1993 : Flor Pepermans 1994 : Coiske Buxman 1995 : Jozef Aerts 1996 : Echtpaar Lissens – Piessens 1997 : Lode Verdoodt 1998 : Roger Van Keer 1999 : Louis De Decker 2000 : Emiel Van Humbeeck 2001 : Jan Van Campenhout 2002 : Marc De Canniere 2003 : Pierre De Neef 2004 : Emiel De Boeck 2005 : echtpaar Chris Rooms en Jan Heyvaert 2006 : Eduard Pelicaen 2007 : Achiel De Boeck 2008 : Staf Verbruggen 2009 : Koen Van Landeghem 2010 : Miel April 2011 : Louis Seghers 2012 : Joske De Ridder 2013 : Louis Van Hemelrijck 2014 : Francis Vandervondelen 2015 : Daniel Vanbesien
Raadpleeg gratis online de parochieregisters en registers van de burgerlijke stand! Groot nieuws! Voortaan kan u online en gratis bijna 25.000 parochieregisters en registers van de burgerlijke stand raadplegen via de website van het Rijksarchief (http://search.arch.be/nl)
Om de meer dan 15 miljoen gedigitaliseerde bladzijden met geboorte-, huwelijks- en overlijdensakten van de 16de eeuw tot 1912 te kunnen consulteren moet u wel eerst een account aanmaken via het adres http://search.arch.be/nl/component/user/register. Na keuze van een paswoord ontvangt u per e-mail uw login. Sedert de registers op 25 januari online werden gebracht hebben reeds 45.000 personen zich ingeschreven en samen bijna 4 miljoen pagina's geraadpleegd!
Om uw account te activeren klikt u op onderstaande link of u kopieert deze in uw browser: http://search.arch.be/index.php?option=com_user&task=activate&activation=a19aa7d55d099562ef5f0ad29ac04446
Na de activatie kunt u inloggen op http://search.arch.be/
Ik schakelde over naar www.geneanet.be i.p.v. Aldfear, omdat die handiger lijkt en op het internet kan geraadpleegd en bijgewekt worden. Interactie met allerlei databases is ook een sterk punt.
501 Koepel Muziek In de Cultuurraad van 1.3.2016 werd een voorstel geformuleerd om de verenigingen die zich met muziek bezig houden te verenigen onder één koepel, nauw verbonden met de Muziekacademie. De verenigingen die hiervoor in aanmerking komen zijn : Fanfares Koren Meisekes
Vroeger bestond er het "Kunstspectrum", maar dat hield zich bijna uitsluitend bezig met klassieke muziekuitvoeringen. In het kader van het AVC droomden we van een "Kunstkaleidoscoop", toe de Jules Van Campenhoutprijs, de Mauritds Naessensprijs en de Poëzieavonden ontstonden in de jaren 80. De muziek lieten wij over aan de Akademie. Maar zij kwamen wel bij ons de literaire avonden opluisteren. Samenwerking is de boodschap!
Over keizerin Charlotte van Mexico vinden jullie meer in http://www.bloggen.be/erfgoedmeise nr.406. Zij was de laatste bewoonster van het kasteel van Boechout in de Plantentuin Meise.
Een dezer dagen ontdekte ik een nieuw document over dit roemrijk echtpaar: het script van een toneelstuk, ‘Maximilian von Mexiko’ (1942). Het eindigt met de ondertekening van het doodvonnis van Maximilian. Het werd geschreven door Fritz Helke, een hooggeplaatst iemand van de Hitlerjugend. Het stuk werd voor het eerst opgevoerd in het kader van een grootse Hitlerjugendtagung tijdens WO II. (Wim)
Fritz Helke (* 1. Mai 1905 in Biesenthal, Mark Brandenburg; † 13. September 1967 in Kriftel, Hessen) war ein deutscher Schriftsteller. Helke gehörte ab 1929 der Reichsführung der Hitler-Jugend an und war Leiter des Hauptreferates Schrifttum in der Reichsjugendführung und Chef der Reichsjugendbücherei. Einige seiner Erzählungen hatten Begebenheiten aus seiner Heimat zum Inhalt. Die „Befreier“ setzten alle seine Werke auf ihre Verbotsliste. Später hatte Helke mit Jugend- und Abenteuererzählungen Erfolg; er hatte seine Jugenderzählungen unter dem Pseudonym Ruby Cross in die Zeit des Wilden Westens in die VSA verlegt[1].
Onder nummer 415 staan de gegevens over deze vereniging, die als eerste de monumenten of Meisewonderen van den gemeente onder de loupe nam. Ze gaven via Berla een kaart uit met tekeningen van de Meisewonderen. De lijst van te beschermen monumenten zag er als volgt uit :
IMDE 1 Kerk St.-Kwinten Imde 2 Kasteel Imde 3 Imdehof 4 Pauwenhof 5 Oorlogsmonument 14-18 6 Drijpikkel 7 Zendmasten BRT 8 Boskapel MEISE 1 Kerk St.-Martinus 2 Pastorij St.-Martinus 3 Standbeeld Baron d'Hoogvorst 4 t Verloren Uurke 5 Muziekacademie 6 Willy Vanden Berghecentrum 7 Hof ter Hasselt 8 St.-Elooikapel 9 Drijtoren 10 Plantentuin Meise 11 Kasteel van Boechout MEUSEGEM 1 Kerk O.L.V. Boodschap Meusegem 2 Pastorie Meusegem 3 O.L.V.-hof OPPEM 1 Molen van Amelgem 2 Kerk St.-Stephanus 3 Pastorij Oppem 4 Hof te Oppem 5 Groot Amelgem 6 Klein Amelgem 7 Duivelschuur 8 Kapel van Amelgem RODE 1 Kerk St.-Brixius-Rode 2 Hof te Rode ROSSEM 1 Kerk St.-Medardus en Gildardus Rossem WESTRODE 1 Kerk O.L.V. van de Rozenkrans Westrode 2 Kruisweg Tony Van Os 3 Graf Jan Hammenecker 4 Neromhof WOLVERTEM 1 Kerk St.-Laurentius Wolvertem 2 Gemeentehuis 3 Bejaardenhome O.C.M.W. 4 Sportschuur
Onder nummer 415 staan de gegevens over deze vereniging, die als eerste de monumenten of Meisewonderen van den gemeente onder de loupe nam. Ze gaven via Berla een kaart uit met tekeningen van de Meisewonderen. De lijst van te beschermen monumenten zag er als volgt uit :
IMD 1 Kerk St.-Kwinten Imde 2 Kasteel Imde 3 Imdehof 4 Pauwenhof 5 Oorlogsmonument 14-18 6 Drijpikkel 7 Zendmasten BRT 8 Boskapel MEI 1 Kerk St.-Martinus 2 Pastorij St.-Martinus 3 Standbeeld Baron d'Hoogvorst 4 t Verloren Uurke 5 Muziekacademie 6 Willy Vanden Berghecentrum 7 Hof ter Hasselt 8 St.-Elooikapel 9 Drijtoren 10 Plantentuin Meise 11 Kasteel van Boechout MEU1 Kerk O.L.V. Boodschap Meuzegem 2 Pastorie Meuzegem 3 O.L.V.-hof OPP 1 Molen van Amelgem 2 Kerk St.-Stephanus 3 Pastorij Oppem 4 Hof te Oppem 5 Groot Amelgem 6 Klein Amelgem 7 Duivelschuur 8 Kapel van Amelgem ROD1 Kerk St.-Brixius-Rode 2 Hof te Rode ROS 1 Kerk St.-Medardus en Gildardus Rossem 1 Kerk O.L.V. van de Rozenkrans Westrode 2 Kruisweg Tony Van Os 3 Graf Jan Hammenecker 4 Neromhof WOL1 Kerk St.-Laurentius Wolvertem 2 Gemeentehuis 3 Bejaardenhome O.C.M.W. 4 Sportschuur
496 Connectie Plantentuin Meise en omliggende gemeenten Wemmel – Boechout Burgemeesters 1830 – 48 Amedée de Beauffort 1866 – 77 Graaf Leopold de Beauffort Meise – Boechout Op 28/9/1733 trad Melchior Roose terug in het huwelijk met Maria Francisca van der Linden d’ Hoogvorst, dochter van baron d’Hoogvorst, heer van het naburige “Hof van Meysse”. Dit leverde hem het voorrecht op begraven te mogen worden in de crypte van de St.-Martinuskerk. ‘Op te merken valt dat de begraafpaats in de crypte onder het koor van de St.-Martinuskerk voorbehouden was aan de edelen van het Hof van Meysse. Dat Melchior Roose er werd bijgezet is te verklaren door het feit dat zijn echtgen ote afkomstig was van het kasteel te Meise’. In 1809 erft baron Emmanuuel van der Linden d’Hoogvorst het “hof te Meysse” ook “hof van Immerseele” genoemd. Het werd aangekocht op 12 november 1671 door Barbara van der Linden, die in 1676 haar neef Jean Philippe van der Linden, aanduidde als erfgenaam van het “hof te Meysse”. Baron Emmanuel van der Linden d’ Hoogvorst heeft zijn stempel gedrukt op de geschiedenis van Meise en van België. Van 1807 tot de dag van zijn overlijden op 15 april 1866 is hij burgemeester geweest van Meise.
Kunnen sommige parochies hun onroerend bezit niet efficiënter gebruiken is een steeds weerkerende vraag ?
Dit is een zeer hypothetische vraag. Iedereen die in de reeds druk bebouwde omgeving ten noorden van Brussel een (bouw)grond heeft liggen wacht meestal om te verkopen, want hij of zij hoopt dat de prijs voor die grond nog kan stijgen. Nochtans heeft elke kerkfabriek, zoals eerder geschreven een dubbele taak: ze mag zich niet verarmen en ze moet met haar bezit omgaan als een goede huisvader. Wat wil dat zeggen ? Natuurlijk mag en moet een kerkfabriek meewerken aan een sociaal bouwproject zoals in Imde, maar andere kerkfabrieken wachten om te verkopen en verpachten liever omdat in de toekomst de gemeentes niet meer zo gul zouden kunnen zijn om kerkelijke restauratieprojecten te ondersteunen. Geïnspireerd op een artikel in het federaal parochieblad van Grimbergen, een interview met Jean-Paul Olbrechts, voorzitter van het CKB van de hele gemeente Grimbergen.(Federatiepastoor Jan Lagae).
Wat moet er gebeuren met al die leegstaande pastorieën ? Reeds eerder; zoals u kon lezen, werd als een vaststaand feit al aanvaard dat niet meer in elke van onze acht parochies een pastoor dient gehuisvest te worden, want er blijven op dit ogenblik en waarschijnlijk ook in de toekomst voor het ganse grondgebied van de gemeente Meise slechts één voltijdse en één deeltijdse pastoor over: nl. Stefaan Verstraeten, pastoor voor Meise- Westrode en Nieuwenrode, dat behoort tot de federatie en de gemeente Kapelle-op-den-Bos en Jan Lagae, pastoor voor de zeven parochies van Meise en binnenkort voor de alle acht parochies van de op te richten nieuwe pastorale zone Meise, die de naam KiemkrACHT Meise zal krijgen. Op de vergaderingen van de federatieploegen van Meise en Wolvertem werd eerder hieromtrent het volgende afgesproken. Als centrale plaats voor de federatie Meise wordt de pastorie van Meise-Centrum aan de Brusselse steenweg, 5 behouden; daar is voldoende plaats voor archief, onthaal en vergaderingen en zo er toch een bijkomende pastoor zou benoemd worden dan kan die zelfs daar logeren. De pastoriefunctie van St. – Brixius – Rode zal na verloop van tijd worden ingevuld door het nieuwe parochiecentrum en de gemeente zal daartoe deze parochie een vergoeding schenken. De geklasseerde pastorie van Oppem is eigendom van de kerkfabriek van Oppem en die is volop bezig deze pastorie te laten restaureren om er bovendien een residentiële bestemming aan te geven, naast de functie van parochiaal secretariaat, archief, vergaderruimte enz..
Voor de federatie Wolvertem wordt de huidige pastorie van Wolvertem beschouwd als de enig mogelijke woning bestemd voor de bedienaar van de eredienst, die er thans woont in een gebouw dat dringend wat beter moet onderhouden worden en precies daarom zal ze worden aangekocht door de kerkfabriek van St.- Laurentius (want terwijl we dit schrijven regent het hier weer binnen). De pastorie van Imde is door stichting eigendom van de plaatselijke kerkfabriek, ze valt DUS onder haar bevoegdheid? maar is momenteel erg bouwvallig. De pastorie van Meuzegem werd door de zorgen van ons gemeentebestuur deskundig omgetoverd in parochiale vergaderlokalen beneden met een mooi bewoonbaar appartement boven. De gevolgen van de brand moeten helaas nog worden weggewerkt. De pastorie van Rossem, hoewel niet zo duidelijk wie de feitelijke eigenaar is, werd niet bewoond en dus door de gemeente verkocht voor 695. 000 euro, een bedrag waarmee toch wel al een en ander kan gebeuren. Dit pastorieënplan moet nog worden goedgekeurd en door de gemeente en door het aartsbisdom.
Waarom worden er geen kerken gesloten; zijn die nu echt nog allemaal nodig ? Iedereen heeft de mond vol over een kleiner aantal regelmatige misgangers tijdens het weekend, maar we mogen als kerkgemeenschappen nog altijd stellen dat we met alle kerkbezoekers van de acht parochies samen nog altijd meer volk bereiken dan sommige plaatselijke voetbalploegen, die allen ook voor hun degelijke infrastructuur op een ruime steun van het gemeentebestuur konden en kunnen rekenen. Bovendien lopen onze kerken en kapellen ook nog altijd vol bij begrafenissen en huwelijken, dopen, schoolvieringen en andere activiteiten. Kijk maar wat een volkstoeloop er altijd is bij eerste en plechtige communies en hoe vaak zie je niet mensen een kerk of kapel binnenlopen om een kaarsje te branden, een gebed te prevelen of wat innerlijke rust te zoeken. Maar er is meer; voor elk van onze acht kerkdorpen is de kerk én de kerktoren het meest herkenbare symbool wat dit dorp tot een gemeenschap maakt. Hun kerktoren waakt als het ware over het dorp en maakt duidelijk: ‘ook hier wonen nog mensen’, hier wordt gemeenschap gemaakt ! Als we kerken zouden sluiten dan vervallen niet alleen die gebouwen, maar verdwijnt er ook een stukje samenleving en gemeenschapsopbouw. In de meeste kerken en kapellen (denk o.a. maar aan Meise en Oppem) worden ook heel wat kunstschatten bewaard, het zijn uitingen van geloof én van cultuur, van samen beleefde godsdienstzin voor heel wat inwoners van Meise. Dan hebben we het nog niet over de vele concerten die in de kerken plaats hebben. Het kan toch ook niet dat alle inspanningen van de laatste jaren van het gemeentebestuur om deze gebouwen grondig te restaureren verloren zouden gaan door het sluiten van kerken en kapellen. Trouwens de meeste van deze religieuze bouwwerken zijn beschermde monumenten en moeten dus verplicht door de Vlaamse gemeenschap en door de gemeenten worden onderhouden. Dan hebben we het nog niet over de mogelijke nevenbestemmingen van kerken, maar dit kan het voorwerp uitmaken van een ander artikel.
491 C.K.B.? C.K.B. ! WAT IS DAT NU OOK WEER ? (Deel 2) NU MAKEN WIJ HET EEN BEETJE CONCRETER Om de bestuurstaak en de werking van de gemeentes en de kerkfabrieken te ondersteunen heeft de Vlaamse regering aan elk Centraal Kerkbestuur gevraagd om zo vlug als mogelijk een degelijk kerk- en pastorieënplan op te stellen, zodat beter kan worden nagegaan welke de toekomstplannen zijn voor de acht verschillende parochiekerken en pastorieën. Het kerkenplan voorziet ook in mogelijke nevenbestemmingen voor elk van de acht kerken en de drie kleinere kapellen in onze gemeente, waarvan nu al mag gezegd dat er zeker geen enkele zal gesloten worden. Dit heeft de gemeente intussen beslist en goedgekeurd. Voor de pastorieën werd eerst nog onderhandeld met de schepen van patrimonium en nu met het hele College van Burgemeester en Schepenen, de gemeentesecretaris en ook met de diensten van het aartsbisdom. Want elk gemeentebestuur is volgens de huidige decreten van de Vlaamse gemeenschap en volgens het toenmalige decreet van Napoleon (zie vorige week) ertoe gehouden om minstens in elke parochie een plaats te voorzien waar de kerkfabriek waardig kan vergaderen, waar haar archief kan worden opgeslagen en waar ook enig sanitair voorzien is. Indien een gemeentebestuur verkiest niet in te gaan op deze wettelijke verplichting dan kan ze ook hieraan voldoen door te zorgen voor een aparte financiële tegemoetkoming aan elke kerkfabriek, zodat deze zelf kunnen voor zorgen voor deze noden, zoals dit nu gebeurt in Westrode.
490 C.K.B. III Is die coördinatie en die communicatie echt nodig ? Ieder houdt toch zo graag aan zijn eigenheid ! De tijd is voorbij dat elke kerkfabriek en ook elke parochiegemeenschap onafhankelijk baas speelde onder de eigen kerktoren en zelf zonder enige vorm van inspraak pachten regelde, werken liet uitvoeren, gronden kocht en verkocht en de contacten met de Burgemeester, de Schepenen en de gemeenteambtenaren zo zorgvuldig mogelijk verzorgde in het eigen voordeel. We leven nu in een tijd van overleg en wanneer er maar één pastoor overblijft voor de acht parochies en kerkfabrieken is ook daar één enkele vergadering veel gemakkelijker dan acht verschillende kerkfabriekvergaderingen. Dit overleg heeft dankzij de vroegere voorzitter van ons CKB ertoe geleid dat het gemeentebestuur regelmatig de grasperken rond alle kerken en kapellen onderhoudt, de dakgoten nakijkt met de hoogtewerker en ook de duivenwering onder handen neemt. In het regelmatige overleg met de schepen van Financiën en Openbare Werken wordt ook bepaald welke werken voorrang genieten en welke kunnen wachten, welke grotere werken door de gemeente als opdrachtgevende overheid kunnen worden uitgevoerd en welke de kerkfabrieken zelf kunnen laten uitvoeren. De kerkfabrieken kunnen ook nog meer samenwerken door via het Centraal Kerkbestuur of op initiatief ervan gezamenlijke contracten af te sluiten voor de levering van aardolie, gas en elektriciteit, voor aankoop van papier, verzekeringen, onderhoud, enz. Bij de Centrale Kerkbesturen met rijke kerkfabrieken kan zelfs overwogen worden om een handige klusjesman of een organist aan te werven die dan ten dienste staat van meerdere kerkfabrieken. Binnen het Centraal kerkbestuur kunnen de kerkfabrieken nu veel van elkaar leren hoe ze best hun eigen werking organiseren, coördineren en ook digitaliseren via computer met daartoe geëigende programma’s zoals Religiosoft en – point. Zo kunnen ze in de toekomst nog meer met elkaar samenwerken en tegenover de gemeente leren spreken uit één mond, want de gemeente is ertoe gehouden enkel en alleen met het Centraal Kerkbestuur te onderhandelen, zowel wat de financiering als de uitvoering van werken betreft. Het Centraal Kerkbestuur van de gemeente Meise heeft er dus al een ruime termijn van meer dan acht jaar opzitten en de pioniers van het begin werden opgevolgd door het huidige bestuur. Thans is de voorzitter Chris Van Assche van St. – Brixius- Rode, die al sinds meer dan een jaar de opvolger is van de vroegere voorzitter Patrick Van Rietvelde uit Meise St. – Martinus. Er is de huidige secretaris Gilbert Hoogsteyns uit Imde, die de penningmeester Leo Letourneur uit Wolvertem opvolgde. Er zijn de leden Ingrid Van Ransbeeck uit Imde, die Johan Claeys uit Imde, de eerste secretaris vervangt en Wilfried Van Campenhout uit Meise St. – Martinus die in de plaats kwam van Guido De Cock uit Wolvertem. De federatiepastoor voor Wolvertem en Meise Jan Lagae is zoals bij de kerkfabrieken de door de bisschop aangestelde verantwoordelijke. Al deze betrokkenen zijn en waren stuk voor stuk mensen die er niet voor terugschrikken om naast het vele werk dat ze al doen voor hun eigen parochie en kerkfabriek nog eens de niet altijd zo gemakkelijke coördinerende taken erbij te nemen en om de betere contacten met de gemeente nu zo goed mogelijk te onderhouden.(Federatiepastoor Jan Lagae).
489 C.K.B. II ACHT kerkfabrieken en EEN CENTRAAL KERKBESTUUR? Zijn er al niet teveel vergaderingen ? Iedereen weet maar al te goed dat elke kerkfabriek van elke parochie als ‘een goede huisvader’ dient te voorzien in alle noden voor de liturgie en de kerkgebouwen en daartoe alle kerkelijke eigendommen en bezittingen zo goed als mogelijk beheert. Daartoe bestaan er verplichte en jaarlijks weerkerende uitgaven, zoals verwarming en verlichting, verzekering en onderhoud van kerkgebouw en toren, het poetsen, de brandbeveiliging en inbraakbeveiliging en alles wat nodig is om de kerkelijke diensten zo goed mogelijk te laten verlopen. De kerkfabriek heeft natuurlijk ook inkomsten: een gedeelte van de omhalingen en giften, een gedeelte ook van het bedrag van de begrafenissen en huwelijken, pachten, jachtrechten, enz. Deze inkomsten verminderen echter thans zeer snel van jaar tot jaar en wanneer er onvoldoende financiële middelen zijn dan moet de gemeente op basis van een decreet van Napoleon uit 1804 bijspringen om de tekorten bij te passen. Waarom moet ze dat ? Als compensatie voor het aanslaan van de vele kerkelijke eigendommen ten tijde van de Franse revolutie werd door Napoleon uitgevaardigd dat de toen plots zo arm en behoeftig geworden kerkfabrieken door de gemeentes moesten worden geholpen en bijgestaan. Daarom moeten ook nu de gemeentebesturen de grote kosten en het onderhoud van de kerkgebouwen betalen Dat doet ons gemeentebestuur nu op zeer regelmatige tijdstippen en het is zeker een van de verdiensten van het huidige Centrale Kerkbestuur dat deze subsidies en werkingskosten nu telkens elke drie maand worden uitbetaald. Sedert 1804 gold ook de regel dat kerkfabrieken zich nooit mogen verarmen en altijd zeer voorzichtig met hun beperkte financiële middelen moeten omspringen. Daarom ook worden hun meerjarenplannen, hun rekeningen en hun budgetten jaarlijks gecontroleerd door de gemeente, door de provincie en door de diensten van het aartsbisdom.
WIE OF WAT IS DAT NU WEER ? Gaat het hier om een eigenaardige toverspreuk, te gebruiken bij het begin van het schooljaar om toch zeker succes te boeken ? Of gaat het om een zoveelste reclametruc om weer wat meer geld uit uw portemonnee te halen ? Is het gewoonweg de afkorting van Centrale van Katholieke Bewegingen ? Neen, niets van dit alles, het CKB of het Centraal KerkBestuur van de nieuw op te richten pastorale zone KiemkrACHT Meise staat voormeer dan een gezamenlijk overleg van de 8 kerkfabrieken van onze gemeente. Tweemaal per jaar of zo nodig meer treedt dit Centraal Kerkbestuur in gesprek met het College van Burgemeester en Schepenen, soms zijn er ook gemeentelijke ambtenaren bij betrokken over alles wat het dagdagelijkse beheer van alle kerkfabrieken aanbelangt. Dit houdt in dat elke kerkfabriek eerst zelf met nauwkeurig ingevulde meerjarenplannen aan lange termijnplanning doet. Het Centraal Kerkbestuur is een openbare instelling, net zoals de kerkfabrieken zelf, met een eigen rechtspersoonlijkheid, die bovendien heel wat wettelijke voorschriften moet respecteren, die gelden zowel voor de gemeentebesturen als voor de kerkfabrieken afzonderlijk. Het Centraal Kerkbestuur werd in 2004 opgericht door de Vlaamse regering en is thans verplicht in elke gemeente waarin meer dan één kerkfabriek actief is en waar er dus meer dan één parochie bestaat. Haar opdracht is het eerst en vooral de coördinatie en de communicatie te regelen tussen al de kerkfabrieken van één en dezelfde gemeente. Bovendien treedt ze tegenover het gemeentebestuur op als gesprekspartner bij alle aspecten die de materiële organisatie van de eredienst betreffen. Regelmatig wordt er daarom voor elke vergadering van het Centraal Kerkbestuur met al de andere kerkfabrieken overlegd om alle mogelijke wensen en verlangens op korte en lange termijn voor te leggen én aan elkaar én nadien aan het gemeentebestuur. Dit om elke mogelijke willekeurige bevoordeling tegen te gaan waar soms de ene kerkfabriek met de meeste gemeentelijke subsidies gaat lopen en de andere veel minder krijgt en dan gewoonweg maar moet toezien hoe de ene kerkfabriek rijker en rijker wordt en de andere armer en armer. Gestreefd wordt immers naar een evenwichtige besteding van de zo schaarse middelen om in alle behoeften voor het onderhoud en de mogelijks nieuwe restauratie- of herbestemmngsprojecten te voorzien.
Naar aanleiding van de 150ste verjaardag van de geboortedatum van August De Boeck vond er op zaterdag 17 oktober in de Muze van Meise en op zaterdag 31 oktober (in de gemeentelijke feestzaal, Drinkeling 10 in Merchtem) een uniek concert plaats. Zeven koren uit onze regio en Brassband Buizingen sloegen de handen in elkaar en reconstrueren de Baron d’Hoogvorstcantate voor gemengd koor, kinderkoor en kopers. Deze gelegenheidscantate uit 1893 componeerde August De Boeck speciaal voor de inhuldiging van het standbeeld van Baron d’Hoogvorst aan de kerk van Meise. In 1919 werd de cantate opnieuw uitgevoerd door de Fanfare Concordia uit Meise onder leiding van August De Boeck zelf. Nadien raakte dit opmerkelijke werk in de totale vergetelheid samen met heel wat andere cantates die De Boeck componeerde als gelegenheidswerk. De driedelige cantate zet het belang van Emmanuel Vanderlinden d’Hoogvorst in de verf, als bevelhebber van de ‘garde civique’ en belicht zijn rol in de revolutie van 1830 bij de Belgische onafhankelijkheid en zijn rol als weldoener voor Meise. Naast deze cantate staan nog religieus werk van August De Boeck op het programma (Ave Maria en Regina Coeli) en een selectie uit zijn omvangrijke instrumentale werken voor blaasorkest. Deze pretentieloze pareltjes vinden hun oorsprong in het landelijke milieu van zijn geboortedorp Merchtem. Werken mee aan deze concertavond: Gemengd Koor Canticorum, Merchtems Parochiaal Mannenkoor, Cantorij Sint-Cecilia, Kamerkoor Helicante, Carmina Kamerkoor, Kommakoor/Tremakoor en Brassband Buizingen. De algemene leiding is in handen van Luc Vertommen.
