiek bezighoudt, kan u dat bevestigen. Natuurlijk weten we wel dat die plantkundigen geen taalkundigen zijn en zich van de taalwetten niets aantrekken. Een kort uittreksel uit : Freddy Verdoodt, Afstammelingen uit het hertogelijk Huis van Brabant , Uitg. Vilvoorde, 1988.bl. 37 DANEEL heer van BOECHOUT (Meise), seneschalk van Brabant (1278-1300), II Gillis, Heer van Boechout, Zaventem, Sterrebeek, overleden in 1337; III Jan van Boechout, Heer van Blaasveld en Humbeek, burggraaf van Brussel (1320-1391)....IV Jan van BOECHOUT, wonende te Meise, en overleden vóór 1439; zijn zoon Laureys van Boechout en VI kleinzoon PEETER van BOECHOUT, cit Meise 1438 enz... Zie ook Leo LINDEMANS, Voorouders in de Middeleeuwen,, 1982. Zij dragen allen het familiewapen van de “BOECHOUT’s... zie “in zilver een rood kruis” (In Humbeek en in Meuzegem schrijven ze alleszins BOECHOUT... Maar wat baten kaars en bril.... als ge weet wel.... In ieder geval moet de gemeente zich te weer stellen tegen deze onzinnige vertaling van “Geitebokbos” ofte ‘bouc-hout’...
Het jaarboek Meer over Meise werd uitgegeven door de Cultuurraad. Is dat niet eerder een taak voor de bibliotheek of beter Berla? Een woordje van de schepen van Cultuur ontbreekt! In het voorwoord van de voorzitter van de cultuurraad vallen 3 zaken op. Over blogs wordt gezegd dat ze vluchtig zijn. Niets is minder waar! Bovendien bieden ze een meerwaarde, omdat ze op elk ogenblik aangepast of verbeterd kunnen worden. Het woord ‘goesting’ hoorden we al vroeger in de verkiezingscampagne van Open –VLD. Waarom moet via een boekenfonds de hobby van enkele mensen gepubliceerd worden op onze kosten. Zou dat geld niet beter naar de verenigingen gaan? Voor de inhoud wordt er nogal uit het internet geput. Waarom dan nog eens in een papieren uitgave, die via de gratis copiëermogelijkheid voor verenigingen veel goedkoper kan? Meer over Meise zou een uitstekend portaal kunnen zijn, langs waar info doorstroomt naar bloggers en vooral onze heemkundige kring Berla. Daar wordt via een systematiek alles samen gebracht. Het komt er vooral op aan de weg te banen voor wie informatie over onze keizerlijke gemeente Meise zoekt. Daar kunnen links op staan naar Wikipedia en andere internetbestanden. De auteurs zitten in de Cultuurraad en in de dienst Cultuur. Een aantal onderwerpen, lukraak verzameld, komen aan bod : O.L.Vrouwhof (Wikipedia en Marc Gillisjans), Stephex Masters (interview), Roof Dance Company (magazine dans), Kasteel van Boechout versus Kasteel van Meise (publicaties van Jef Heyvaert), De babyfabriek van Wolvertem (Standaard 22-23.9.2012), Geboren in een nazistische legbatterij (Standaard 13.7.2013), Lore Van Keer (interview), Logica van het absurde W.O. I( 1914 – 18), Maanden van het jaar en het weer (doen denken aan de rubriek van pastoor Bie Boon in het parochiblad),De boskapel (brochure van de kapel), De slag bij Imde (Londerzeel), Thomas (interview), dialect, Pennenstoefster van Meise(interview), Congé payé (diverse internetbronnen), Fusieschool 150 jaar (?), Neromstraat 10 (?), Meneer doktoor, Ward Ruyslinck, in memoriam. Tussen door zien we enkele creatief literaire bijdragen. De verzameling “Ge zijt van Groot Meise als … uit Facebook (flagrante fouten inbegrepen) illustreren het eigenlijke nut van het opzet. Maar je kunt ze ook op facebook vinden.
Er zijn dus drie categorieën : heemkunde, actualiteit en publiciteit.
Dit jaarboek is een kruising tussen het vroegere” Meise in de pers”, een publiciteitsblad en heemkundige publicaties.
In de gemeente Meise bepaalden de muziekverenigingen het sociale leven in grote mate, zoals overal trouwens. In Meise hadden we er twee en een gelegenheidsfanfare :
Concordia : gesticht in 1876 met 24 spelende leden. De vlag werd geschonken door Leopold de Beauffort, toen heer van Meise. Reuzen Jan en Mie, gemaakt door kunstenaar Salu.
Verenigde broeders : startte echt in 1898, maar een kern was reeds actief als zangvereniging in 1875 en later als trompettersgroep in 1885. De vlag werd geschonken door keizerin Charlotte.
Bij een aantal feesten met vaderlandslievend karakter speelde een kern van de twee fanfares samen onder de vlag van de Koninklijke Maatschappij der Gewezen Soldaten 1903.
In het kader van een nieuwe huisstijl werd een nieuw logo goedgekeurd door de gemeente. In de persberichten werd andermaal iets over het hoofd gezien. De M, die veel weg heeft van het Mac Donalds symbool en dat van Mega Mindy, zou verwijzen naar de deelgemeente Meise en Wolvertem. Oppem werd andermaal vergeten? En als je het op zijn kop zet krijg je i.p.v. M een W. Het had wel wat artistieker gemogen! Onze pastoor ontdekte in het midden een kerktorentje. Met veel fantasie kan men dat inderdaad waarnemen. Maar wij hebben 8 kerken, drie kapellen en een rits kleine kapellen en kapelletjes. Was het nieuwe wapenschild niet duidelijk genoeg? Dat was zeker voor kwaliteitsverbetering vatbaar. Maar dat veranderen is niet eenvoudig. Ik maakte in de jaren zestig het schilderen van het oude wapenschild van de gemeente Meise van voor de fusie mee. Willem Rosiers heeft daar maanden aan gezwoegd. De commissie Monumenten en Landschappen, afdeling Heraldiek, hield zich met muggenzifterij bezig. Als het dan eindelijk goedgekeurd werd, waren wij reeds op weg naar de fusie. Ik gebruik het als wapen voor de huidige parochie St.-Martinus. De bijhorende zin valt naar ons oordeel nogal bleekjes uit. Wij hebben het liever over ons keizerlijk Meise!
Deze vereniging werd opgericht op 21.2.1952 via publicatie van de statuten in het Belgisch Staatsblad. Voor zover geweten werd e V.Z.W. nooit opgedoekt. De enige overlevende, die via erfopvolging voorzitter werd is baron Jean Paul Van Gijsel (artikel 7). Ze bestond uit : Jean – Baptist Van Gijsel, voorzitter Jeanne De Heu Jacques Dansette Jeanne Van Gijsel Emile De Heu E.H. Theopiel Brams Jan Van den Eynde Jules Van Campenhout Jozef Claes Irma De Boeck
Het Beiaardcomité werd opgericht in 1985 door Piet en Jef De Cuyper in overleg met Lisette Haeck. Op de eerste vergadering aan de ronde tafel in Den Beiaard waren aanwezig : Pastoor Bie Boon (+), Noël Catry (+), Eddy Mariën, Lisette Haeck, Piet en Jef De Cuyper, Paul Cleynhens, Tilda Rottiers en Martha Van Lerberghe – Schockaert (+). Dit comité zou de jaarlijkse beiaardfeesten en rommelmarkt organiseren in samenwerking met de gemeente.
Voor de nieuwe beiaard werd op 4 februari 1997 de V.Z.W. Nieuwe beiaard opgericht, niettegenstaande “De vrienden van de Beiaard van Meise” nog bestond en nog tee leden in leven waren (Jean Paul Van Gijsel, van rechtswege voorzitter en mevrouw Irma Claes – De Boeck. De beheerders waren : Stefaan De Ridder, voorzitter Kamiel De Vos, ondervoorzitter Guido Van den Troost, secretaris Jef De Cuyper, schatbewaarder tot 26.3.2000 en dan Frans De Koker Marc Daniëls Herman Boon, proost Paul Cleynhens Jean De Groof, voorzitter kerkfabriek Meise Eddy Mariën Lisette Haeck Marcel Belgrado, schepen
De V.Z.W. werd opgedoekt op …
Binnen het Beiaardcomité werd onder de benaming Beiaardvrienden de promotie van de concerten gevoerd door Jef De Cuyper. Toen de dienst Cultuur er zich mee bemoeide werd die zorg aan hen overgedragen. De vrijwilligers waren altijd afhankelijk van de planning van de beiaardier Eddy Mariën. Afspraken werden daaromtrent gemaakt tussen de dienst Cultuur, Eddy Mariën en Jef De Cuyper om de promotie via de Muze van Meise te voeren. De kalender zou elk jaar met de nodige info in de programmabrochure van de Muze verschijnen. Eddy Mariën moest de dead – line respecteren d.i. 1 april voor de promotie van het daaropvolgend jaar (schooljaar : september – 31 augustus). Jef De Cuyper nam het initiatief om het programma ook in de brochure klassiek te krijgen en contacteerde hieromtrent Twan Bearda, beiaardier van Grimbergen. Dit zou een regionale uitstraling bevorderen. Later ontstond binnen het Beiaardcomité een werkgroep o.l.v. Danny De Volder, die de planning van de concerten in samenspraak met de beiaardier zou opvolgen.
Bibliografie : Beiaard van Meise 1951 Jef Claes Meise en zijn beiaard van Piet De Cuyper in eigen beheer 2002 C.D. – rom Jef De Cuyper
Arboretum : Kapellelaan links voor de A12 Bij de oprichting van de Jeugddienst Natuurstudie in de Jeugdraad Meise, later omgevormd tot Groencomité met Ernest Petit en Michel silverans kregen wij het beheer van een stuk gong die bij de A12 hoort. Daar werd door het ministerie van Openbare werken een klein arboretum aangeplant. Berenput : Mankevosstraat – Van den Eyndelaan Er zijn drie eigenaars. Het eerste deel naarde Mankevosstraat toe, is in privé handen en afgespannen. De twee andere delen zijn eigendom van respectievelijk de familie Stallaert - De Meuter en Gillisjans. Natuurpunt kreeg onderhands het beheer. De terreinstudie werd uitgevoerd door André De Keersmaeker (natuurgids Natuurpunt) Buitenweide : tussen de mankevosstraat en Zerlegem Dit is in han den van haviland en is wooonuitbreidingsgebied, dat onmogelijk is gezien het morassig karakter van de ingesloten grond. De terreinstudie werd uitgevoerd door Jef De Cuyper (Natuurgids en Plantentuingids) en later geëvalueerd dooe de werkgroep natuurstudie van Natuurpunt N.W. Brabant. 8 vijvers in Meuzegem Lovegemstraat Stephex Birrebeek Rode Voor de aankoop van het Essenbos werden aan Natuurpunt subsidies beloofd. Maar bij de verkoop daagde burgemeester Roger Heyvaert op en zij kochten het zelf. Bij het afsluiten van een beheersovereenkomst, tijdens mijn voorzitterschap van Natuurpunt Meise, verkreeg ik het beheer over dat terrein, maar ook over het Velaertbos. Later kocht Natuurpunt aangrenzende percelen . Beemden Wolvertem Het land vanOppem Dit is gelegen tussen de Oppemstraat en de Brussegemsesteenweg.
Er bereikte ons een vraag naar “Meise in de pers”. Deze brochure werd uitgegeven door de gemeente, op initiatief van Jean De donder, toen gemeenteraadslid. Het was een verzameling van knipsels uit de kranten. Ze werden gefotocopiëerd en in een bundel ingebonden aangeboden aan de bevolking. Dit is als het ware een papieren voorloper van “Meer over Meise”. Dat was een prima initiatief. Uit het streeknieuws werd het gemeentenieuws gehaald. Dat werd dan ter beschikking gesteld van de bevolking. Dit zou opnieuw moeten gebeuren door de dienst Cultuur. Meer over Meise vangt dat digitaal gedeeltelijk op. Naast de actualiteit worden echter ook oude artikels opgenomen. Het is als het ware een kruising tussen de uitgaven van Berla (heemkundige kring) en het oude “Meise in de pers”. Het algemeen belang dient echter verzorgd te worden. Dat staat haaks op eigen belang en eigen promotie!? Er moet bovendien over gewaakt worden dat de informatie correct en volledig is. Als je de berichten in de pers analyseert, Er zijn echter gebeurtenissen die de pers niet halen. Die zouden met een foto ook moeten aan bod komen. Dit wordt reeds gedeeltelijk opgevangen door de cursiefjes in de digitale rubriek “Toren roept haan” http://blog.seniorennet.be/torenroepthaan
Hier wordt echter nieuws gegeven met opbouwende kritiek, humor en soms enige ironie. Het is hoog tijd dat de informatiestroom gecoördineerd wordt. Want nu zie je in het gemeentelijk infoblad en in de op persoonlijk initiatief geopende blogs, facebook, websites, digitale nieuwssites een wir war aan informatie, waar een kat haar jongen niet meer in vindt. Je ziet de bomen niet meer door het bos.
Daarom startten wij de 8 + 1 blogs over ons erfgoed, waarachter een systematiek zit, waardoor op een beknopte wijze (soms uitgebreider) correcte en volledige info wordt verstrekt over onze gemeente. Het voordeel van een blog is, dat het op elk ogenblik vatbaar is voor onmiddellijke kwaliteitsverbetering.
K.M.G.S.B.L. 1903 bij Jef L. DC Oud Strijders 1914-18 bibliotheek Meise
O.S. 1940 - 45 Meise bij Pierre De Smedt N.S.B. 1940 - 45 Meise bij Francis Hallemans Londerzeel O.S. 1940 - 45 Rode bij Alfons Van den Steen O.S. 1940 - 45 Wolvertem bij Gust O.S. 1940 - 45 Imde bij Hugo Van Assche of de gemeente (M.W.-M.I.)
Europese Confederatie Oud - Strijders Meise bij Jef L. DC Oorlogsvrijwilligers 1914 - 18 / 1940 - 45 bij Jef L. DC
Een oud boek van 1922 werd mij ter beschikking gesteld. Het draagt de titel : “Onze helden gestorven voor het vaderland. Belgisch epische strijd van 1914 tot 1918 Geschiedenis en bewijsstukken” van hoofdredacteur René Lyr, uitgegeven door de Société anonyme Belge d’ Imprimerie uit Brussel. Het boek wordt opgeluisterd met een foto van koning Albert I en koningin Elisabeth. In het eerste deel krijgen we bijdragen van personaliteiten en schrinjvers over de gebeurtenissen in de grote oorlog. August van Cauwelaert, Maurits Sabbe en Filip De Pillecijn vallen op tussen een aantal voor mij onbekenden. Het 2de deel geeft de “Eretabel gesneuvelde Officieren, Vliegers, Geneesheren, Aalmoezeniers en Brancardiers. In het 3de deel krijgen we “Onderofficieren, Soldaten, Brancardiers, Ziekenverplegers. Tot slot in het 4de deel de lijst van de Burgers geordend per gemeente.
Vergelijken we even de lijst met wie vermeld staat op de gedenkstenen en pubicatie :
Onze heldenMeise (Jan Van den Eynde)Gedenksteen
Meysse : Arias Jozef Tillier Jules Baudewijns Petrus
Baudewijns Petrus Bladt Willem Olbrechts Frans Olbrechts Frans Roelants Jan Baptiste Tillier Jules Thielemans Adolf Guillaume Roelants Jan Van Buggenhout Frans Isidoor Thielemans Adolf Van den Houwe Lodewijk Van Buggenhout F. Van der Zypen Jean Emiel Van den Houwe L. Van Eeckhout Hendrik Joseph Van Eeckhout H. Van Praet Prosper Van Praet P. Arias Joseph
Brussegem(Willems)
Brussegem :
Cooremans Jan Baptist
Wolvertem (t’ Kint)
Wolverthem : De Smedt Hendrik Jozef uitgebreide lijst De Smedt H. J. De Smedt Jan Baptist De Smedt J. B. Hermans Jozef Hendrik Hermans J. H. Van der Steen Pieter Jan Van der Steen P. J.
Er worden in Meise allerlei titels en prijzen uitgereikt. De samenstelling van de jury ’s en de criteria voor dellneming of erkenning laten nogal wat te wensen over. Daar zou met een denktank eens serieus moeten in gewied worden.
Ereburger : Schepencollege ?
Cultuurlaureaat : leden van de Cultuurraad zonder bekende criteria
Sportlaureaat : leden van de Sportraad zonder bekende criteria
Jeugdlaureaat : ?
Seniorenlaureaat : ?
Mooiste voortuin : bedienden met schepen ?
Kindvriendelijkheid : ?
Milieubewustheid : ?
Jules Van Campenhoutprijs : 1980 – 1998 Jury Hugo Bousset, daarna plaatselijke jury
Als de kwaliteitsverbetering dan toch tot de huisstijl van onze gemeente doorgedrongen is, moeten wij ook de infokrant eens onder de loepe nemen. Het wapenschild van onze gemeente zou op de omslag moeten prijken. De lay-out ervan wordt tegenwoordig opgesmukt met een foto. Zou een oude foto in zwart-wit met ernaast de huidige situatie in kleur niet mooi staan? De Infokrant van november 2014 werd ontsierd door een aanbieding om een publikatie te bestellen!? Op de derde pagina wordt dan weer publiciteit gemaakt voor “Meer over Meise Jaarboek 2014”. Door een belissing van de gemeenteraad wordt dit de uitgave van een boek, dat even goed via fotocopie met een mooie kaft in eigen beheer zou kunnen gebeuren. De oproep van de projectgroep voor sponsoring en bijdragen voor het Eddy Merckx – monument steekt daar schril tegen af.
De tweede bladzijde wordt ingenomen door het woordje van de schepen. Volgens een beurtrol komen zij aan bod. Zou het niet beter zijn ook alle verkozenen eens aan het woord te laten? Hun kiezers hebben daar recht op! De middenste bijdragen geven nuttige info, maar als we aan de technische bladzijden komen, zijn de teksten zo lang en uitgebreid dat niemand de moeite doet ze te lezen, tenzij een item rechtstreeks nuttig is voor een individuele burger. Verfrissend is de pagina met foto’s van onze eeuwelingen. De achterflap vergt enige ordening en coördinarie. Een aanspreekpunt (e-mail en telefoon-) “Senioren” ontbreekt. Zoals op de website worden onze ouderen verplicht een zoekactie te doen om hun weg naar hun rubriek te vinden. Eenvoud siert!
De gemeente Meise ging een werkgroep oprichten om de website te optimaliseren. Wij zijn benieuwd wat ervan komt, na de bevraging over de huisstijl. Alleszins kunnen ze eens testen hoe het staat met de kwaliteit ervan : http://www.surveymonkey.com/s/75M6T3Q evaluatie website De senioren hadden slechts 1 vraag bij de vernieuwing : via 1 toetsaanslag op de seniorenbladzijde geraken op de startpagina. Op de startpagina zouden de rubrieken alfabetisch moeten staan.
Dit werd uitgegeven van 1983 tot juni 2009. De volledige inventaris werd opgesteld op excel en is beschikbaar. De kring haalde 96 afleveringen en behandelen de verschillende domeinen waarmee een heemkundige kring zich bezig houdt.
In de eerste kolom staat de afkorting van de parochie waarover het artikel handelt. De tweede krijgt de afkorting van het domein, waarover het gaat. De derde kolom geeft de nummering aan. In de vierde kolom vinden wij de titel. In de vijfde volgt de auteur en in de zesde de code met datum, nummer en pagina.
In mijn blogs per parochie kon ik zo een groep artikels over de behandelde parochie samen brengen. We vinden ze
Dit is een instrument waarmee heel wat tijd kan gewonnen worden bij opzoekingen. In de systematische afleveringen in de blogs moet nog een verwijzing komen naar deze inventaris.
In 1974 publiceerde Lucien van Hemeldonck, de geestelijke vader van Berla reeds in Dafo-nieuws een reeks artikelen over de geschiedenis van Meise. In de archieven van het Davidsfonds vonden wij een reeks bijdragen van Lucien Van Hemeldonck. Hij publiceerde reeds in “Dafo – Meise” voor hij in “Berla” zijn bijdragen leverde. Hieronder de lijst met verwijzing naar ons tijdschrift Berle, als hij de bijdrage hernam.
1 1974 Meise en de garde civique ofte burgerwacht De scherprechter te Meise Een incident uit de Spaanse tijd 83/4/23 2 1974 Meise heeft een kans gemist (bijnamen) 3 1974 Iets uit de Bruinborrelaan II Het schoolwezen te Meise na de onafhankelijkheid 84/1/14 Wapenschild Rosiers 4 1974 Onze muziekmaatschappijen Heuzels en Ressen 84/1/12 2 1975 St.-Anne te Meise ook in 3 4 1975 De eerste pastoors in Meise St.-Martinus vervolg 2 1976 De zavelput 84/1.4 3 1976 De Meiseniers 2 1977 Een bewogen kermis 84/1/28 De “De Croy’s” te Meise en nog meer Het Hof te Immerseel : een Schotse familie 1978 Meise en Oranje – Nassau 1 1979 De Kartuizers te Meise 2. Vervolg 84/1/18 3 1979 Een en ander over de St.-Elooikapel - Hasselt (vervolg) 1 1986 vervolg 3 1980 Over onderwijzer Bladt 1983 2 1983 de De Croy’s in Meise (slot)
De afhankelijkheid van onze 8 parochies van de abdijen uit de streek vraagt enig verder onderzoek. De positie verschoof nogal eens in de loop der tijden, ten gevolge van het uitvechten van conflicten en de nieuwe coalities die gesmeed werden tussen de heren en de abdijen.
We lezen in wikipedia :
De abdij Affligem mag beschouwd worden als de meest imposante abdijstichting van de Benedictijnen in de Lage Landen. Als huisabdij van de hertogen van Brabant werd ze Primaria Brabantiae (de voortreffelijkste van Brabant) betiteld. In de rijmkroniek van Sinte-Lutgarde (circa 1200) wordt ze Spiegel voor alle abdijen genoemd.
De slotheren van Boechout van het hertogdom Brabant hadden dus een connectie met de abdij van Affligem.
De Abdij van Grimbergen (Canonia Grimbergensis in het Latijn) is een norbertijnenabdij in de Brabantse circarie. Ze ligt in de Grimbergen (provincie Vlaams-Brabant), ongeveer 10 kilometer ten noorden van Brussel. Het is de oudste bewoonde norbertijnenabdij van België.
Het embleem van de abdij is de feniks, ontleend aan de Griekse mythologie. Net zoals deze vogel herrijst uit zijn as, is de abdij immers na herhaalde verwoestingen (in 1142, 1579 en 1816) heropgebouwd. Dit wordt ook verwoord door de leuze ardet nec consumitur (zij brandt maar wordt niet verteerd).
Dielegem is een plaats en een parochie in het noordoosten van de Belgische gemeente Jette.
Ooit stond daar de premonstratenzer abdij van Dielegem. Deze werd rond 1140 gesticht in een abdij die door de augustijnen reeds in 1095 werd gesticht. Eeuwenlang had de abdij een grote uitstraling in haar wijde omgeving. De kanunniken bedienden verschillende parochies, zoals deze van Denderleeuw.
Het regime van de Franse Revolutie schafte de abdij af. De kanunniken werden verdreven naar een eiland voor de Bretoense kust, waarna het gebouwencomplex grotendeels vernield en geplunderd werd. Van de abdij rest enkel nog het classicistischeprelaatshuis dat door architect Laurent Benoît Dewez werd ontworpen. De stenen voor dit gebouw weren in nabije groeven ontgonnen.
In de 19de eeuw wisselde de woning vaak van eigenaar en van bewoners. Heel even namen Portugese jezuïeten er hun intrek. Dokter Capart kocht het domein in 1896 en bewoonde het met zijn grote familie. In de jaren 20 van de twintigste eeuw werd de abtswoning een tehuis voor mentaal gehandicapte kinderen. In de eerste helft van de 20ste eeuw, wanneer de wijk uitbreiding nam, deed de woning tijdelijk dienst als kapel. Ook jeugdgroeperingen vonden er een onderkomen.
In 1950 werd het gebouw uiteindelijk door de gemeente gekocht en in 1953 beschermd. Pas in 1972 kon de prelaatswoning, na een grondige renovatie, worden heropend. Thans zijn er twee musea in gevestigd.
