Er leefde een jonge man in de tijd van de profeet, die Al-qamah heette.

Hij bracht veel tijd met aanbidding door, hij verrichtte de salaat, vastte en gaf sadaqa. Toen hij ernstig ziek werd, werd zijn vrouw wanhopig. Zij ging naar de profeten zei:
"Mijn man is heel erg ziek en ik wil u over zijn toestand vertellen, o boodschapper van Allah."
De profeet riep drie van zijn betrouwbaarste metgezellen bij zich; Bilaal, soehayb en 'ammar,(Radia Allahu 3anhum) en hij zei hen:
"Ga naar Al-qamah en laat hem de shahada reciteren."
Ze gingen naar hem toe en vonden hem in een zeer kritische toestand. Ze probeerden om hem de shahada - "Laa ilaaha illa Allah" - te laten zeggen, maar de woorden wilden maar niet uit zijn mond komen. Zij vertelden dit aan de profeten die vroeg hen:
"leeft er nog èèn van zijn ouders?" Hem werd verteld dat zijn moeder nog leefde, maar heel oud was. De profeet stuurde iemand om te vragen of zij niet bij hem kon komen, maar als zij daartoe niet in staat was, zou hij wel naar haar toe gaan. Zij antwoordde onmiddellijk, en dit liet zien hoeveel respect zij wel voor de profeet had:
"Wel allemachtig, ik ben degene die naar hem toe moet gaan." langzaam, met haar stok lopend, naderde zij de profeet. Zij groette hem en hij gaf haar de vredesgroet terug en zei tegen haar:
"vertel mij de waarheid. Hoe is jou zoon Al-qamah?"
"boodschapper van God," zei ze, "hij verricht veel salaat, hij vast en geeft veel sadaqa."
"En hoe ben jij nu met hem?" vroeg de Profeet

"Boodschapper van God, ik ben boos op hem."

"Waarom?" vroeg de Profeet


"O boodschapper van God, hij vindt zijn vrouw belangrijker dan mij en is mij ongehoorzaam."
Toen zei de profeet: "De woede van Al-qamah´s moeder heeft vast en zeker Al-qamah's tong tegen gehouden om de shahada uit te spreken." Toen vroeg hij Bilal om een grote bundel brandhout te halen.
"Boodschapper van God, wat ga je daar mee doen?" vroeg Al-qamah´s moeder.
"Ik zal hem voor jou ogen in het vuur verbranden." zei de Profeet

"O boodschapper van God! Mijn zoon! Mijn hart kan het niet verdragen als hij voor mijn ogen verbrand wordt." zei de moeder van Alqamah


"Moeder van Al-qamah! God´s (straf) is veel zwaarder en duurt veel langer.
Als je echt wilt, dat God hem vergeeft, dan moet je laten zien dat je tevreden over hem bent".
"Bij degene in wiens hand mijn ziel is, Al-qamah zal niets goeds uit zijn gebed, zijn vasten en zijn sadaqah, krijgen als jij boos op hem blijft." zei de Profeet



"O boodschapper van God. Zei de Moeder van Alqamah.." Ik roep God, de engelen en de Moslims, die hier aanwezig zijn, op als getuige, dat ik tevreden met mijn zoon Al-qamah ben."

Daarna kon Al-qamah zijn tong weer bewegen en hij herhaalde de woorden van de shahada - "ik getuig dat er geen God is dan Allah en ik getuig dat Mohammed de boodschapper van Allah is." Die dag overleed hij. De profeet zelf verrichte het janaazah(begrafenis) gebed en herinnerde de Moslims aan de zwaarste van de zonde om een moeder boos te maken en aan de beloning om haar tevreden en verheugd te maken.

Zij is mijn zuster

Een waar gebeurd verhaal, vertaald vanuit het Arabisch.

Haar wangen waren slap en ingevallen en haar huid zat tegen haar botten aan.
Toch hield dat haar niet tegen. Je kon haar er nooit op betrappen dat ze de Koran niet reciteerde. Altijd biddend in haar eigen gebedskamer die vader voor haar gemaakt had. Buigend, zich ter aarde werpend, en haar handen verheven in gebed. Dat was hoe zij was, van zonsopgang tot zonsondergang en andersom.

Als het op mij aankomt, ik las niets anders dan modebladen en romans. Ik trakteerde mezelf altijd maar op video's. Zo veel, dat mijn wandelingetjes naar de videotheek mijn karakteriserend kenmerk werd.

Zoals men zegt; als iets een gewoonte wordt, neigt men ertoe om jou er niet meer van te onderscheiden.

Ik verwaarloosde mijn verantwoordelijkheden,luiheid was het kenmerk voor mijn Salaat.

Op een nacht, nadat ik een marathon had gehouden van 3 uur lang video's kijken, deed ik de video uit. De adhan rees zacht in die stille nacht. Vredig glipte ik mijn bed in.

Haar stem klonk uit haar gebedskamer. "Ja? Kan ik iets voor je doen, Nora?"vroeg ik. Alsof ze met een scherpe naald door mijn plannen prikte. "ga niet slapen, voor je de Fadjr hebt gebeden!!" Och, dat duurt nog een uur, het was nog maar de eerste adhan.

Ze haalde me dichter bij haar met haar liefdevolle kneepjes. Ze was altijd al zo, zelfs vóórdat de ziekte beslag op haar nam en haar in bed opsloot.

"Hanan, kun je even bij me komen zitten?" Ik kon nooit haar verzoeken weigeren. De puurheid en eerlijkheid was voelbaar. "ja, Nora?"
"Kom alsjeblieft hier zitten."
"Ok, hier ben ik. Wat is er?"

Met de liefste monotone stem reciteerde ze: "Elke ziel zal de dood proeven, en voorwaar: pas op de Dag der Opstanding zullen jullie je beloning (volledig) ontvangen." (Koran 3: 185)

Ze stopte, doordacht. Toen vroeg ze: "Geloof jij in de dood?"
"Natuurlijk doe ik dat."

"Geloof je dat je verantwoordelijk zult zijn voor alles wat je doet,

ongeacht hoe klein of groot?"

"Ja, maar Allah is Vergevingsgezind en Genadevol en ik heb nog een lang leven te gaan."

"Houd op Hanan! ben je niet bang voor de dood en de abruptheid ervan? Kijk nou naar Hind. Zij was jonger dan jij, maar zij overleed in een auto- ongeluk. En kijk naar die en die, en naar die en die..... De dood kent geen leeftijd en je leeftijd kan nooit bepalend zijn voor wanneer je zult overlijden."

De duisternis van de kamer vervulde mij met angst. "Ik ben bang van het donker en nu heb je me bang gemaakt voor de dood. Hoe moet ik nou gaan slapen? Nora, ik dacht dat je ons beloofd had om met ons op reis te gaan, in de zomervakantie."
Wat een uitwerking. Haar stem brak en haar hart beefde. "Ik zou dit jaar wel eens een hele lange reis kunnen gaan maken, Hanan, maar dan ergens anders naar toe. Heel misschien. Al onze levens zijn in de handen van Allah en tot Hem behoren wij allen."

Mijn ogen zwelden op en de tranen vielen langs beide wangen naar beneden. Ik dacht aan de griezelige ziekte van mijn zus, hoe doktoren mijn vader hadden verteld dat er niet veel hoop meer was dat Nora deze ziekte zou overleven.

Maar háár was niets verteld. Wie had het haar laten weten? Of kon ze gewoon de waarheid voelen?

"Waar denk je aan Hanan?" Haar stem was scherp. "Denk je dat ik dit alleen zeg omdat ik ziek ben? Uh- uh. Ik zou mogelijk nog langer leven dan de mensen die niet ziek zijn. En jij Hanan? Hoe lang denk jij nog te leven?

Twintig jaar misschien? Veertig? En dan?" In het donker reikte ze uit naar mijn hand en kneep er zachtjes in. "Er is geen verschil tussen ons; we zullen allemaal deze wereld verlaten om in het Paradijs te leven of in de Hel te verdoemen. Luister naar de woorden van Allah: "En wie van de Hel weggehouden wordt en het Paradijs binnengeleid wordt heeft waarlijk succes"(Koran 3: 185) "

Ik verliet de kamer van mijn zus verward, haar woorden suisden nog in mijn oren: Moge Allah je leiden Hanan - vergeet je gebed niet.

Acht uur 's morgens. Geklop op mijn deur. Normaalgesproken word ik dit om deze tijd wakker. Gehuil. Verwarring. O Allah, wat is er gebeurd?

Nora's toestand is na el Fadjr kritiek geworden. Ze hebben haar meteen naar het ziekenhuis gebracht.
Er zullen geen reizen worden gemaakt deze zomer. Het stond geschreven dat ik deze zomer thuis zou doorbrengen.

Na een eeuwigheid...

Het was één uur in de middag. Moeder belde het ziekenhuis. "Ja, je kunt haar nu komen zien." Vaders stem was omgeslagen, moeder merkte dat er iets vreselijk verkeerd was gegaan. We vertrokken gelijk.

Waar was die korte weg waar ik altijd over wandelde? Waarom was die nu zo lang, zo vreselijk lang? Waar was de geliefde drukte en het verkeer dat me altijd de tijd gunde om links en rechts te kijken? Ga nou uit de weg, allemaal! Mijn moeder schudde huilend haar hoofd in haar handen, terwijl ze dua'a maakte voor haar Nora.

We arriveerden bij de hoofdingang van het ziekenhuis. Zij was op de
intensive care.De zuster kwam naar ons toe. "Laat mij jullie naar haar toe brengen."
Terwijl we door de gangen liepen, ging de zuster maar door over wat een lieve meid Nora was. Ze stelde moeder ietwat gerust dat Nora's toestand beter was dan het die morgen was geweest.
"Sorry. Niet meer dan één bezoeker tegelijk." Dit was de intensive care-afdeling. Door het smalle raampje in de deur en langs de rij witte gordijnen ving ik een glimp op van haar ogen. Moeder stond naast haar. Na 2 minuten kwam moeder naar buiten. Ze had haar tranen niet meer in bedwang.
"Je mag naar binnen en haar groeten, onder de voorwaarde dat je niet te lang met haar spreekt.", zeiden ze me. "twee minuten zou genoeg moeten zijn"

"Hoe is het Nora? Gisteren ging het nog goed, wat is er gebeurd?"
We hielden elkaars hand vast, ze kneep argeloos. "Zelfs nu, Alhamdulilah gaat het prima."
"Alhamdulilah...... maar...... je handen zijn zo koud."

Ik zat op haar bed en legde mijn vingers op haar knie. Ze duwde het weg.
"Sorry...... heb ik je pijn gedaan?"

"Nee, maar ik herinnerde me de woorden van Allah: "Waltaffatul saaqu bil saaq" (en de benen (in doodsangst) zullen over elkaar liggen) (Koran 75: 29)

"Hanan, bid voor mij. De eerste dag van het Hiernamaals zal ik misschien erg snel tegemoet komen. Het is een lange reis en ik heb niet genoeg goede daden voorbereid in mijn koffer"

Een traan ontsnapte uit mijn oog en liep langs mijn wang naar beneden door haar woorden. Ik huilde en zij huilde mee. De kamer verdween en liet ons, twee zussen alleen - om samen te huilen.
Stromende tranen sprongen op mijn zus haar handpalm die ik met beide handen vasthield. Vader werd nu bezorgder om mij. Ik had nooit eerder zo gehuild.

Thuis en boven, in mijn kamer, keek ik naar de zon die verdween met een sobere dag. Stilte vermengde zich met onze gangen. Een familielid kwam mijn kamer binnen, en nog één. De bezoekers, het waren er vele en alle stemmen van beneden stokten samen. Er was één ding duidelijk op dat moment...... Nora was overleden!

Ik stopte met het onderscheiden van wie er binnenkwamen en wie er wegging.

Ik kan me niet meer herinneren wat ze zeiden. O Allah, waar was ik? Wat was er aan de hand? Ik kon zelfs niet meer huilen.
Inna lilahi wa inna ilayhi raji'un. (Tot Allah behoren wij en tot Allah zullen wij wederkeren.)

Later die week, vertelden ze me wat er was gebeurd. Vader had mijn hand genomen om vaarwel te zeggen tegen Nora, voor de laatste keer. Ik had Nora's hoofd gekust. Ik kan me enkel één ding herinneren, dat ze daar lag op dat bed, het bed waar ze op zou gaan overlijden. Ik herinnerde me het vers dat ze gereciteerd had: "en de benen zullen (in doodsangst) over elkaar liggen."
En ik besefte me de waarheid van het volgende vers maar al te goed: "Naar jouw Heer worden zij Die Dag gesleept." (Koran 75: 29-30)

Ik liep op mijn tenen haar gebedskamer in, die nacht. Starend naar de stille kasten en verstarde spiegels, waardeerde ik wie het was die met mij mijn moeders buik met mij had gedeeld. Nora was mijn tweelingzuster. Ik herinnerde me met wie ik mijn leed had gedeeld. Degene die mij geruststelde in mijn mindere dagen. Degene die mijn sombere dagen verlicht had.

Vannacht de eerste nacht die Nora in haar graf zal doorbrengen. O Allah, Wees Genadevol voor haar en verlicht haar graf. Dit was háár Koran, haar gebed en dit was de lichtroze jurk, waarvan ze zei dat ze die zou bewaren tot ze zou trouwen. De jurk die ze wilde bewaren, alleen voor haar echtgenoot.

Dus, beste Moslim...... waar is Nora nu? Ze brengt haar eerste nacht door in een plaats waar jij en ik dat ook zullen doen..we zijn hier niet allemaal tegelijk in dit leven gekomen en we zullen ook niet tegelijk vertrekken... we zullen één voor één gaan...... en kijk om u heen...hoeveel van de mensen die u kent, zijn er al overleden......denk er aan wie de volgende kan zijn... wie degene zal zijn wiens " benen (in doodsangst) over elkaar zullen liggen: en naar jouw Heer (Allah) zullen zij die dag gesleept worden! Hij geloofde (de Koran en de Boodschapper) niet, en hij verrichtte de salaat niet! Maar hij loochende en hij wendde zich af.

Daarna ging hij naar zijn verwanten, hoogmoedig! Wee jou, wee! Nogmaals wee jou, wee! Denkt de mens dat hij ongemoeid zal worden gelaten? (Dus geen bestraffing of beloning voor de verplichte diensten bij zijn Heer (Allah) zal krijgen?

Moge de Genade van Allah met ons zijn en ons moment van de dood verzachten en ons verzekeren van onze Shahada "La Ilah Ila Allah - Mohammed Rasoel Allah

De vrouw en de leeuw

In een gegeven dorp kwam er een vrouw bij een geleerde waarvan de vrouw dacht dat hij een tovenaar was. Zij vroeg hem om een behekst iets voor haar te maken zodat zij daarmee haar echtgenoot van haar zou laten houden en zodat hij voor geen enkele andere vrouw op aarde nog oog zou hebben.

Omdat de geleerde opvoedkundig was ingesteld zei hij haar: Je vraagt iets wat niet gemakkelijk is. Het is zelfs enorm, ben je bereid om je de benodigdheden uit te voeren?

Ja zei de vrouw.

De geleerde: Ik kan wat je vraagt alleen afronden wanneer je mij een haar van de nek van een leeuw hebt gebracht.

De vrouw: Een leeuw?

De geleerde: Ja

De vrouw: Hoe krijg ik dat voor elkaar? Leeuwen zijn roofzuchtige dieren, ik kan niet garanderen dat hij mij niet zal doden. Is er geen makkelijkere en veiligere manier?

De geleerde: De liefde van je echtgenoot kun je enkel hiermee bereiken. Als je goed nadenkt, zul je een geschikte manier vinden om je doel te bereiken.

De vrouw vertrok diep denkend over hoe ze het gevraagde haar zou kunnen bemachtigen. Ze vroeg iemand van wie ze van diens wijsheid overtuigd was. Haar werd gezegd dat een leeuw pas roofzuchtig wordt als hij honger heeft, ze diende er dus voor te zorgen dat de leeuw een volle maag had waarna ze een haar kon bemachtigen.

Ze volgde het advies op en vertrok naar het woud wat dicht in de buurt was. Ze begon stukken vlees naar een leeuw te gooien en ging daarna op veilige afstand staan. Ze ging door met dit gooien van vlees totdat na verloop van tijd ze aan de leeuw gewend raakte en de leeuw aan haar.

Elke keer dat ze dit deed kwam ze een beetje dichterbij dan de vorige keer. Totdat de dag kwam dat de leeuw naast haar kwam liggen. De leeuw twijfelde niet aan haar liefde voor hem. De vrouw plaatste haar hand op het hoofd van de leeuw en aaide zacht zijn haren en zijn nek, terwijl de leeuw hier rustig van lag te genieten was het niet moeilijk meer voor de vrouw om een haar te bemachtigen. Nadat zij dit gedaan had ging zij snel naar de geleerde van wie zij dacht dat hij een tovenaar was om hem het haartje te overhandigen. Ze was vol vreugde dat omdat nu de engel zou worden die voor altijd het hart van haar echtgenoot zou krijgen.

Na het zien van het leeuwenhaartje vroeg de geleerde haar: Hoe heb je dit voor elkaar gekregen?

De vrouw legde uit wat ze gedaan had om de leeuw aan haar te laten wennen en dat het er op aankwam dat ze moest weten wat de ingang was naar het hart van de leeuw, dit is zijn buik (eten). Daarna was het zaak om geduld te hebben en te herhalen wat ze deed totdat ze de vruchten van haar werk kon plukken.

Hierna zei de geleerde haar: Dienares van Allah, je echtgenoot is niet wreder dan een leeuw. Doe met je echtgenoot wat je met de leeuw hebt gedaan en je zult zijn liefde krijgen. Zoek de ingang naar zijn hart en stil de honger die hij heeft en hij zal voor jou zijn.. En voer je plan uit met geduld.

O moeder, wees blij uw bruidschat is geaccepteerd



De geschiedschrijvers vermeldden het volgende verhaal:

Toen de vijanden oprukten tegen de moslims stond de prediker van Basra, cAbd ul-Waahid ibnoe Zayd, op. Hij sprak de mensen toe en moedigde hen aan om geld uit te geven en te strijden op de Weg van Allah. Hij beschreef hen de gunsten van het Paradijs en daarna sprak hij over de gezellinnen van het Paradijs, zeggende:

“Zij is de wens waarnaar de minnenden smachten

Vrij van alle tekortkomingen en bestaande uit al het goede

Dringt het nog niet door tot de koesteraar dat zij vol verlangen zit te wachten…”

Hierop begonnen de mensen vurig naar het Paradijs te verlangen en konden ze hun tranen niet bedwingen. Uit de menigte dook een vrouw op, genaamd Oem Ibrahiem al-Basriy. Ze zei: “O Aboe cOebayd, ken je mijn zoon Ibrahiem die door alle welgestelde families van Basra wordt gevraagd om te huwen met hun dochters, en zijn moeder die steeds blijft weigeren?” Hij antwoordde: “Ja, die ken ik.” Zij zei: “Bij Allah, ik ben onder de indruk van de schoonheid van deze gezellin en ik wens haar als bruid voor mijn zoon Ibrahiem. Beschrijf haar daarom nogmaals eens aan mij.” Aboe cOebayd zei:

“Haar verschijning doet het maanlicht verbleken

Wanneer zij lacht dan ontsluiert haar gebit als een verborgen parel zo wit

Waar zij langskomt gaan bloemen spontaan in bloei staan

Als het zeewater in aanraking komt met haar speeksel dan verzoet dit

Smachtend verlangen naar haar drijft mij tot waan.”

Toen de mensen dit alles hoorden, konden ze zich niet meer inhouden en begonnen ze Allah te verheerlijken. Oem Ibrahiem stond op en zei: “Bij Allah, ik wens haar werkelijk als bruid voor mijn zoon Ibrahiem. Kun jij haar nog dit moment aan mijn zoon huwen en van mij een bruidschat van tienduizend goudstukken in ontvangst nemen. Wellicht dat Allah hem het martelaarschap zal schenken waardoor hij voor mij en zijn vader voorspraak zal mogen doen op de Dag des Oordeels.” Aboe cOebayd zei toen: “Als je dit doet, dan hoop ik dat Allah je rijkelijk zal belonen.” De oude vrouw riep vervolgens: “O Ibrahiem, O Ibrahiem.” Waarna een aantrekkelijke jonge man naar voren kwam en zei: “Hier ben ik moeder.” Zij vroeg: “O mijn lieve zoon, zou je niet tevreden zijn met zo een bruid? Dit betekent wel dat jij je zult moeten opofferen op de Weg van Allah.” Hij antwoordde: “Bij Allah O moeder, natuurlijk wil ik dit.”

De oude vrouw vertrok snel naar huis en kwam terug met tienduizend goudstukken die ze vervolgens in de schoot van Aboe cAbd ul-Waahid ibnoe Zayd wierp. Daarna richtte zij haar blik naar de hemel en zei: “O Allah, ik getuig U dat ik mijn zoon heb gehuwd aan deze gezellin onder de voorwaarde dat hij zichzelf voor u opoffert. Accepteer dit dan van mij, O Meest Barmhartige.” Vervolgens zei ze: “O Aboe cOebayd, dit is de bruidschat voor de bruid. Gebruik het om jezelf en anderen klaar te maken voor de strijd. Vervolgens vertrok ze en kocht ze voor ha.ar zoon het beste paard en meest geavanceerde uitrusting.” Toen de tijd was aangebroken voor haar zoon om ten strijde te trekken, rukte hij op terwijl de mensen om hem heen het volgende vers reciteerden:

“Waarlijk, Allah heeft van de gelovigen hun levens en bezittingen gekocht, daartegenover is hen het Paradijs beloofd. Zij strijden op de Weg van Allah, zodat zij doden en gedood worden als een belofte waar Hij Zich aan heeft verbonden.” (Soerat at-Tauwbah: 111)



Toen Ibrahiem op het punt stond om te vertrekken, keek zijn moeder hem aan, gaf hem een lijkengewaad en wat parfum en zei: “O mijn lieve zoon, als je op het punt staat om de vijand te treffen, trek dan dit lijkengewaad aan en doe dit parfum op. En zorg ervoor dat je Allah niet teleurstelt in deze kwestie. Vervolgens omhelsde zij hem en nam afscheid.” Haar laatste woorden waren: “Ga mijn lieve zoon. Ik vraag Allah om ons niet eerder te herenigen voor de Dag des Oordeels.” Langzaam verdween Ibrahiem uit het zicht van zijn moeder.

Toen het gevecht uitbrak en de twee strijdende partijen elkaar ontmoetten, snelde Ibrahiem zich naar de voorste linies en vocht als een leeuw en slaagde erin om meer dan dertig man van de vijand te doden. Toen de vijand dit opmerkte, trok een groep van hen erop uit om hem aan te vallen. De ene stak hem met een speer. De andere weer verwondde hem met het zwaard, totdat hij het begaf en van zijn paard viel.

Toen de strijd was afgelopen en de moslims de overwinning hadden behaald keerde het moslimleger terug naar Basra. Eenmaal daar aangekomen werden zij door de mensen als helden onthaald. Tussen de menigte stond Oem Ibrahiem om haar heen te kijken. Toen zij Aboe cOebayd zag, vroeg ze hem: “Heeft Allah mijn geschenk geaccepteerd en kan ik gerust zijn? Of is het afgewezen en wacht mij niets anders dan droefenis.” Waarop hij antwoordde: “Bij Allah, jouw geschenk is geaccepteerd.”

“Alle lof zij Allah, Degene Die mijn niet heeft teleurgesteld in mijn verwachting en mijn geschenk heeft geaccepteerd,” riep ze uit. Hierna vertrok zij alleen naar huis en zoals gewoonlijk maakte ze haar klaar om naar bed te gaan.

De volgende dag toen ze wakker werd vertrok Oem Ibrahiem naar Aboe cOebayd. Ze zei: “As-Salaamoe calaykoem, O Aboe cOebayd. Ik kom met een blijde tijding.” Hij zei: “Moge Allah jou altijd blijde tijdingen brengen. Wat heb je me te vertellen?” Waarop zij antwoordde: “O Aboe cOebayd, gisteren terwijl ik sliep, zag ik mijn zoon Ibrahiem in een droom terwijl hij in een oogverblindende tuin was met daarboven een groene koepel. Hij lag op een bed van parels en op zijn hoofd droeg hij een schitterende kroon. Hij zei: ,,O mijn lieve moeder, wees blij, de bruidschat is geaccepteerd en het huwelijk is reeds ingezegend.”

Op weg naar Dubai

Op weg naar Dubai, stopte mijn man om het Asr gebed te verrichten. Terwijl ik in de auto wachtte zag ik, uit de buurt van een kleine groep huizen, een persoon naderen. Het duurde even voordat ik realiseerde dat het een man was die richting de moskee kroop.

Hij droeg rubberen sandalen aan zijn handen. Zijn onder lichaam sleurde over de harde en rotsachtige grond. Vanwege de hoge temperaturen die rond de 45 á 50°C waren, was zijn lichaam besweet. Tegen de tijd dat hij de binnenplaats van de moskee betrad, zag ik dat zijn gehele lichaam was doordrenkt met zweet en dat zijn gezicht rood was aangelopen vanwege de inspanning en hitte.

Vele personen passeerde hem op weg naar het gebed, waarschijnlijk gewend om hem onderweg te zien. Eén man kwam uit een winkel en bleef een tijdje kijken. Hij ging de winkel weer binnen en kwam terug met een koud flesje frisdrank. Hij opende het flesje voor de kruipende man en ze bleven even samen zitten. Ik hoorde hen praten, de man van de winkel bood aan de kruipende man te helpen maar deze stond erop dat hij zelf in staat was de trap van de moskee te bestijgen. Hij was bezorgd dat hij niet op tijd zou komen, dus verontschuldigde hij zich en zette zijn langzame en moeizame reis, naar het gebed voort.

Ik wende mijn blik af terwijl hij de trap opklom. Ik kon mij niet bedenken hoe ik hem moest helpen. Op dat punt begon ik te huilen, denkend aan de hadith van de Profeet (interpretatie ervan): “De Hypocrieten vinden het verrichten van het gezamenlijke, Fadjr en 'Asr gebed een zware opgave. Als zij de waarde van deze twee gebeden wisten, dan zouden zij het zeker hebben verricht, zelfs als ze (daarvoor) moesten kruipen.” (Al-Bucharie & Muslim).

Deze man, die letterlijk kruipend, in de hitte van de dag, het gebed wilde verrichten, vond het gezamenlijke gebed helemaal niet zwaar.

Dat Allah al diegene zal belonen die zich inspannen om Hem te behagen en dat Hij ons altijd bewust laat zijn van onze zwakheden via dit soort mensen die zich inspannen hun Schepper te behagen.

Ik getuig jullie dat ik mijn plaats in de Hel zie


Ergens in een Islamitisch land was een docente tijdens een damescollege het volgende verhaal van de kapster van Fircauwn’s dochters aan het vertellen, ze zei: “Op een dag toen de kapster de haren van één van de dochters van Fircauwn aan het kammen was, viel de kam op de grond. Ze boog zich voorover om haar kam op te rapen en zei: “Bismillah.”

De dochter vroeg haar: “Bedoel je mijn vader?”

Zij antwoordde: “Nee! Hij is de Heer van mij, van jou en van jouw vader.”

De dochter meldde dit vervolgens aan haar vader die onmiddellijk de kapster liet komen. Hij vroeg haar: “Heb jij een Heer buiten mij?”

“Jazeker! Mijn en jouw Heer is Allah, Die in de hemel is,” antwoordde zij dapper.

Hierop liet Fircauwn een grote koperen pan met olie halen. De pan werd vervolgens aan de kook gebracht totdat de olie begon te borrelen. De Fircauwn gaf opdracht om de vrouw en haar kinderen in deze hete pan te gooien.

De vrouw deed haar laatste verzoek en vroeg: “Zou je misschien één ding voor me kunnen doen?”

De Fircauwn vroeg: “En dat is?”

De kapster vroeg: “Zou je mijn botten samen met die van mijn kinderen in een gewaad willen wikkelen en vervolgens kunnen begraven?”

Hij antwoordde: “Dat gun ik jou als laatste wens.”

Fircauwn gaf opdracht om eerst haar kinderen in de pan te gooien. De kapster moest toezien hoe haar kinderen één voor één in de grote pan werden gegooid en hoe hun botten even later naar boven kwamen drijven. Geen moment wankelde ze in haar geloof en zij bleef standvastig, totdat het haar beurt en die van haar kleine baby was. Op het moment dat de moeder het niet over haar hart kon krijgen om haar laatste kind af te staan, sprak de baby, en zei: “O moeder, wees standvastig want u bent op het Ware Pad.” De foltering in dit leven is namelijk veel milder dan die in het Hiernamaals. Uiteindelijk werd zij samen met haar baby in de hete olie gegooid.

Het verhaal greep de leerlingen zo aan dat zij allen door emoties werden overweldigd. Geschrokken draaiden zij zich om toen bleek dat één van de leerlingen, die mede opviel door het feit dat zij zich niet hield aan de Islamitische kledingvoorschriften, zo geëmotioneerd raakte dat zij flauwviel. De leerlingen snelden zich naar haar toe om haar te helpen en brachten haar naar buiten voor wat frisse lucht en even later kwam de jongedame ondersteund door haar medestudenten weer binnen.

De docente ging verder met haar verhaal en vertelde over de beloningen die de gelovige vrouw te wachten staan in het Paradijs. Zoals de kapster van Fircauwn. Zij bleef standvastig en het verliezen van haar eigen leven en dat van haar vijf kinderen konden haar niet van haar geloof doen wankelen. De hete olie verscheurde haar vlees terwijl zij zich in haar lot had berust. Nog steeds waren de leerlingen aangedaan door dit verhaal. Het gehuil in de klas werd overtroffen door luid geschreeuw. Het bleek afkomstig te zijn van de jongedame die zojuist was flauwgevallen. Opnieuw werd zij door haar medeleerlingen naar buiten genomen om op adem te komen. Even later kwam ze enigszins gekalmeerd de les binnen.

De docente vervolgde haar verhaal. Ze begon verder te vertellen over de gunsten van het Paradijs en over de bestraffing die de ongelovigen te wachten staat in de Hel. Nu weer werd de les verstoord door de jongedame die hevig begon te weeklagen en enkele momenten later viel zij op de grond neer. Haar klasgenoten en de docente verzamelden zich om haar heen en riepen haar bij haar naam, maar zij reageerde niet. De jongedame richtte haar ogen naar de hemel en het besef begon door te dringen dat de jongedame dit wereldse leven aan het verlaten was.

De docente en de klasgenoten begonnen haar aan te sporen de geloofsgetuigenis uit te spreken en zeiden: “Zeg: ,,Laa ilaaha ill-Allah. Getuig dat niets of niemand het recht heeft aanbeden te worden, behalve Allah. Getuig dat er geen ware god is, behalve Allah.” Maar de jongedame reageerde niet terwijl haar blik zich verscherpte. Nog steeds bleven de aanwezigen haar aansporen de geloofsgetuigenis uit te spreken: “Getuig dat er geen ware god is, behalve Allah. Getuig dat er geen ware god is, behalve Allah.” Tenslotte keek zij naar hen en haar laatste woorden voordat ze deze wereld verliet waren: “Ik getuig… Ik getuig… Ik getuig jullie dat ik mijn plaats in de Hel zie. Ik getuig jullie dat ik mijn plaats in de Hel zie. Ik getuig jullie dat ik mijn plaats in de hel zie.”

De dagdief en de nachtdief

Gedurende een gevecht, bevond Ali (een metgezel van de
profeet
Mohammed, Sallalahu 'alaihi wasalam), zich tegenover
een ongelovige die hem gewelddadig aanviel. Ze waren
alle twee moedige en sterke mannen, maar de ongelovige
was geen tegenpartij voor Ali, die al snel op zijn
borst zat om hem de genadeslag toe te dienen.

“Ik nodig je uit om de getuigen dat er geen god is
behalve Allah en dat Mohammed de boodschapper van
Allah is,” zei Ali. “Accepteer de Islam en ik zal jouw
leven sparen”. “Nooit”, hijgde de ongelovige. Ali hief
zijn zwaard op en hij stond op het punt om deze op
zijn vijand te laten neerdalen, toen de ongelovige hem
in het gezicht spuugde.

Tot grote verbazing van de ongelovige, sprong Ali
direct van zijn vijand af en liet zijn zwaard zakken.
“Ga weg”, zei Ali, “Ik kan jou nu niet doden”. “Waarom
deed je dat?” vroeg de ongelovige, “Je had me
makkelijk kunnen doden”. “Ik vocht met jou, zuiver uit
naam van Allah,” antwoordde Ali, “maar toen je in mijn
gezicht spuugde, maakte jouw belediging mij kwaad en
als ik jou in boosheid had gedood, zou mij dat naar de
hel hebben gebracht, dus had ik geen andere keuze dan
om jou te laten gaan. Iemand te doden uit boosheid of
uit wraak is geen teken van moed, maar een laffe
daad.”

Toen de ongelovige dit hoorde, was hij zo onder de
indruk van Ali’s eerlijkheid en zelfcontrole, dat hij
direct de Islam aanvaardde. “Ik getuig dat er geen god
is dan Allah, en ik getuig dan Mohammed de
boodschapper is van Allah”.

Trouw

Bismillah arRahmaan arRaheem wa salatu wa salaam 'ala Rasulillah

Subhanak Allahuma wa bihamdik, ash hadu an laa illaha ila ant, astaghfiruka
wa atubu ileik

Aanmoediging van een broer door Iftikhar
Staat op de site van MSA Universiteit van Houston


Toen ik begon met het zoeken naar een vrouw, was mijn enige intentie een Muslima te vinden die me kon helpen een betere moslim te worden. Nadat ik vaak tot Allah Aza Wa Jal Heb gebeden ontmoette ik een Broeder in mijn omgeving die een niet-gehuwde zus had..

Er werd mij verteld dat ze 7 jaar ouder dan ik was.. niet geschoold was en kleine gezondheidsproblemen had..

Ondanks dit.. regelde ik een ontmoeting om te kijken of er een eventueel huwelijk in zat.. Toen ik haar ontmoette was ik onder de indruk van haar bescheidenheid ( ze droeg en echte Hijaab Die alles bedekte behalve haar gezicht ) Ze was niet aantrekkelijk.. noch was ze rijk. Toch voelde ik me na het onze ontmoeting op mijn gemak met het feit dat zij het was waar ik naar zocht.. Na Istigara te hebben gebid, was ik er zeker van dat zij goed was voor mij. Onze Huwelijk is enkele weken later gesloten...

Oh ja.. dit was een Islamitische Bruiloft. zo een waar de mannen en vrouwen apart zitten, er was geen Discomuziek Of Buikdanseressen of andere Koefar-Dingen
Er was waarschijnlijk maar 1 broeder die NIET volgens de Sunnah was gekleed. We brachten onze tijd voornamelijk door met bidden.. Allah Aza Wa Jal Prijzen en discussiëren over het feit wat een grote zegenening de verantwoordelijkheid van een huwelijk wel niet is..etc..

Ik denk dat de totale kosten van de Bruiloft ongeveer 20 Amerikaanse dollars was.. ( we hielden de bruiloft in het huis van mijn schoonbroer)IK had de tijd van mijn leven!!!

Ondanks het feit dat ze heel koppig is en veel argumenteert, ze is een van de Beste muslima's die een man zich kan wensen.

Dan heb ik het niet over de manier waarop ze me midden in de nacht wakker maakt voor het gebed, Of dat manier waarop ze haar gezicht bedekt in het openbaar, of de manier waarop ze elke daad van mij onderzoekt, Of wanneer ze me negeert als ik geen Koran meer lees.. of elke dag naar de Moskee ga..
IK heb het over haar Angst voor Allah Aza Wa Jal en liefde voor de Profeet Mohammed Salallahoe 3eleehie wa salaam.

Niet slecht voor een vrouw die mensen lelijk noemen en die niet geschoold is.. en geen geld heeft.. Ik zou haar voor niets in deze wereld willen ruilen..

Vele malen wanneer de discussie over trouwen word gevoerd hoor ik de ene broeder na de andere zeggen hoe mooi en hoe geschoold ze willen dat hun droomvrouw moet zijn... Anderen praten over liefde of afkomst..

Idioten.. ( met alle Respect van Dien )

Als het geval is dat sommige van jullie in de war zijn.. omdat ik dit allemaal vertel.. Laat me jullie vertellen wat ik weet ( rechtoe rechtaan )

Een Vrome Vrouw is je sterkste Verdediging tegen de Duivel

Nou.. Trouw een vrouw om wat voor reden je wil.. Mijn Smeekbede Is met jullie Allen..

De zwarte vrouw.

‘Ataa' bin Abi Rabah overlevert: "Ibn ‘bbaas zei tegen mij: ,,Zal ik jou een vrouw van de mensen van het paradijs laten zien?" Ik zei: "Jazeker." Hij zei: "Deze zwarte vrouw kwam naar de Profeet (vrede zij met hem) en zei: "Ik lijd aan epileptische aanvallen (die veroorzaakt worden door djinn) en mijn lichaam raakt ontbloot. Roep Allah voor mij aan (om mij te genezen)!" De Profeet (vrede zij met hem) zei tegen haar: "Als je wilt, wees geduldig en jij zult het paradijs betreden; en anders roep ik Allah aan om jou te genezen." Zij zei: "Ik zal geduldig blijven (en voegde toe), maar ik raak ontbloot. Roep Allah dan (alleen) aan dat ik niet ontbloot wordt." Hierop riep hij (vrede zij met hem) Allah voor haar aan.” (al-Boechari)

De zwarte vrouw van deze overlevering is niet bekend bij haar naam of haar exacte afkomst. Zij is daarentegen bekend vanwege haar daden, geloof, bescheidenheid, kuisheid en vanwege het feit dat zij behoort tot de bewoners van het Paradijs. Toen Abd Allah ibn Abbaas (moge Allah tevreden met hem zijn) naar deze vrouw refereerde als zijnde 'een zwarte vrouw', doelde hij hiermee niet op haar ras en ook was het niet zijn bedoeling om haar op enige manier te kleineren. Hij wilde de mensen om zich heen daarentegen een geweldige les van de Islam leren. De Profeet (vrede zij met hem) zei namelijk: “Waarlijk, Allah kijkt niet naar jullie lichamen en uiterlijk, maar hij kijkt naar jullie harten en daden." (Moeslim)

Deze zwarte vrouw was lichamelijk ziek, toch zocht zij genezing door middel van de Doeaa' van de Profeet (vrede zij met hem). Zij wist dat Allah de Enige is Die geneest, en dat Allah de doeaa' van zijn Boodschapper (vrede zij met hem) verhoort.

Het feit dat de Profeet (vrede zij met hem) zei: “Als je wilt, wees geduldig en jij zult het paradijs betreden”, is een bewijs voor de grote deugd en de beloning voor het hebben van geduld tijdens ziekten. In een andere overlevering zegt de Profeet (vrede zij met hem): “Wanneer een moslim getroffen wordt door een tegenslag, zal hij vergeven worden, zelfs als hij (slechts) door een doorn wordt geprikt." (Moeslim)

De zwarte vrouw koos het lijden in dit wereldse leven om daarmee de eeuwige beloning van het Paradijs te verkrijgen. Zij leed aan een ziekte, maar haar pijn en ongemak heeft haar er niet van weerhouden Allah te behagen. Het is nu eenmaal zo dat een persoon die het Pad van Allah bewandelt moeilijkheden zal ervaren, want het Paradijs is omringd door ontberingen. Als dingen makkelijk en rooskleurig zijn, dan moet een persoon bij zichzelf te rade gaan en zichzelf afvragen: "Volg ik wel de Ware Islam?"

Vooral in deze Westerse samenleving kan het moeilijk zijn voor (jonge) moslimvrouwen om zich bescheiden te kleden, de correcte hidjaab te dragen, niet met mannen te praten behalve als het nodig is. Dit alles kan in het begin moeilijk zijn om te bereiken, maar wanneer iemand haar of zijn eigen begeerten weet te overwinnen omwille van Allah, de Verhevene, dan zullen de obstakels makkelijk te overwinnen zijn. Dus hoe overwint iemand? Door Allah, de Verhevene, bij Zijn Schone Namen en Zijn Verheven Eigenschappen te kennen. Door van Hem en Zijn boodschapper (vrede zij met hem) te houden. Dan zal Allah’s Hulp komen, InshaaAllah.

Zij, de zwarte vrouw, verkoos geduld, maar kon het niet tolereren dat haar eer, bescheidenheid en kuisheid aangetast zouden worden of dat een lichaamsdeel van haar ontbloot zou worden, ondanks het feit dat zij hier geen controle over had en hier zelf niets aan kon doen. Zij was zeker een ware slavin en dienares van Allah, de Verhevene. Zij was een gelovige vrouw, een moslima, een rechtschapen en vrome vrouw, een eerlijke vrouw en zij was trouw aan Allah, de Verhevene en Zijn Boodschapper (vrede zij met hem).

Niet alleen bezat zij deze ontzagwekkende kwaliteiten, maar zij was ook een wijze en geweldige vrouw, zoals is op te merken aan haar gedenkwaardige woorden: "Maar ik raak ontbloot. Roept Allah dan (alleen) aan dat ik niet ontbloot wordt." Er kan ook geconcludeerd worden dat de rechtschapen moslimvrouw er van nature van houdt zich te bedekken. Zij houdt van bescheidenheid, kuisheid en haat het om haar lichaam en schoonheid te tonen aan niet-mahram mannen. De zwarte vrouw kon de pijn van haar ziekte verdragen, maar ze kon het niet verdragen om voor de mensen onbedekt te zijn.

Het punt dat eenieder moet begrijpen is dat het hier niet gaat om zwart of wit, Arabisch of niet-Arabisch, rijk of arm, adel of voetvolk, het gaat daarentegen om een overtuiging die zo diep in de harten van de moslims verankerd ligt en als bloed door de aders van de mensen stroomt. Zij zijn het die helemaal toegewijd zijn aan de Islam. Veertienhonderd jaar aan Islamitische geschiedenis toont aan dat de moslimvrouw honger, armoede en ziekte heeft kunnen weerstaan, maar niet kon leven met het ongehoorzaam zijn tegenover Allah, de Verhevene. En gedenkt de vrouw wiens man op het punt stond om naar zijn werk te gaan, en zij tegen hem zei: “Vrees Allah, de Verhevene, ten aanzien van ons onderhoud, want wij kunnen honger en dorst verdragen, maar niet de Hel." Met andere woorden: "Kom niet thuis met datgene wat op een haraam wijze is verkregen!"

Inshaa Allah kunnen wij allemaal, zowel mannen en vrouwen, een diepe en rijke les hieruit trekken, opdat wij ook tot de inwoners van het Paradijs mogen behoren.

Rasulallah SWS en Mariam hadden een zoon toen de profeet eenenzestig jaar was.......

TRANEN VAN LIEFDE,

Rasulallah en Mariam hadden een zoon toen de profeet eenenzestig jaar was. Rasulallah was erg gelukkig. Hij hield héél veel van zijn zoon. Een zoogmoeder zorgde (volgens een oud Arabisch gebruik) voor zijn zoon.

Rasulallah ging vaak naar het huis van de zoogmoeder. Hij hield de baby in zijn armen, kuste het op het voorhoofd en sprak ermee. Anas ging vaak met Rasulallah mee om de baby te zien en zei dat hij nog nooit zo'n liefhebbende vader als Rasulallah had gezien.

Toen het kindje Ibrahiem, amper 17 maanden oud was, werd hij ziek. Op een dag zei iemand tegen Rasulallah dat zijn zoon erg ziek was. Rasulallah ging met een Metgezel Abdarrahmaan naar het huis van de zoogmoeder. De arme Ibrahiem was met zijn laatste ademteugen bezig. Toen Rasulallah de baby in zijn armen hield, kwamen er tranen in zijn ogen.

Zijn vriend Abderrahmaan was verbaasd de tranen in de ogen van de Profeet te zien. Hij zei: "O Profeet van ALLAH, huil jij ook?" Rasulallah antwoordde: "Tranen zijn een zegen. Zij tonen ons mededogen en onze liefde. Maar ALLAH verbiedt ons de weeklagen en onze kleren in verdriet de verscheuren."

Toen ging Rasulallah naast Ibrahiem zitten en zei: " O Ibrahiem, het spijt ons dat je ons gaat verlaten. Onze ogen huilen en onze harten zijn bedroefd, maar wij uitten geen woorden die tegen de wil van ALLAH zijn." Spoedig daarna sloot de kleine Ibrahiem zijn ogen en stierf.

"Inna lillaah wa inna ilaajhi raaji'oen."
"Wij behoren tot ALLAH en tot hem zullen wij terugkeren."

De liefde van Allah swt

Op een dag, ontwaakte ik vroeg in de morgen om op de zonsopgang te letten.
Ah, de schoonheid van de schepping tart elke verbeelding , onbeschrijfbaar
Terwijl ik oplette, prijsde ik Allah voor het mooie werk.
Terwijl ik daar zat, voelde ik de aanwezigheid van Allah met me.
Hij vroeg me, "houdt je van me?"
Ik antwoordde, "natuurlijk Ya Allah! U bent mijn Rabb!"
Dan vroeg hij me, "als je fysisch gehandicapt zou zijn, zou je nog
van me houden?"
Ik was verward, Ik keek neer naar mijn armen, benen en de rest van mijn
lichaam en vroeg me af hoeveel zaken ik niet zou kunnen doen, terwijl ik ze
normaal vond. En ik antwoordde, "het zou hard zijn Ya Rabb, maar ik zou nog steeds van
jouw houden." Dan vroeg hij me,"als je blind zou zijn, zou je nog van mijn schepping
houden?" Hoe kon ik van iets houden zonder het te kunnen zien ? Dan dacht ik aan
alle blinde mensen in de wereld en hoeveel ze nog van Allah houden
en zijn schepping. En ik antwoordde, "het zou moeilijk zijn Ya Rabb,maar ik zou nog
steeds van jouw houden." Dan vroeg hij me,"als je doof zou zijn, zou je dan nog luisteren
naar mijn woorden?"
Hoe kon ik luisteren als ik doof was? Dan begreep ik het. Het luisteren naar
het woord van Allah is niet slechts met onze oren maar ook met onze harten.
En ik antwoordde, "het zou hard zijn Ya Rabb, maar ik zou nog steeds luisteren naar jouw woorden." Dan vroeg hij me,"als je doofstom zou zijn, zou je dan mijn Naam prijzen?"
Hoe kon ik Allah prijzen zonder stem ? Dan begreep ik het, Allah wil dat we
hem prijzen vanuit ons hart en ziel .Het is niet van belang hoe wij klinken.
En ik antwoordde, "hoewel ik fysisch je niet kan prijzen, zou ik nog uw
Naam prijzen." Dan vroeg hij me, "houdt je werkelijk van me?" Met volle moed en
sterke overtuiging, antwoordde ik dapper , "JA YA RABB!!"
Ik houd van u omdat u de enige en de ware Allah bent!" Ik dacht dat ik goed
had geantwoord, maar dan vroeg hij me , "waarom zondig je dan?"
Ik antwoordde, "omdat ik slechts een mens ben, en ik niet perfect
ben."Waarom dwaal je dan in tijden van vrede het meest ?
En waarom bidt je alleen in tijden wanneer je een probleem hebt? "Geen antwoord. Alleen tranen. Allah vervolgde :
Waarom bidt je slechts bij samenkomsten?
Waarom zoek je me alleen op in tijden van aanbidding?
Waarom vraag je altijd egoïstische zaken?
Waarom vraag je altijd zo onvertrouwelijk?
De tranen bleven over mijn wangen naar beneden rollen.
Waarom ben je beschaamd van me?
Waarom spreidt je het goede nieuws niet ?
Waarom huil je, in tijden van vervolging bij andere, Wanneer ik Mijn schouders aanbied?
Waarom gebruik je excuses, wanneer ik je kansen geef om in Mijn Naam
te dienen?
Ik probeerde te antwoorden, maar ik kon geen antwoord geven.
Je bent gezegend met het leven.
Ik schiep je om deze gift niet weg te werpen.
Ik heb jou met talenten gezegend om me te dienen, maar je blijft je afwenden.
Ik heb Mijn woord aan jouw geopenbaard, maar je wint niet in kennis bij.
Ik heb je toegesproken, maar uw oren waren gesloten.
Ik heb mijn zegen aan jouw getoond, maar uw ogen waren afgewend.
Ik heb jouw dienaars gestuurd, maar jij zat nutteloos terwijl zij werden weggeduwd.
Ik heb jouw gebeden gehoord en ik heb hen allen beantwoord.
Houdt je echt van me echt?
Ik kon niet antwoorden.
Hoe kon ik? Ik was beschaamd .
Ik had geen verontschuldiging.
Wat kon ik na dit zeggen?
oen mijn hart had uitgehuild, en de tranen hadden gestroomd,
zei ik, "Ya Rabb vergeef me alstublieft.
Ik ben het onwaardig uw dienaar te zijn."
Dan antwoordde hij me,"dat is mijn gunst,Oh mijn dienaar"
Ik vroeg, "waarom blijft u me vergeven? Waarom houdt u zo van me?
Dan antwoordde hij me, "omdat je mijn schepping bent.
Ik zal jouw nooit verlaten.
Wanneer je huilt, zal ik medeleven hebben en met jouw meehuilen
Wanneer je met vreugde schreeuwt, zal ik met je lachen.
Wanneer je triestig bent, zal ik je aanmoedigen.
Wanneer je valt, zal ik je omhoog heffen.
Wanneer je moe wordt , zal ik je dragen.
Ik zal met jouw tot het einde van de dagen zijn en ik zal altijd van jouw houden."
Nooit had ik zo hard gehuild .
Hoe kon ik zo koud zijn geweest.
En voor het eerst, bad ik echt.

Beste broeders en zusters dit verhaal heeft mij diep geraakt.

Nuttig jullie tijd zo goed en nuttig mogelijk dat Allah Swt tevreden over ons zal zijn. Want deze verhaal toont aan hoe het leven in 1 seconde kan stoppen.

Op het laatste moment haastte ik me om naar de winkel te gaan om mijn boodschappen te kopen. Toen ik al dat volk zag, begon ik te kiezen: "Ik ga hier véél tijd verliezen, en ik heb nog zoveel te doen. Boodschappen doen begint werkelijk een karwei te worden. Het zou goed zijn als ik kon gaan slapen en pas daarna wakker worden"



Ik baande me een weg naar de fruitafdeling. Daar begon ik te morren over de prijzen van het fruit, terwijl ik me afvroeg of de kinderen echt zoveel zouden eten.

Ik kwam terecht in een gang met speelgoed, waar ik uit een ooghoek een ventje van ongeveer 5 jaar opmerkte, die een mooie kleine pop tegen zich aangedrukt hield. Hij hield niet op met haar haren te strelen en haar zachtjes tegen zich aan te drukken. Ik vroeg me af voor wie die pop bestemd was.



Vervolgens draaide de kleine jongen zich om naar een dame die bij hem was: "Tante, ben je zeker dat ik niet genoeg geld heb ?" De dame antwoordde hem wat ongeduldig: "Je weet het dat je niet genoeg geld hebt om ze te kopen."

Daarna vroeg zijn tante hem om daar te blijven en enkele minuten op haar te wachten, waarop ze snel vertrok. De kleine jongen hield nog altijd de pop in zijn handen. Uiteindelijk ging ik naar hem toe en vroeg ik hem aan wie hij die pop wilde geven. "



Het is de pop waar mijn zusje het meest naar verlangde als geschenk. Ze was er zeker van dat ze haar zou krijgen." Ik zei hem daarop dat haar vader ze haar misschien zou geven. Hij antwoordde me verdrietig: "Nee, waar mijn zusje nu is kan mijn vader niet komen. Ik moet de pop aan mijn mama kunnen geven, zodat zij ze naar mijn zusje kan brengen." Hij keek me zo droevig aan terwijl hij dat vertelde.

"Mijn zusje is vertrokken naar waar Allah subhana wa' ta'la is. Mijn papa zegt dat mama weldra ook naar Allah subhana wa' ta'la gaat, en daarom dacht ik dat mama de pop kon meenemen en ze aan mijn zusje geven."



Mijn hart hield bijna op met kloppen. Het jongentje hief zijn ogen op naar mij en zei me: "Ik heb aan papa gezegd dat hij tegen mama moest zeggen dat ze niet meteen mag vertrekken. Ik heb hem gevraagd haar te doen wachten tot ik terugkeer van de winkel." Dan toonde hij mij een foto van hem, die in de winkel genomen was, waarop hij de pop vasthield, terwijl hij me zei: "Ik wil dat mama deze foto ook meeneemt, zo zal ze me niet vergeten. Ik hou van mijn mama en ik zou graag hebben dat ze me niet verlaat, maar papa zegt dat ze naar mijn zusje moet gaan." Daarna sloeg hij het hoofd neer en bleef stil.



Ik haalde onopvallend wat bankbriefjes uit mijn portefeuille en vroeg aan de kleine jongen: "En als we nog eens een laatste keer je geld zouden tellen om zeker te zijn ?" "Ok", zei hij " Ik moet er genoeg hebben".

Ik gleed onopgemerkt mijn geld bij het zijne en we begonnen te tellen. Er was ruim genoeg geld voor de pop, er was er zelfs nog over.



Zachtjes prevelde het jongetje: " Dank je Allah subhana wa' ta'la dat je me genoeg geld gegeven hebt !" Dan keek hij me aan en zei: " Ik had aan Allah subhana wa' ta'la gevraagd om ervoor te zorgen dat ik genoeg geld zou hebben om deze pop te kopen, zodat mijn mama ze naar mijn zusje kan brengen. Hij heeft mijn dou'a gehoord. Ik wilde ook nog genoeg geld hebben om een witte roos te kopen voor mijn mama, maar zoveel durfde ik aan Allah subhana wa' ta'la niet vragen. Maar weet je, mijn mama houdt zoveel van witte rozen."



Enkele minuten later kwam zijn tante terug en verwijderde ik me met mijn boodschappenwagentje. Ik eindigde mijn winkelen met een totaal verschillende ingesteldheid dan deze waarmee ik begonnen was. Ik kon het jongetje maar niet vergeten.

En toen herinnerde ik me een artikel dat enkele dagen tevoren in de krant verschenen was, en waarin het ging over een bestuurder die in staat van dronkenschap op een wagen was ingereden waarin een jonge vrouw en haar dochter zaten. Het kleine meisje was op slag dood. De moeder was zwaar gekwetst en nog in kritieke toestand. Was het de familie van deze kleine jongen ?



Twee dagen later las ik in de krant dat de jonge vrouw gestorven was. Ik kon het niet laten om een boeket witte rozen te gaan kopen en me naar de begraafplaats te begeven. Op het graf lag een foto, een pop en een witte roos.

Ik ben de begraafplaats al wenend verlaten, met het gevoel dat mijn leven voor altijd zou veranderen. De liefde die dit jongetje in zijn hartje droeg voor zijn mama en zijn zusje was zo ongelooflijk. En op een fractie van een seconde heeft een dronken bestuurder hem alles afgenomen.

DEZE IS LIEF



Moeder, mag ik u een vraag stellen?


"Moeder, mag ik u een vraag stellen?"

"Natuurlijk, zeg het eens?" antwoordde de moeder.

"Moeder, hoeveel verdient u per uur?"

"Dat gaat jou helemaal niets aan! Waarom wil jij dat weten?" zei de moeder wat geïrriteerd.

"Ik wil het gewoon weten. Mag ik alstublieft weten hoeveel u verdient per uur?" vroeg Mohammed nogmaals.

"Als je het graag wilt weten, ik verdien zestien gulden per uur."

"Oh, " zei Mohammed met een gebogen hoofd. Hij keek zijn moeder aan en vroeg "moeder, kan ik dan misschien alstublieft acht gulden lenen van u?"

De moeder begon boos te worden en zei: "als dit de reden is dat je me vroeg hoeveel ik verdien zodat je geld van me kan lenen voor een stom speeltje of iets stoms dan kun je nu meteen richting je kamer lopen om meteen naar bed te gaan en denk er goed over na hoe egoïstisch je wel niet bent. Ik werk lang en hard, elke dag opnieuw en heb geen tijd voor kinderachtige spelletjes."

De kleine Mohammed marcheerde stilletjes en teleurgesteld naar zijn kamer. Hij had zo hard die acht gulden nodig anders kon hij niet kopen wat hij al zo lang wilde hebben. De moeder moest denken aan haar zoon zijn vraag. Hoe durfde hij zoiets te vragen aan haar om geld te kunnen krijgen. Na een uur nadat de moeder wat kalmer was geworden bedacht de moeder zich of ze niet wat te hard is geweest tegen haar zoon. Misschien was er een reden dat hij dat geld nodig had want hij vraagt toch echter nooit om geld. Met een knagend geweten ging de moeder bij haar zoon kijken. "Slaap je?” vroeg ze.

"Nee moeder, Ik ben wakker" antwoordde Mohammed.

"Ik heb nagedacht en misschien ben ik toch wat hard geweest tegenover jou" zei de moeder. "Het was een lange zware vermoeide dag en dat heb ik op jou afgereageerd. Hier heb je die acht gulden waarom je vroeg."

Mohammed schoot rechtovereind en bedankte zijn moeder. "Oh,dank u wel moeder, dank u wel!" riep hij uit blijdschap. Hij friemelde wat onder zijn kussen en pakte wat kleingeld erbij die hij onder zijn kussen verstopt had. De moeder keek verbaasd en werd boos toen ze zag dat Mohammed al zelf geld had. Mohammed begon langzaam zijn geld te tellen, uit blijdschap schitterden zijn ogen toen hij het geld zag en moest meer en meer glimlachen. Wat was Mohammed blij. Nu kon hij eindelijk kopen wat hij wilde.

"Waarom wil je meer geld als je al geld hebt?" Vroeg de moeder.

"Omdat ik niet genoeg had, maar nu wel" zei Mohammed. "Moeder, ik heb nu zestien gulden... Kan ik een uur kopen van uw tijd?"

Er was eens een dochter die verschrikkelijk verwend werd,
door haar moeder.. Ze was ook haar enigste kind.
Ze mocht echt alles zoals uitgaan en verkering met jongens
Haar moeder durfde daar nooit iets van te zeggen.
Maar haar vader ,hij probeerde haar altijd het rechte pad te tonen.
Haar moeder werd er altijd kwaad om
ze zei dan tegen hem:
'' het is mijn dochter en ik beslis wat ze doet en niet doet''
Er kwam bij de moeder niet op dat haar dochter
al op haar 18e zou komen te overlijden .
na het overlijden van de dochter..
Telkens als de moeder thuis alleen zat
kwam die dochter by haar met een strak gezicht
en bekeek haar moeder heel boos.
In het begin werd de moeder bang en begreep het niet,
hoe haar overleden dochter altijd bij haar kwam.
En dat gebeurde ieder keer als de moeder alleen thuis was.
De moeder besloot het aan haar vriendinnen te vertellen.
Ze raadden haar allemaal aan om naar een "El-efki" te gaan.
Toen ze bij hem was vertelde ze hem het verhaal.
Hij vroeg haar hoe haar relatie met haar dochter was.
Ze zei dat ze bang was van haar
en dat ze haar niks durfde te zeggen.
De "el-efki" zei tegen haar ;
''een dode persoon die je blijft volgen als je alleen bent
wil zeggen dat hij iets nodig heeft van jou,
dus de volgende keer als je dochter weer bij jou komt
vraag haar wat het probleem is
en vraag haar of ze iets nodig heeft.
De volgende keer toen de moeder weer alleen was,
kwam de dochter weer bij haar op dezelfde manier
Weer met een boos en strak gezicht .
De moeder nam al haar moed bijeen en vroeg haar
"ebenti malki bgiti sihaja''
(mijn dochter wat scheelt er heb je iets nodig)"
de dochter antwoordde haar "Oh mijn moeder ik zit in de hel ,
maar moest je weten wat jou te wachten staat''
De dochter verdween en kwam niet meer terug.
Daarna ging de moeder raad vragen bij die El-Efki
Bij die El-efki kreeg ze te horen dat als..
haar dochter wit gesluierd was ze de deur open moest doen
maar als ze zwart gesluierd was dan niet
Die dochter bleef maar komen en haar moeder..
haar hart kon het natuurlijk niet verdragen
dat haar dochter voor de deur liep te huilen,
ook al was zwart gekleed...
En bij het openen van de deur viel dit meisje haar moeder aan,
en sloeg haar letterlijk het ziekenhuis in.
Ze heeft een tijd in het ziekenhuis gelegen
maar heeft niets meer vernomen van haar dochter
De moeder heeft dan ook flink lopen bidden
en om vergiffenis gebeden..
Echt maandenlang, heeft ze dit gedaan,
afgezonderd van de rest van de wereld..
Uiteindelijk zag de moeder in haar droom haar dochter
in een hele mooie omgeving..
het enige dat 't meisje zei was dan ook:
''Moeder je gebeden hebben mij toch weten te redden... ''

De Sierlijke Hijaab

De erwt is een schitterende gewas. Trots toont ze haar mooie sterke groene Hijaab. Het beschermd haar van de warme en koude weer. En behoedt haar van de insecten.. Allah heeft deze erwt gezegend met een speciale Hijaab, omdat ze dan zonder haar de zaad zou dan uitdrogen en doodgaan.

De sinasappel houdt zichzelf in een glimmend oranje Hijaab om de heerlijke smaak van de fruit te beschermen. Anders zal het de smaak kwijtraken.


En zo is dat ook met de banaan, de kokosnoot en de granaatappel. Ze hebben allemaal een mooie sierlijke en unieke Hijaab, die beschermd tegen kwalen en verderf.

De juweel van de zee, de parel, is een stevige en scherpe Hijaab geschonken – oesterschelp. Het wordt beschermd tegen andere zeedieren en zo blijft het mooi schitteren en glinsteren.

Hoe dan ook, het meest geliefde van Allah in al Zijn scheppingen is de Moslima die de Hijaab draagt. Zij weet dat het een geschenk is van Allah. Ze draagt het omdat het haar waardigheid, schoonheid en respect geeft. Het beschermt haar tegen al hetgeen wat verboden is, onrecht en kwaad. Zo kostbaar en edel is zij, dat zij zichzelf hult in een Hijaab.

Een verhaal over het ochtendgebed (Fadjr) deze is mashallah!!!


Dit is een waar gebeurd verhaal ( En Allah weet het beste )

Een basisschoolleraar zat les te geven aan groep vijf, in een Arabisch land en hij had het over hoe belangrijk het ochtendgebed is, vooral als je dat in de moskee doet en hoe goed dat gebed door Allah wordt beloond. Hij had op zo'n mooie en ontroerende manier verteld, dat kinderen van die leeftijd er erg van onder de indruk raakten. Tussen die kinderen was er eentje die vast had besloten om vanaf dat moment nooit meer het ochtendgebed te missen. Hij zat te denken hoe hij zo vroeg wakker kon worden en omdat niemand bij hem thuis wakker werd voor het gebed en hij niet zomaar de wekker mocht gebruiken, besloot hij om niet te gaan slapen en om te wachten tot het gebedstijd werd. Zo gezegd zo gedaan, hij sliep niet en toen het tijd was maakte hij zich klaar en ging hij zich ritueel wassen (woedoe). Maar nu wilde hij ook naar de moskee en omdat hij te jong was om alleen in het donker de deur uit te gaan, was dat een probleem. Hij ging voor de deur zitten denken hoe hij toch naar de moskee kon gaan.
Toen zag hij, dat zijn oude overbuurman richting moskee vertrok en hij besloot om hem in alle rust te volgen tot de moskee. Eindelijk gebeden, voelde het jongetje zich zo goed dat hij nooit meer het ochtend gebed wilde missen. Op de terugweg volgde hij de oude man weer tot aan huis.Zo ging het een aantal weken door en zijn ouders wisten er niks van. Op een dag kreeg hij te horen dat zijn oude buurman overleden was. Het kind was zo droevig dat hij uren zat te huilen en niemand kon hem stil krijgen. Zijn vader kwam bij hem en vroeg: "Waarom huil je zo erg om die man, jij kende hem haast niet en zijn kinderen waren te oud om met je te spelen?"Het jongentje zei: "Ik houd van die man ik had liever gewild dat jij in zijn plaats dood was gegaan!" Zijn vader schrok zo erg van wat hij hoorde dat hij aan zijn zoon vroeg:"hoe kun je nu zo iets zeggen, wat heb ik verkeerd gedaan?" Het kind zei: " Omdat je nooit het ochtendgebed bidt en dus Allah ondankbaar bent en die lieve oude man was de enige achter wie ik elke ochtend naar de moskee ging! Waarom bid je niet pappa?"Zijn vader was hiervan zo geschrokken en tegelijkertijd zo verdrietig en had heel veel spijt, hij knuffelde zijn zoon en beloofde hem om nooit meer het gebed over te slaan. Sindsdien bidden de twee bijna elk gebed in de moskee

Het goede is in alles wat Allah heeft bepaald.

Er was eens een zakenman die wachtte op zijn vliegtuig om een belangrijke handelsovereenkomst af te sluiten. Toen de adhaan ( oproep tot het gebed) klonk ging hij salaat doen. Toen hij terug kwam van de salaat was zijn vliegtuig reeds vertrokken en bedroefd ging hij zitten. Korte tijd later kwam het nieuws dat het vliegtuig verongelukt was. De man maakte  soedjoed in dankbaarheid tot Allah Ta3la voor zijn veiligheid doordat hij het vliegtuig had gemist door de salaah en hij herinnerde zich de volgende ayaah :

"en het kan zijn dat je iets verafschuwd dat goed voor je is en dat je van iets houdt wat slecht voor je is. Allah weet maar jullie weten niet ( Soera Al-Baqarah: 216)

Het goede is in alles wat Allah heeft bepaald en kunnen we ook begrijpen door het volgende voorbeeld"Als een gelovige zijn hand is verwond, moet hij Allah dankbaar zijn dat zijn hand niet gebroken is. En als zijn hand gebroken is moet hij Allah loven dat zijn hand niet afgesneden is of dat hij zijn rug niet brak, wat nog ernstiger is.

Het hellevuur van abou ismail.


Beste broeders en zusters er zit een dag aan te komen waarop wij verantwoording moeten afleggen tegenover Allah swt. Een dag waarop wij allemaal moeten verschijnen voor de Almachtige. Een dag waarop wij onze boeken krijgen overhandigd waarin alles is opgenomen.
Allah swt zegt:'' Het boek van hun daden wordt voor hen geplaatst en dan zie je de zondaren in angst verkeren vanwege datgene wat er in staat''. Soerah Kahf. Houd jij weleens rekening met datgene wat erin je boek staat?

Er werd verteld dat Mohamed bin waasi3. je kon hem nooit betrappen terwijl hij aan het lachen was. Hij was altijd droevig en hij huilde vaak. Toen er tegen hem werd gezegd waarom lach je niet ,waarom zien we jouw nooit lachen? Toen zei hoe kan iemand lachen die niet weet wat er in zijn boek vermeld staat. Die niet weet of hij een goed of een slecht einde zou kennen.

n ook toen er tegen 1 van onze vrome voorgangers werd gezegd: Hoe komt het dat jouw dua(smeekbede) altijd verhoord wordt, toen zei hij: ik heb altijd mijn boek voor mijn ogen ,ik kijk er iedere dag en iedere dag naar. Met andere woorden als hij iets doet dan houdt ie rekening met de feit dat het slechte in zijn boek wordt vastgesteld, vastgelegd en dat ook het goede in zijn boek wordt vastgelegd.

Beste broeders en zusters ik zie je eigenlijk op die dag als gebroken man of gebroken vrouw die haar of zijn boek probeert door te nemen overweldigd door schaamte, schaamte tegenover Allah swt. Wat ga je tegen Hem zeggen,wat ga je tegen Hem zeggen .Hij die jouw telkens heeft begunstigd met gunsten terwijl jij keer op keer zijn regels overtrad. Ik ben werkelijk benieuwd naar wat jij te melden hebt als hij jou confronteert met je zonden en buitensporigheden. Wat ga je zeggen, probeer je zelf in te beelden klein zielig als je bent naakt als je bent op die dag tegenover de Almachtige. Jij die niets voorstelt in vergelijking met de heelal laat staan met Allah swt. Tegenover Hem de Schepper ,de Heerser, de Koning van de werelden. De harten van de mensen bevinden zich tussen 2 van Zijn Vingers Hij doet er mee wat Hij wilt.

Wat ga je tegen Hem zeggen als Hij jouw vraagt: Oh mijn dienaar, oh mijn dienaar jij hebt altijd rekening gehouden met anderen, je hebt rekening gehouden met mensen je durfde nooit in hun aanwezigheid iets verkeerds te doen en waarom heb je geen rekening gehouden met mij? waarom heb je geen rekening gehouden met mij? Ik jouw Schepper waarom zodra wij alleen waren kon je het niet laten om te zondigen. Wat ga je tegen Hem zeggen en weet 1 ding iedereen die hier aanwezig is niemand uitgezonderd zullen hun Heer te woord moeten staan zoals de overlevering bevestigd. Iedereen zal zijn Heer moeten spreken zonder tussenkomst van iemand alleen jij en Allah swt. En voordat ik verder ga, mijn woorden deze vermanende woorden zullen jullie harten niet bereiken absoluut niet als je niet bereid bent om op dit moment precies op dit moment Allah de belofte te doen om niet meer te zondigen.

Iemand die nog niet bidt zal vanaf nu moeten beginnen nu . Een vrouw of een meisje die geen hijab draagt zal vanaf nu moeten beginnen. Iemand die zich schuldig maakt aan woekerrente* zal nu ermee moeten stoppen. Iemand die verslaafd is aan het beluisteren van muziek zou bij deze een einde hieraan moeten maken dan pas kunnen we verder gaan. Mijn woorden zullen jouw hart niet bereiken als je nog steeds van plan bent om te blijven zondigen. Dus maak die belofte maak die belofte. Ik zie een aantal twijfelaars wat houd je tegen ben je bang als je dadelijk de moskee uitloopt dat je weer snel in de zonde valt dan zeg ik tegen jou richt je 1 keer deze ene keer oprecht en eerlijk tot Allah swt en vraag Hem om jou te helpen in je strijd tegen de zonde vraag Hem om jouw bij te staan wellicht verhoort hij jou dua dus laten wij die belofte maken doe het of ik doe het wel voor jullie: O Allah accepteer onze Taubah(berouw) en help ons in onze strijd tegen de zonde en laat ons tot diegene behoren die het paradijs zullen binnentreden, *door slechts amien te zegge.

Beste broeders en zusters heb je weleens stilgestaan bij de hel, bij djehenam zoals onze vrome voorgangers veelvoudig deden. Door de hel te gedenken of het gedenken van de hel bezorgde hen slapeloze nachten door steeds te denken aan de hel namen zijn af in gewicht en waren zij zwakker gekleurd dan gezond is. Door steeds te denken aan de hel namen zij afstand van doenja(wereld) en concentreerde zich op het hiernamaals. Toen er tegen Zayd ibn mazid werd gezegd: waarom ben je altijd in tranen en je verkeert constant in bangheid in angst waarom toch, toen zei hij: En waarom zou ik niet bang zijn, waarom zou ik niet huilen wetende dat Allah swt mij de hel in het vooruitzicht heeft gesteld als ik hem niet gehoorzaam. Ik zal zelf huilen als ik vast kom te zitten in een hamam, in een oosterse badhuis, hamam laat staan in de hel.

En toen het 3ataae assoeleymi kwalijk werd genomen dat hij vaak huilde en hij na de reden werd gevraagd waarom. Zei hij : Als ik de mensen of de inwoners van de hel gedenk en de bestraffing die zij moeten doormaken dan zie ik mezelf tussen hen met mijn hand vastgeketend aan mijn nek en ik richting het vuur word gesleurd. Is het dan niet gepast om te huilen. En als omar ibn abdoelaziez rahmatoulah 3leih met een aantal van zijn vrienden zat en zij gezellig zaten te praten dan was hij ontzettend stil en als zij dat opmerkten dan zeiden ze tegen hem: O leider van de gelovigen, wat is er toch aan de hand waarom ben je zo stil. Dan zei hij: ik bedacht mij ineens de mensen van het paradijs en de bezoeken die zij aan elkaar aflegden en ik bedacht me ineens de mensen van de hel en hun aanhoudend geschreeuw daar binnenin. Meestal als hij klaar was met het verrichten van het fajr gebed ging hij in een hoekje zitten de koran reciteren en als hij voorbij een vers kwam waarin de hel werd genoemd dan begon hij deze steeds te herhalen terwijl de tranen over zijn baard rolde en dit duurde zo voort tot aan zonsopgang. En ook Othman r.a als hij na de graven stond te kijken als hij op een begraafplaats stond dan moest hij zo hard huilen dat zijn baard helemaal nat en vochtig werd en dan zei hij redouanallah 3leih: Als ik kom te staan tussen de hel en het paradijs niet wetende voor welke van de 2 ik bestemd ben dan wil ik nog liever in zand veranderen dan daar staan wachten op de uitslag. Beste broeders en zusters wij de arme stakkers zijn niet opgewassen tegen djehenam tegen het vuur dat Allah swt heeft klaargemaakt voor de ongelovigen voor de hypocrieten voor degene die buitensporig zijn geweest, want stel je voor als jij 1 van hen bent. Stel je voor als je tot de inwoners van de

hel behoort. Zie je zelf staan in eens word je omgeven door vreeswekkende engelen die opdracht hebben gekregen om jouw naar de hel te sleuren en jouw daarin te smijten. Zie je zelf staan met je boek in je linkerhand terwijl degene die goed zijn geweest hun boek met hun rechterhand vasthouden sta jij daar met je boek in je linkerhand je gezicht zwart van kleur en ineens besef je ineens dringt het tot je door dat je 1 van de ellendelingen bent 1 van de inwoners van de hel. Moet je proberen voor te stellen als degene die goed zijn geweest die zich aan de regels van Allah swt hebben gehouden die hebben gestreden tegen hun verlangens en begeerten.

Die de regels van Allah swt hebben nagevolgd als zij met een onvoorstelbare snelheid over siraat gaan donder jij omdat jij het niet kon laten om je begeerten te volgen om je verlangens te volgen. Je hebt even in t doenja genoten maar nu moet je oversteken. Je moet over de siraat lopen en wat is het resultaat dat je van de siraat dondert in djehenam je dondert in djehenam je probeert je nog vast te klampen aan de siraat met je handen, maar ineens duiken er 2 metalen scharen op en die doorboren je buik en trekken je naar beneden, trekken je de hel in dat is jouw verdiende loon daar in de hel zal je verteerd worden je zult verteerd worden.

Je zult om hulp schreeuwen maar niemand komt je te hulp niemand je kan op niemand meer rekenen. Je vrienden in de doenja die jou aan een zonde hebben geholpen stellen niks meer voor ze moeten hetzelfde doormaken. Je zit daar en na lange periode in djehennam te hebben gezeten dan geef je de hoop op en dan wordt het duidelijk voor je dat er geen uitweg is dat er geen mogelijkheid voor jou bestaat om te ontsnappen. Je zit vast en dan vraag je om een glas water 1 glas water om je dorst te lessen om je ondragelijke dorst te lessen dat is alles wat je nu wenst. Je weet dat je er niet uitkomt je weet dat je vastzit het enige wat je wilt is een glas water 1 glas water en wat zegt Allah swt: ''En als ze om hulp vragen tegen de dorst dan worden ze geholpen met water als gesmolten koper dat hun gezichten roostert''. Maar je hebt dorst je hebt ontzettende dorst je bent bereidt om alles te drinken alles en zo drink je ook dit water en wat gebeurt er zodra dit water in aanraking komt met je maag en je darmen spatten ze uit elkaar Allah swt zegt:'' Ze krijgen kokend water te drinken dat hun ingewanden in stukken snijdt''. Zijn wij opgewassen tegen de hel even serieus de hel waarvan het vuur 70x heter is dan het vuur wat wij in dit wereldse leven kennen. Degene die zondigt ik zal tegen hem willen zeggen probeer een keer als je een brandende huis ziet probeer na binnen te gaan of steek een grote vuur aan en ga derin staan probeer dat als je niet durft waarom durf je dan wel te zondigen in de weet dat de vuur wat Allah swt voor jou heeft klaargemaakt heter is. 70x heter is dan het vuur in het wereldse leven . ka3b ibnoe Malik redouanallah 3leih die zegt en luister goed : hij zegt en zat in de moskee hij zegt als er 100000 mensen in deze moskee aanwezig waren 100000 mensen in deze moskee aanwezig waren en als 1 persoon van de inwoners van de hel zijn adem uitblaast, uitademend dan zal hij met zijn adem al deze mensen al deze 100000 mensen die zich in deze moskee bevinden verteren verassen wegbranden alleen als hij uitademt. en *ta7ak zegt : djehennam luister wil beschrijving van de hel hier volgt een beschrijving van de hel : djenhanam is zwart van kleur haar water is zwart haar bomen zijn zwart haar inwoners zijn zwart en het bewijs dat haar inwoners zwart zijn zijn de volgende woorden van Allah swt:'' Het is net alsof hun gezichten met stukken van de nacht bedekt worden als een duisternis''. Ik vertel je hoe het in elkaar steekt dan heb je het gehoord wil je daarna verder gaan met zondigen ga je gang maar ik heb mijn werk gedaan. J

e weet het en op de dag des oordeels zul je erna gevraagd worden. Heb je gehoord van abou ismail op die dag. '' ik heb het gehoord ''heb je erna gehandeld ,''nee'' dan houdt het op.

Djehenam ,zelfs haar diepte is vreeswekkend haar diepte is vreeswekkend de profeet saws: Zat een keer met een aantal van zijn metgezellen en hij hoorde opeens iets vallen, neerploffen toen zei hij tegen de metgezellen: weten jullie wat dit voor geluid dit is? toen zeiden ze nee, toen zei hij dit is een steen die 70 jaar geleden in het vuur werd geworpen pas nu heeft deze steen de bodem van djehenam bereikt. Zo zullen de zondaren ook van boven naar beneden gesmeten worden. En de mensen die geobsedeerd zijn door kleren velen van ons houden van kleren. Ik kan jullie zeggen dat in djehenem ook kleren zijn alleen je hebt het stof niet voor het uikiezen je kan niet gaan shoppen keshmir,woll linnen zijde je kan maar kiezen uit 1 enkele stof..vuur...vuur.

Allah swt zegt: '' Voor degene die niet geloofden worden er kleren worden er gewaden uit vuur gesneden. Weet je wat precies op maat. Degene die van strakke kleren houden, kleren op jouw maat, kleren die jouw op het lijf zijn geschreven precies op maat alleen ze zijn van vuur. Vervolgens zegt Allah swt:'' Van boven hun hoofden word gesmolten vuur uitgegoten''. De geleerden hebben gezegd: degene die weigeren uit een kokend hete bron te drinken krijgen gesmolten vuur op hun hoofden gegoten. En er is ook aan eten gedacht, want de mensen van de hel moeten ook eten en er is ook rekening gehouden met verschillen in smaken. Wat de 1 lekker vind, vind de andere niet lekker dus mag ik even ober zijn en jou vertellen wat er op de menu staat maaltijd 1 : darie3, moet ik meer uitleg geven dari3 is namelijk een doornige struik die voornamelijk opgroeit in de Arabische schiereiland ,die zelfs vee en dieren niet durven te eten en zodra je het naar binnen werkt naast het feit dat het vies van smaak is heeft het ook doorns en die doorns blijven in je keel steken afschuwelijk ,afschuwelijk dat is 1 maar dat lus jij niet natuurlijk. maaltijd 2: zaqoem ,een boom die opgroeit in de Djahannam waarvan de uiteinde als de

hoogte van shayatin uitzien. ibn abbas zegt : dat de profeet saws heeft gezegd in een overlevering: dat als 1 druppel van zaqoem in aanraking zou komen met doenja dat de doenja dan zal bederven algehele doenja zal dan bederven het leven zou dan onmogelijk worden gemaakt.

Je zou niet verder kunnen leven in doenja 1 druppel 1 druppel van zaqoem maar je krijgt een hele bord voorgeschoteld. Ik zou zeggen Bonne appetit, eet smakelijk. Dit is djehenam dit is geen geintje. W Wat het leukste is wat je weleens ook hoort dat als men eigenlijk 3degraads verbrandingen oploopt en bij 3degraagds verbranding dan is de huid en de zenuwen zodanig aangetast dat je eigenlijk niks meer voelt geen pijn meer voelt en dit kan als een gerustelling klinken in de oren van degene die zondigen en van de ongeloven en de hypocrieten maar die wil ik even uit hun waan helpen even jullie gedachte recht zetten zo makkelijk komen jullie niet van af want Allah swt zegt: ''telkens als hun huiden gebraden zijn verteerd zijn dan zullen Wij hen van nieuwe huiden voorzien opdat zij de bestraffing proeven'' .

Maak je maar niet druk zodra je huid en,je zenuwen zijn aangetast en je denkt niks meer te voelen krijg jij als cadeau een nieuwe huid alles kan weer opnieuw beginnen en daarom zei Hassan al basrie rahmoetallah 3leih : iedere dag worden de inwoners van de hel 70000x verteerd en na iedere keer word er geroepen laat alles zich herstellen en dan begint ook alles weer te herstellen totdat het lichaam weer volledig is en dan begint weer alles opnieuw. Is fysieke bestraffing lichamelijke bestraffing voldoende? Nee niet voor de inwoners van de hel naast het feit dat ze lichamelijk gefolterd worden en gestraft worden, worden zij ook mentaal toegetakeld. Ze hebben ook te maken met een geestelijke bestraffing in de hel. Zo vervloeken de mensen van de hel elkander. Allah swt zegt: ''telkens als een nieuwe groep de hel binnentreed zij vervloekt de groep die haar is voorgegaan''. Dus niet dat je denkt okay ik zondig mij vrienden zondigen dus wij zitten allemaal gezellig samen in de hel zodra hij binnen komt stappen je gaat hem vervloeken je haat de dag waar je hem hebt ontmoet je haat alles wat je samen met hem hebt gedaan. En deze mensen het enige wat ze wensen is een 2de kans. Dat is alles wat ze willen nog 1 kans. ''Onze Heer haal ons hieruit als wij dit herhalen dan zijn wij waarlijk onrechtplegers''. Dan pas moet je ons echt straffen maar dan worden zij gedwongen om stil te zijn, worden zij gedwongen tot stil zwijgen ze mogen niet praten.

Ze mogen niets zeggen! Allah swt zegt: Blijf daarin, lijdt en spreek niet tot Mij. En degene deze mensen worden ook bespot ze worden ook een beetje in de maling genomen. Ze worden ook belachelijk gemaakt in djehenam degene die dacht dat hij heel wat voorstelde dat hij het helemaal was en hij voelde zich hoogmoedig om zijn hoofd op de grond te plaatsen voor Allah swt om het gebed te verrichten. Tegen dit soort mensen wordt er gezegd: '' Proeft deze bestraffing jij bent de geweldige, de nobele''. Dat ben jij toch proef dan. Ze worden bespot de misdadigers worden in djehennam bespot dus ze worden mentaal ook helemaal toegetakeld. Er is geen uitweg niks ze zitten vast dus. Beste broeders en zusters ik wil het niet al te lang houden waar het mij omgaat is dat de boodschap over komt ,ik wil zeggen waarom zijn wij achteloos tegenover djehennam waarom zijn wij achteloos tegenover al deze verschrikkingen. Hoe kan iemand nog langer slapen die de hel probeert te ontvluchten zoals door een aantal van onze vrome voorgangers werd gezegd. Hoe kunnen wij nog langer slapen met de weet dat Allah swt djehennam voor ons in het vooruitzicht heeft gesteld. En vaak als je alleen maar te horen krijgt dat je eigenlijk op de politie bureau moet melden dat je bij de politie moet komen. Dan kan je niet slapen van angst en van zenuwen.

Laat staan als je weet dat er djehennam op je staat te wachten waar tegen word gezegd: Ben je al vol en dan zegt de djehenam: Is er nog meer. Hoe kan je de beste de hel ontlopen,als je voor iets vreest dan loop je ervoor weg alleen djehenam daar kan je niet van weglopen . De enige bij wie je toevlucht kan zoeken is de Heer van djehenam de Schepper van djehennam bij Hem kan je toevlucht zoeken, ik zal zeggen: haast je doe datgene wat hij je opdraagt zodat jij op de dag waarop de zondaars ,de hypocrieten en de ongelovige afstevenen op djehennem de hel sta jij l achend toe tekijken blij met het feit dat Allah swt jouw heeft doen toebehoren tot degene die het paradijs zullen binnentreden.

deze lezing is van Abou ismail. Voor sommige woorden/zinnen staat * dat betekent dat ik er niet zeker van ben dat ik dat heb gehoord. Moge Allah mij vergeven voor de fouten.
Amien

HET GROENE PAK


(Een gebeurtenis tussen twee moslims in Turkije)

We kwamen elkaar (in Turkije) tegen toen de Adzaan (oproep tot het gebed) gelezen werd.
- "Kom dan neem ik je mee naar de moskee, je weet het is vandaag vrijdag, dan wordt er het vrijdaggebed verricht"
- "Je weet dat ik niet naar de moskee ga".
- "Ik weet het" zei ik, maar ik vraag me altijd af wat daar de reden voor is"
- "Weet ik veel, ik denk dat de omgeving waarin ik zit, gewoon een slechte invloed op mij heeft, en daarbij komt ook nog, dat ik mijn broek goed gestreken wilt houden, ik wil niet dat er bij het gebed knieafdrukken in mijn broek komen".

- Ietwat lachend; "Je maakt zeker een grapje? Dat kan toch niet de reden zijn dat je wegblijft van de moskee?"
- "Nee hoor, ik meen het. Je weet dat ik altijd goed gekleed wil zijn en dat ik vooral van de kleur groen hou".
Dat was waar, hij droeg altijd iets groenigs, dit verschilde van licht tot donkergroen en zijn broeken waren altijd netjes glad gestreken.
- Ik vroeg; "Ben je wel ooit een moskee binnengeweest?"
- "Toen ik klein was ging ik wel eens met mijn opa mee, ik denk niet dat ik nog er ooit nog zal komen".
Ik stond versteld van zijn antwoorden, iemand die zich een moslim noemde maar die zulke kleine dingen
belangrijker vond dan het gebed, belangrijker dan Allah te dienen/danken die hem alles gaf , ook zijn kleren !
Ik had spijt dat ik erover begonnen was. We schudde elkaar de hand en namen afscheid.
Twee maanden later hoorde ik dat hij in de moskee was. Ik ging meteen kijken. Daar was hij;
- "Je zou de moskee toch nooit meer bezoeken?" Hij gaf geen antwoordt, want hij lag in een doodskist waar het groene kleed met Qoraan verzen over heen lag.