Een jonge vrouw, die een jaar voor haar werk naar Australië was gegaan, heeft een brief van haar vriend die thuis gebleven was gekregen.
De brief ging als volgt:
Lieve Mary, Ik kan niet langer doorgaan met onze relatie. De afstand tussen ons is gewoon te groot. En ik moet toegeven dat ik enkele keren ben vreemdgegaan sinds je weg bent. Het spijt me. Kun je me alsjeblieft mijn foto terugsturen die ik jou meegegeven heb? Liefs, John.
Mary, met een gebroken hart, was flink kwaad. Maar ze bedacht het volgende: Ze vroeg aan haar collega`s om foto's van hun vriendjes, broers, neven enz. Mary deed de foto`s van de mannen bij de brief samen met de foto van John. Er zaten 83 foto`s in de envelop... met dit briefje erbij:
Lieve John, Het spijt me, maar ik kan me niet meer herinneren wie je ook alweer was. Neem alsjeblieft jouw foto van de stapel en stuur de rest terug naar mij. Hou je haaks, Mary.
Ik neem de teugels ( euh het stuur) zelf in handen
Zoals ik hier nu al uitgebreid uitlegde, stapte ik onlangs op trammetje zeven maar om zeker te spelen heb ik me maar zelf aan het stuur gezet.. je weet nooit hé?
Zij antwoordt gewoon : "Geen druk meer van leeftijdsgenoten".
Het voordeel van seniel worden is
dat je je eigen Paaseieren kunt verstoppen en er plezier aan beleeft ze te zoeken.
Ik ben zeker oud geworden!
'k Heb al twee overbruggingen, een nieuwe heup, nieuwe knieën, overwon prostaatkanker en diabetes.
'k Ben halfblind. 'k Hoor niks dat stiller is dan een jet-motor. 'k Slik per dag 40 medicaties die me duizelig, verdwaasd maken en me black-outs bezorgen.
'k Krijg symptomen van dementie.
'k Heb een slechte bloedcirculatie.'k Voel bijna m'n handen en voeten niet meer.
'k Weet niet meer of ik 86 of 92 jaar ben. 'k Ben al mijn vrienden kwijt.
Dank zij God heb ik m'n rijbewijs nog.
Mijn lichaam wil niet meer mee, m'n dokter stuurt me naar een fitness club. 'k Schrijf me in bij de aerobicgroep voor senioren. Ik buk, draai, duizel, spring op en neer, zweet een uur lang. Als ik mijn gymschoenen aan heb, is de aerobics voorbij.
Een oudere dame wil haar testament opstellen en stapt naar haar notaris. Ze heeft twee punten die zeker uitgevoerd moeten worden.
"Ik wil gecremeerd worden" zegt ze "en ... 'k wil in het winkelcentrum gestrooid worden".
"In het winkelcentrum ... gestrooid worden?" vraagt de notaris.
"Dan heb ik m'n dochter minstens 2x per week op bezoek" zegt ze.
Hoe vermijd je rimpels? Blijf eten tot je huid strak zit.
Als er niets anders te vertellen valt ..dan is er nog altijd een vleugje humor
Een man en een vrouw gingen met vakantie naar Jeruzalem. Tijdens hun verblijf aldaar overleed de echtgenote. De begrafenisaannemer troostte de echtgenoot en zei:
'Je kan het lichaam per schip naar huis sturen voor 5.000 dollar of je kan haar hier begraven, in het Heilige Land, het Uitverkoren Land tegen de prijs van 150 dollar.'
Wat denkt u dat de echtgenoot zal doen? En waarom hij doet wat hij meent te moeten doen?
De echtgenoot dacht even na maar zei uiteindelijk dat hij haar liever naar huis wou verschepen.
'Waarom toch', zei de begrafenisaannemer die niet begreep waarom de man zoveel geld wilde betalen.
'Waarom wil je 5.000 dollar uitgeven om haar per boot mee te nemen naar huis, terwijl het voor u toch heerlijk moet zijn te weten dat ze hier in het Beloofde Heilige Land kan begraven worden voor slechts 150 dollar?'
De man antwoordde op de koele, ernstige toon die hem al die jaren had getypeerd. 'Lang geleden,' zei de man, ' stierf hier een man, werd hier ook begraven en drie dagen later verrees hij. Ik kan dat risico niet nemen.'
Moeder Overste van het klooster is wakker geworden in een opperbeste stemming, en beslist de ronde van de kloostercellen te doen.
- Goeie morgen, Zuster Marie-Josephine, ik vind je deze morgen zeer knap, en wat je draagt staat je beeldig!
- Ook goeie morgen, Moeder Overste, maar ik heb de indruk dat U de verkeerde kant uit bed bent gestapt!
Het antwoord beviel haar niet erg, maar toch besliste ze haar cellenrondgang voort te zetten.
- Goeie morgen Zuster Maria, ik vind je zeer goed deze morgen en wat je draagt staat je uitstekend!
- Dank U, Moeder Overste, ik vind U ook netjes, maar ik heb toch de indruk dat U de verkeerde kant uit bed bent gestapt!
De overste bijt zich op de lippen en vervolgt haar rondgang, maar van alle nonnen krijgt ze hetzelfde antwoord. Als ze zo bij de vijftiende non arriveert, staan haar zenuwen op springen en met de tanden op elkaar zegt ze:
- Dag Zuster Noëlla, wees eens vriendelijk en .... vind jij ook dat ik deze morgen de verkeerde kant uit bed ben gestapt?
- Ja, Moeder Overste...
- En waarop baseer je je ???
- U draagt de sandalen van Pater Jozef !!!!
Als W. VL afsluiterou ik hier zeggen
"Die nunnu is over de skreve gegoan!" = tever gegaan
Een man was zijn gazon aan het maaien toen hij zijn aantrekkelijke blonde buurvrouw buiten zag komen en hoe ze in snel tempo naar haar brievenbus liep. Ze opende de bus, sloeg ze weer dicht en stormde terugnaar binnen.
Even later kwam ze terug buiten, ging weer naar de brievenbus, opende ze en sloeg ze brutaal weer dicht. Duidelijk boos liep ze terug naar binnen...
Toen de man zich klaarmaakte om de kantjes te maaien kwam het blondje voor de derde keer buiten, liep weer naar haar bus, opende ze en sloeg ze nog harder dicht dan ervoor.
'Is er iets mis?' vroeg de man verbaasd.?
'Zeer zeker is er iets mis. Mijn stomme computer blijft maar melden: ER IS POST VOOR U!!!' ER IS POST VOOR U!!!'
En omdat ik altijd graag mijn W.Vl moedertaaltje onderhoud, kan ik hier enkel maar op zeggen:
" Ze stond van achteren in de reke oat 't verstand uutgedeeld wierd"
Nog niet zo lang geleden schreef ik hier dat we muizen in huis hadden die meegekomen waren met het hout voor de kachel. Maar lieve mensen het kan nog erger!
Twee dagen geleden had ik pannenkoeken gebakken. November vind ik een ideale maand daarvoor! Omdat er wat over waren , had ik die op een bord met alluminiumfolie in de frigo gezet. Toen ik deze middag het bord uit de frigo haalde om samen met een kopje koffie die laatste gouden lekkernijen op te eten, stelde ik tot mijn ontzetting vast dat het bord leeg was...( ik vond al dat de folie niet meer zo goed op het bord lag). En je gelooft het nooit .. niemand weet van iets! Vermits er geen kleinkinderen noch kinderen in de buurt waren, heb ik een sterk vermoeden waar die grote muis rondloopt. Ik keek er eens naar maar met een uitgelezen pokerface beweerde "Grote Muis" van niets te weten.. alleen dat stoute lachje .. na 45 j herken ik dat met de ogen dicht.
Roze had het gezien.. ze las...op los s in g == oplossing! Proficiat.
Myette daagde ons op Fb uit om na te gaan welke heks we waren... hewel Myette ik ben er klaar voor en houd je deuren en ramen maar dicht vandaag, ik kom er aan!
Ik vergeet nooit een gezicht. Maar voor sommigen maak ik graag een uitzondering.
In wat voor een tijd leven wij! We geven geld uit dat we niet hebben, voor dingen die we niet nodig hebben, om indruk te maken op mensen die we niet kennen.
Je moet altijd twee scharen bij elkaar leggen. De tweede schaar kun je dan gebruiken in de plaats van de schaar die nooit ligt waar ze altijd zou moeten liggen.
Liegt een leugenaar als hij zegt dat hij liegt?
Liever een blauwtje lopen dan een groentje blijven.
Voor elke eenvoudige oplossing is er wel een aantal complexe problemen te vinden.
Vriendelijke woorden zijn soms kort, maar hun echo sterft nooit uit.
Vrouwen hebben meestal niets om aan te trekken, en geen plaats om het allemaal op te hangen!
Waarom de USA mensen in de ruimte stuurt: "De mens", zegt een NASA-rapport van 1965 over bemande ruimtetuigen, "is het goedkoopste en veelzijdigste computersysteem dat in massa geproduceerd kan worden door ongeschoolde arbeidskrachten."
Waarom is het zo dat mensen die het minst weten, dit het luidst weten?
Waarom krimpen schapen niet als het regent?
Wanneer de mensen alleen praatten over wat zij begrepen zou er maar weinig op de wereld gezegd worden.
Wees jezelf! Er zijn al anderen genoeg.
Wie een gat graaft voor een ander is tenminste geen egoïst!
Wie het laatst lacht, is het langzaamst van begrip.
Wie niet een beetje kan lachen met ernstige dingen, is geen serieus mens.
Jan heeft last van een 'tic nerveux' op zijn linkeroog zodat het lijkt alsof hij een knipoog geeft.
Op een dag gaat hij solliciteren als handelsvertegenwoordiger voor een bedrijf. De personeelschef bestudeert zijn cv en zegt:
"Wel, dat ziet er goed uit. Goede opleiding en ook goede referenties. Normaal gezien zouden we u onmiddellijk in dienst nemen. Maar zoals u weet gaan de mensen bij een handelsvertegenwoordiger erg af op het uiterlijk. En dat geknipoog van u, dat kan de potentiële klanten afschrikken. Het spijt me, meneer, maar we kunnen u niet in dienst nemen..."
"Wacht" roept Jan. "Wanneer ik 2 aspirientjes neem, dan gaat het knipogen dadelijk over! "
"Ah, is dat echt? Dat is fantastisch! Laat maar eens zien"
Jan gaat in zijn zakken en begint er te zoeken, alles wat hij tegenkomt legt hij op de bureeltafel: rode condooms, blauwe condooms, geribbelde condooms, condooms met aardbei, frambozen en chocoladesmaak. Uiteindelijk vindt hij de strip met aspirines, neemt er twee uit, slikt ze in en stopt onmiddellijk met knipogen.
"Formidabel, dat blijkt inderdaad te werken," zegt de personeelschef. "Maar eerlijk gezegd: wij zijn een fatsoenlijk bedrijf en een man die blijkbaar zoveel achter de vrouwen aan zit, dat hebben wij niet nodig."
"Achter de vrouwen zitten? Hoe bedoelt u? Ik ben een gelukkig getrouwd man !"
"Tja, meneer, hoe verklaart u dan al die condooms? "
"Oh, dat," zucht Jan. " Bent u al eens een apotheek binnengestapt en hebt u er al knipogend, naar aspirientjes gevraagd?"
Het wil niet stoppen met regenen .Ik dacht dat ze in de hemel al lang die schoonmaak achter de rug hadden maar neen hoor nochtans zo vuil kan het daar toch niet zijn? Volgens mij zijn daar alle buizen van de waterleidingen gesprongen en heeft Sint Pieter de loodgieters om de één of andere reden niet binnengelaten . En zeggen dat zoveel mensen weersafhankelijk zijn wat hun humeur betreft. Niet dat ze er constant als een donderwolk bijlopen maar bij velen scheelt het niet veel. Gelukkig heb ik daar minder last van maar menslief ik snak toch naar nog wat zon hoor en ik zal wel niet de enige zijn maar eerlijk, dat is geen troost. De regen blijft maar komen . De enige die zich er niet veel van aantrekken zijn de vogels die vrolijk pieren uit onze gazon pikken. Als je ze dan wil fotograferen, vliegen de meeste weg.
Tja....ik zal maar genieten van een koekje, goed voor de moraal. We gaan dan nog eens over de moraal spreken als het zomerweer terug is.....en ik aan mijn frisse kledij merk dat ik een koekje teveel gegeten heb.
Als je in een file staat, heb je tijd om rond te kijken. Je ziet dingen waar je anders niet op zou letten, gewoon omdat je er zonder file voorbijraast.
Vandaag had ik weer de 'luxe' om te observeren. Terwijl we stonden te wachten om enkele cm's vooruit te kunnen rijden, keek ik links van mij. Aan de overkant van de straat stond een camionette geparkeerd. De chauffeur zat een potje yoghurt uit te lepelen. Ik zag hem scheppen, de lepel naar zijn mond brengen....vanaf dan zat ik inwendig te lachen. Telkens, net voor hij de lepel in zijn mond stak, verscheen zijn tong alsof hij bang was dat er anders een drupje yoghurt zou verloren gaan: scheppen, naar zijn mond, tong uit, happen. Dat herhaalde zich meerdere keren voor we eindelijk konden doorrijden. Ik begon mij af te vragen of ik ook, als iets moet gelepeld worden, op die manier at.
Als je er zit op te kijken is het eigenlijk maar een raar zicht, die tong die steeds verschijnt net voor de lepel in de mond gaat. Sommige handelingen gebeuren zodanig automatisch dat we mss niet beseffen dat iets wat vreemd lijkt. Ik heb ondertussen mijzelf gerustgesteld: mijn tong blijft in mijn mond als ik iets eet met een lepel of een vork. Maar geen haar op mijn hoofd dat er aan denkt om aan ook maar éen iemand te vertellen dat ik voor de spiegel enkele happen yoghurt at, bij wijze van test.
Weten jullie ook hoe moeilijk het soms is om een pak gemalen koffie te openen zonder dat er korrels naast het pak vallen? En het vreemde aan de zaak is, wie hier in huis heeft het steeds aan haar been om een pak koffie te openen? Inderdaad, ik...
Vanmiddag was het weer van dat. Koffieblik leeg, zin in een kop koffie? Ja hoor.. dan maar een nieuw pak openen. Het zweet begon uit mijn poriën te gutsen, mijn handen trilden bij het idee... Wat een pak koffie toch niet kan doen hé. Ok, ik nam een huishoudschaar uit de keukenlade, een pakje koffie uit de kast en daar ging ik dan.
Fase 1: leverde geen problemen op, het verwijderen van de verpakking is kinderspel.
Fase 2: was een stuk delicater. Het openknippen van de vacuümverpakking is geen lachertje. Voor je het weet zijn een aantal koffiekorrels ontsnapt. Maar ook deze fase leverde geen problemen op, geen korreltje dat erin slaagde om vervelend te doen. Prachtig dacht ik bij mezelf. Ik zal het toch nog leren.
Fase 3: het okselzweet begon in straaltjes naast mijn zijden naar beneden te lopen. The final test... Volledig geconcentreerd met mijn focus op het pak en het blik, iedere beweging gecontroleerd... tot mijn handen opeens weer een zenuwtrek vertoonden die niet in het plaatje pasten. En ja hoor, een gigantische berg koffie naast het blik. O jee, zie je wel? Ik zal het nooit leren. Met het koffieschepje de koffieberg gereduceerd tot een minihoopje, maar hoe zal ik dat aanpakken om die restjes koffiekorrels te verwijderen zonder dat die op de keukenvloer belanden, want dat zou betekenen dat ik de keukenvloer zou moeten dweilen? Ah, neen hé, niet met mij hoor! Dit was een crisissituatie, dus, even gaan zitten aan de keukentafel zonder kop koffie... en de ADS methode toegepast.
ADS?? Wel ja, analyse, doelstelling en strategie - methode. Een vereiste voor een situatie als dit.
Analyse: de koffiekorrels liggen naast het blik.
Doelstelling: de koffiekorrels verwijderen zonder dat die op de keukenvloer belanden.
Strategie: misschien stoffer en blik? Neen, er kunnen nog korrels ontsnappen. En de korrels met de vaatdoek naar de pompbak vegen? Neen, de vaatdoek is dan heel erg vuil èn verstoppinggevaar voor de pompbak... Eummm, wat zijn de opties dan nog??
Na mijn hersenen langdurig te hebben gepijnigd, vond ik DE oplossing!!! De stofzuiger!!! Wat is dat toch een schitterend apparaat. Het zuigt in een oogwenk alle stofjes, vuiltjes èn koffiekorrels weg. Ik was zodanig in mijn schik dat ook de keukentafel werd gezogen en de stoelen en .... En ondertussen een lachstuip van hier naar ginder, zo erg dat ik aan het gezicht van mijn liefste zag dat hij zich vragen ging stellen bij mijn geestelijke gezondheid.
Ondertussen is de stuip al over hoor èn zijn er een aantal elementaire huishoudelijke taakjes verricht mèt de stofzuiger. Wat moet het vroeger toch moeilijk zijn geweest zonder, ik kan het me gewoon niet voorstellen... Stofzuigergroeten,
Een blondje moet rijexamen doen. - Wees maar niet bang, zegt haar vriendin -ook een blondje- Het zal wel lukken, ik zal vanavond eens bellen om te horen hoe het gegaan is. 's Avonds belt ze haar vrioendin op die snikkend vertelt dat ze niet geslaagd is. - Hoe kan dat nu? Je hebt zoveel geoefend. Vertel! - Ik was nog maar net de weg opgereden of ik kwam aan een rond rotonde en daar stondeen bord met 30. Ik heb dus 30 toertjes op de rotonde gereden en toen zei de examinator dat ik niet geslaagd was en ik terug mocht rijdennaar het examencentrum. Ik weet echt niet wat ik verkeerd gedaan heb! Haar vriendin denkt even na en zegt dan troostend: - Maak je maar geen zorgen het kan geen zware fout geweest zijn. Je zal waarschijnlijk een rondje te veel of te weinig geteld hebben...
)
En dat geknipoog van u, dat kan de potentiële klanten afschrikken. Het spijt me, meneer, maar we kunnen u niet in dienst nemen..." 
. De enige die zich er niet veel van aantrekken zijn de vogels die vrolijk pieren uit onze gazon pikken. Als je ze dan wil fotograferen, vliegen de meeste weg. 
