 |
|
|
| van toen tot dan... |
|
|
| 19-07-2007 |
 Vergissen. |
VERGISSEN.
Er zijn mensen
Die alles weten
En zich nooit vergissen
Het zijn die mensen
Die zonder het zelf te weten
Het best zijn te missen
|
|
|
0
1
2
3
4
5
- Gemiddelde waardering: 5/5 - (2 Stemmen)
|
|
| 07-07-2007 |
|
VERGAAN.
De man met de grijze haren
Zit stil op de muur van het leven
Als geobsedeerd te ervaren
Met zwanger gevoel te beleven
In volle bewondering luisterend naar de wind
Ziet hij de zekere hand van de Grote Vaderen
Over het hoe en waar en wat men vindt
In de kijkers van het geraas door ontblote bladeren
Die hem vertellen wat hij, als kenner leest
Op de toonbalken van het ongeschreven refrein
Het leven, het bestaan een lijden als een feest
Zal voor ons allen eens en immer hetzelfde zijn
Ruik de geur van wat is maar zal vergaan
Die ons herinnert aan de waarde en de zin
Van de fases van ieders bestaan
Eens worden we zonder keuring, terug één,
Gewild of twijfelende blik, aan ons niet gevraagd
Als humus voor de toekomst, hoe ook ter been
Nieuw leven wordt ooit of eens dan ook geplaagd
Door de roep naar eeuwigheid geraakt
Van al wat wist en leeft in besef, gedogen
Dat er geen uitzonderingen worden gemaakt
Omdat zelfs de mooiste regenbogen
Worden uitgeblazen
Door de realiteit
Van opgewonden wolken
Voorspellers die lazen
In de boeken der tijd
Van de nieuwe volken
|
|
|
0
1
2
3
4
5
- Gemiddelde waardering: 5/5 - (4 Stemmen)
|
|
| 05-07-2007 |
|
ONBEKENDE VERLANGENS.
Wat houden van wil zeggen
Ze weten het wel, oh ja, maar velen
Kunnen er zich niet bij neerleggen
Dat het een kwestie is van delen
Hij houdt van haar met heel zijn hart
Zij is een waar geworden droom, apart
Is zij nooit tot bezit geknecht
Haar ziel is vrij waar haar hart om vecht
Waar geweten knaagt om verleden ervaren
Zo komt het besef van waarde met de jaren
Doch komt het kille denken zich bemoeien
Kan het de mooiste liefde voor immer verknoeien
De kaars van verlangen zal langzaam doven
In het hart dat niet in het onbekende durft geloven
|
|
|
0
1
2
3
4
5
- Gemiddelde waardering: 5/5 - (4 Stemmen)
|
|
| 03-07-2007 |
|
GEVOELENS EN GEDACHTEN.
Ik beken het zonder schroom
Mijn geest voelt zich, zonder geklaag
Al een gans leven lang dom
Door die éne prangende vraag
Zijn de gedachten dienaars van het gevoel
Of is het net andersom?
Stilaan begint het te weken en te dagen
Zonder echter van overmoed te gewagen
Dat het tanend lichamelijke leven
Aan het spirituele wordt overgegeven
Stilaan wordt het materiële bestaan
In verouderende ootmoed van de hand gedaan
Resten enkel het zuivere gevoel en de blanke gedachten
Die de immense pijn van het afscheid kunnen verzachten
Hoe wel voelt het in het verloste hart van degenen
Die zich door geen twijfels of zorgen laten remmen
Die in volle overtuiging leven en zelfbewust menen
Dat gedachten en gevoel hun eeuwigheid bestemmen!
|
|
|
0
1
2
3
4
5
- Gemiddelde waardering: 5/5 - (5 Stemmen)
|
|
| 01-07-2007 |
|
BEDENKINGEN.
Leven vraagt voortdurend
Gevoelens en gedachten
Op te wekken, te verwekken
Schoonheid in het leven
Vraagt het mooie in jezelf
Te zoektochten, te ontdekken
Waardoor je, op jouw beurt
Een bron van pracht bent
Voor een zoekende die zichzelf nog niet
Gevonden heeft, of amper kent
Het streven naar kennis
Een mens kan niet zonder
Maar het absolute is het gevoel
Het ultieme levens wonder
Want niets kan de pijn verzachten
Als de melodie van het gevoel ontbreekt
Als in het diepst van onze gedachten
De innerlijke schat om ontdekking smeekt
|
|
|
0
1
2
3
4
5
- Gemiddelde waardering: 5/5 - (4 Stemmen)
|
|
| 30-06-2007 |
| Ultiem gevoel. |
|
ULTIEM GEVOEL.
En dan, als hij diep in het zijn voelt
Dat zij in verlangen aan hem denkt
Haar warmte en genegenheid
Vol hart en zonder voorwaarden schenkt
Dan vlecht hij een gordel, van weergaloos
Tedere woorden voor zijn schat, hem zo geliefd
En sprenkelt haar toe, onophoudend ademloos :
Alleen jou behoren is wat mijn gevoel ultiem, belieft
|
|
|
0
1
2
3
4
5
- Gemiddelde waardering: 5/5 - (8 Stemmen)
|
|
| 29-06-2007 |
|
DE VREUGDE VAN DE PEN.
Als hij zijn ijverige pen, bereidwillig, laat zingen
In nieuwgeboren woorden, vol klinkende klanken
Over het verwachtingsvolle vel doet springen
Dan kan hij wel de sferen duurzaam danken
Want woorden tot zinnen kneden
Is zijn steeds weerkerend verlangen
Al sinds een ver vervloden verleden
Tot een toekomst, nog te vangen
En niets, ook niets kan hem ervan weerhouden
Dat zijn pen zich desnoods in alle bochten wringt
Geen elementen ooit die willen, konden of zouden
Hem beletten dat via zijn pen, zijn hart steeds weer zingt
In de eindeloze vreugde
Van het immere zijn
|
|
|
0
1
2
3
4
5
- Gemiddelde waardering: 5/5 - (4 Stemmen)
|
|
| 23-06-2007 |
|
|
VREDE - VOGELS.
Hoe zelden zie je vogels vechten
Hebben zij geen kwesties te beslechten
Ze zijn toch met velen, verschillend van elkaar
Leven rustig samen, zonder veel misbaar
Merels, meesjes, zwaluwen en mussen
Vinken en nog vele anderen ertussen
Vrolijk druk hoe ze hun dag vol kwetteren
Symfonieën die door elkander schetteren
Vreemd hoe zelden vogels vechten
Hoe zelden ze hun bekken rechten
En als je ze al eens dartel ziet duwen en hoort kwelen
Dan merk je dat ze simpelweg zitten te spelen
Leuk hoe zelden vogels vechten
|
|
|
0
1
2
3
4
5
- Gemiddelde waardering: 5/5 - (6 Stemmen)
|
|
| 22-06-2007 |
|
|
Weemoedig verzonken denkt hij
Aan de vele tedere stonden
Beiden minnend, elkaar lievend, zij
De een niet zonder de ander konden
Hoe hun harten, rozend op wangen
Door slanke lippen heen vurig kusten
Gestuwd door rivieren van verlangen
Wijl andere gedachten aan hun oevers rustten
Maar nu is zij in dit zijn niet meer
En rest hem enkel nog het koortsig woelen
Het wentelen der herinneringen vol zeer
Besef dat en want alles is gevoelen!
|
|
|
0
1
2
3
4
5
- Gemiddelde waardering: 4/5 - (4 Stemmen)
|
|
|
|
SPIEGELBEELD.
Een vogeltje, ik ken niet eens de naam
Vloog met snelle halen tegen een stilstaand raam
Was zichzelf amper net tegengekomen
Zag in het glas, het vogeltje van zijn dromen
Met opengesperd bekje, heel gehaast
Zag het vol schoonheid, doch verbaasd
Het andere vogeltje op hem af gevlogen
Werd er als het ware naar toe gezogen
Nu ligt het hier, zieltogend voor het raam
Het kleine ding, nog steeds zonder naam
Maar toen ik het opraapte om het te verzorgen
Zag ik het nog net knipogen naar zijn spiegelbeeld, zo van : tot morgen
|
|
|
0
1
2
3
4
5
- Gemiddelde waardering: 5/5 - (5 Stemmen)
|
|
|
|
RELATIE.
De uitdaging
Om een relatie te laten lukken
Bestaat erin de verschillen
Te overbruggen zonder
De eigenheid te verliezen
Want in een relatie moet ieder
Op elk moment nog kunnen kiezen
Anders ben je
Niet meer vrij
En is ook de zin van de relatie
Voorbij
|
|
|
0
1
2
3
4
5
- Gemiddelde waardering: 5/5 - (6 Stemmen)
|
|
| 20-06-2007 |
|
MIJMERINGEN.
Iemand zei dat de dood
Het definitieve einde is
Ik voel je heengaan als het begin
Van het Grote Gemis
Wordt het niet tijd
Dat we onze harten leren
Dat wat er even niet is
Vroeg of laat kan wederkeren
Jij ging zo plots, verdween
Zo amper voorbereid
Van ons weg, liet ons achter, alleen
Zonder teken, geen afscheid
En toch, als we alle dagen aan jou denken
Is dat onze manier om je ook nu liefde te schenken
Herinneringen bovenhalen, met je praten
Je te zeggen : we hebben elkander nooit verlaten
|
|
|
0
1
2
3
4
5
- Gemiddelde waardering: 5/5 - (5 Stemmen)
|
|
| 19-06-2007 |
|
VERLANGEN IN VEELVOUD.
Hoe besefvol, tintelend teder
Had hij haar warmvol genomen
Zacht zoetend legde hij haar neder
In de vulkanen van zijn dromen
Vurig doch in opperste trachtend zijn
Lukte het hem haar te bewonderen
Aanschouwde ondubbelzinnig refrein
Het puurst van haar geboden wonderen
Oogluikend als violet fluisterende blik
Aan zijn lief, zo opper fel bemind
Hoe diep kunstminnende ik
Met de reinheid van het eeuwig kind
|
|
|
0
1
2
3
4
5
- Gemiddelde waardering: 5/5 - (5 Stemmen)
|
|
| 16-06-2007 |
|
|
GUILLOTINE.
Weet je nog vroeg zij met rechte ogen
Wijl ze hem een herinnering zond
Van verweesd vervlogen gebeuren
Hoe wij, in noodwil samen onze jonge
Nekken strekten, te pas geboren, gedwongen
Voor het vallend snijden van het gedrilde mes
Als jonge mensen, wij onvervaard gekneld
In de onherroepelijke touwen van onze karakters
Eigen, een ontembaar hart, roepend vol dapperheid
Toen onze begrijpende ogen zich ontmoetten
Dra zieltogend in het besef der eindigheid van
Onze aardse puurrijke handelbaarheden
Gestraft voor het onvermoede denken
Wat eens de oplossing zou betekenen
Voor de wereld die zonder verkrimpen
Een zwijgzame handtekening plaatste
Op het laffe vonnis dat ons schrapte
Uit de gebeitelde lijsten der levenden
Maar de onvolprezen vriendschap
Der afwezigen doch gelijkgestemden
Zou onze boodschap blijven roepen,
Bazuinen, als uit geoefende kelen
Dan, op het onaangekondigde ogenblik dat
Het moment afspraak zou hebben
Met de boodschapper der eeuwige novellen
Als de massa, wakker en geschud
In een opwaartse beweging van onvermoed
Denkvermogen, onze daden zou weten
Te klasseren in het Grootboek
Want de mensheid zal immer
Nood hebben aan jonge helden
Die met een oud hart te vroeg
Hun eigen ondergang delven
Mag ik nog éénmaal een kus drukken
Op jouw veld van onvergankelijkheid
Dat me de weg toonde waar mijn geloof
In het immer immense der dingen kan gedijen
Naar aanleiding van de film Sophie Scholl Die letzten Tage.
|
|
|
0
1
2
3
4
5
- Gemiddelde waardering: 5/5 - (4 Stemmen)
|
|
| 15-06-2007 |
| Vertedering. |
VERTEDERING.
Liefde
vrij met mij
in de duinen
der vriendschap
Zon met mij
onder de stralen
der vertedering
Verfris je met mij
in de winden
der alwetendheid
Maak me terug jong
En kleedt mij
met de vertwijfelende ijdelheid
van de jeugd
O pure oprechtheid !
|
|
|
0
1
2
3
4
5
- Gemiddelde waardering: 5/5 - (7 Stemmen)
|
|
| 13-06-2007 |
|
VERLEDEN.
En het verdriet
Der verloren jaren
Viel als dunne schilfers
Van hun gepatineerde gezichten
Borg staand voor
Eeuwige ontroering
Doch bracht het weerzien
De vastgeroeste harten
Nog eenmaal in vervoering ?
En veel later, toen hij haar ogen sloot
Begreep hij dat liefde zo immens
Intens kan zijn dat je kan delen
Zoals zij voorspelde
Maar de jaren hadden hem geleerd
Dat je een dame
Niet laat wachten,
Verdriet der verloren nachten
|
|
|
0
1
2
3
4
5
- Gemiddelde waardering: 5/5 - (4 Stemmen)
|
|
| 10-06-2007 |
|
STREVEN.
Hoe sterk toch was zijn streven
Dat er na het aardse-lijk bestaan
Nog iets van hem zou verder leven
Als het kon, iets heel apart
Aldus zijn denken dat hem leidde
Naar zijn eigen, immer hart
Dat hem raadde, om te blijven
Dien je met de drang der diepte
Een stukje eeuwigheid te schrijven
Dat in je zelf leeft
Waarvan ieder mens
Een zeldzaam deeltje heeft
Schrijf vanuit je ik, je hart, zo uniek
Over wat we zijn en wat we samen voelen
Op het ritme der turbulentie van muziek
Het lied van een leven lang goed bedoelen
Het lied echter, zonder refrein
De ballade van het mensen zijn
|
|
|
0
1
2
3
4
5
- Gemiddelde waardering: 5/5 - (3 Stemmen)
|
|
| 09-06-2007 |
|
ONTWAKEN.
Hier kust de dag
De pasgeboren morgen
Nog ongeschonden
Bij het langgerekt ontwaken
Navelstrengend aan de nacht
Kwijnend weg, verbonden
Bomen, bloemen, planten
Enkel voetig herwinnen
In verzamelde kracht
Groeten het ochtendlicht
Zich oprichtend, strak
Spiegels van ijdele pracht
Voor de duur van amper
Één etmaal in de tijd
Van het verhaal
Der tomeloze eeuwigheid
|
|
|
0
1
2
3
4
5
- Gemiddelde waardering: 5/5 - (4 Stemmen)
|
|
| 08-06-2007 |
| Wensen. |
WENSEN.
Ik stuur je alles
Wat mijn hart vermag,
Iedere nieuwe morgen
De aanvang
Van een schitterende dag!
|
|
|
0
1
2
3
4
5
- Gemiddelde waardering: 5/5 - (3 Stemmen)
|
|
| 07-06-2007 |
|
UNIEK.
Hij kon er niet meer tegen
De absolute leegte van het bestaan
Opstappen leek voor hem een zegen
Dus is hij in zijn eentje weggegaan
Op zoek naar een invulling
Voor zijn eigen, waardevol zijn
Maar dra kwam hij tot de ontdekking
Dat hij niet kon ontsnappen aan de pijn
Der gedachte die hem achtervolgen bleef
Doch hij sprak met zijn fierheid, aangeboren
Wat er ook gebeuren zal, zolang ik leef
Zal ik niet tot de grijze massa willen horen
Want als wezen ben ik zondermeer uniek
Daaraan wil ik werken, mezelf afbeulen
Desnoods als een overjarige freak
Zonder klakkeloos met de rest te heulen
|
|
|
0
1
2
3
4
5
- Gemiddelde waardering: 5/5 - (1 Stemmen)
|
|
|
|
| E-mail mij |
Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.
|
| Gastenboek |
Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
|
|
|
|
