|
ARTHUR VANNESTE ,DE EERSTE DOKTER IN MARKE
__________________________________________
Op het einde van de 19e en het begin van de 20e eeuw moest de Markenaar, in geval van ziekte of nood, beroep doen op dokter Cyriel Dumortier (Moorsele 1871-Bissegem 1921) in Bissegem. Zijn bezoeken deed hij via de overzet, want de Leiebrug was er nog niet. Voor de mensen die hem bezochten was hetzelfde scenario. We melden hierbij dat de dokter van honderdtwintig jaar geleden aanzienlijk minder kende op wetenschappelijk gebied en minder vermocht op technisch gebied dan de geneesheer van heden.
Dokter Cyriel Dumortier trouwde drie maal; zijn eerste vrouw was Maria Degryse (uit Poperinge), de tweede was Maria Depaepe (Waregem 1886-Bissegem 1917) , de derde, haar zuster Suzanne Depaepe. Alida Depaepe (Marke 1893-Gent 1928), de zuster van Maria en Suzanne was de eerste echtgenote van Gustave Lannoo (Marke 1887-Marke 1938).
Gustaaf Lannoo hertrouwde met de dochter van dokter Dumortier, nl. Marie-Louise Dumortier (Bissegem 1906-Kortrijk 1991), dochter van Maria Degryse, de eerste moeder.
Burgemeester Baron Emmanuel de Bethune (Gent 1869-Marke 1909) was al enige tijd op zoek naar een vaste dokter voor Marke. Arthur Vanneste (Kortrijk 1878-Marke 1964) had in 1904 na zijn studies al contact genomen met burgemeester de Bethune. Uit een brief vernemen we dat er al sprake was van een jonge dokter die naar Marke zou komen. De jonge dokter liet niets meer van zich horen en kwam niet opdagen en Arthur Vanneste besliste dan maar zelf om naar Marke te komen. Arthur , pas dokter gediplomeerd verving dokter Eugène Terneu (Oosterzele 1843-Nice 1915) in Kalken (brief van 4 augustus 1904).Dokter Terneu trouwde ,en na twee jaar huwelijk overleed zijn vrouw.Zij hadden geen kinderen. Na de dood van zijn vrouw stapte hij in de lokale politiek.
Eugène Terneu was gemeenteraadslid van 1887 tot 1911 en burgemeester van Kalken van 1896 tot 1903.
Arthur Vanneste kwam zich vestigen in de Markekerkstraat nr.25 [eigendom van Barones Thérèse de Bethune (Gent 1862-Brugge 1946)] . Hij was de zoon van Jules Vanneste (+1909) en Sylvie Vandendriessche. Zijn jeugd had hij doorgebracht in de Munkendoornstraat op de hoeve ‘Catteput’ ook bekend als de ‘Vanneste Hoeve’.
Arthur trouwde in 1909 met Maria Verhamme ( Deerlijk 1882- Marke 1971). Ze kregen 9 kinderen :Alice -Norbert-Roger-Jozef-Gerard-André-Gilbert-Albert en Hugo.
In november 1909 kocht hij een perceel bouwgrond aan Barones Thérèse de Bethune in de Markekerkstraat. In 1910 was zijn nieuwe woonst in oude Vlaamse stijl klaar (naast de apotheek Tom Vanneste).
In 1913 was hij was ook medestichter van de ‘Vlaamsche Kring’, die als doel had “ Het Vlaamsche volk heropbeuren en veredelen door kunst en wetenschap en zijn volledig recht verkrijgen op taalgebied”. Het lokaal was ‘In d’Arke van Noë’ (afgebroken 1923) in de Vagevuurstraat. Baron François de Bethune (Gent 1868-Leuven 1938) was ere-voorzitter en onderpastoor Louis Socquet (Ieper 1893-Ieper1950) was de proost. In 1932 was hij ook medestichter van het Davidsfonds.
Laurent Vandewalle (Heestert 1916-Kortrijk 2010 ) vestigde zich tijdens de tweede wereldoorlog als eerste apotheker in Marke in de Kloosterstraat van november 1942 tot oktober 1944. Hij vertelde me dat hij Marke verliet voor Wevelgem omdat de meeste mensen hun medicamenten kochten aan dokter Vanneste.
Gilbert Vanneste( Marke 1923-Kortrijk 2003) zoon van de dokter, vestigde zich als apotheker in 1946 in de Markekerkstraat. Marke kreeg in september 1944 een tweede dokter, met name Albert Debeurme (Anzegem 1917-Marke 2002). Volgens de overlevering kwam hij in de plaats van Jozef Vanneste (Marke 1914-Marke 1944), zoon van Arthur. Jozef was ook afgestudeerd als dokter en zou zich in Marke vestigen, maar overleed vroegtijdig.
Tom Vanneste , zoon van Gilbert,volgde zijn vader op als apotheker op 1 januari 1989. Hij was eerst twee jaar ,sinds 1987 ,werkzaam bij zijn vader.
Arthur Vanneste in 1904
Arthur Vanneste in de jaren '50.
Brief van 4 augustus 1904 aan Baron Emmanuel de Bethune, burgemeester.
28-02-2021, 00:00 geschreven door Michel Markenaar
|
