Mama, mams.... vandaag kom ik niet bij je langs wegens te druk maar morgen ben ik in gedachten wel heel dicht bij jou want dan ben je 4 jaar van ons heen gegaan ....
Onlangs stond ik nog aan de strooiweide.
Stilzwijgend prevelde ik de woorden in mijn binnenste en dat was het zoveelste stille gesprek dat ik nu sinds vier jaar met je voer.
Wel duizend vragen heb ik ondertussen al gesteld maar sinds vier jaar moet ik mezelf de antwoorden toefluisteren.
Zelfs met de zon in mijn rug voelde mijn schaduw op het gras kil aan.
Ik schikte de bloemen die ik meegebracht had en bedacht hoe we beiden heel even eenzaam waren!
Jij eenzaam in de dood en ik die je nog steeds mis. In een doolhof van onbeantwoorde vragen slenterde ik langs het pad waar dode bladeren onder mijn stappen de stilte doorbraken en ging op zoek naar een beeld van hoe je was en probeer het beeld van de laatste weken te vergeten.
Op wandel met de ziekte slenterde je uitgemergeld tot aan je dood.
Pijnlijk is het telkens ik er aan denk en toch probeer ik die wonde te helen door de mooie herinneringen uit gelukkiger tijden.
Ma, vandaag kom ik niet bij je langs ....
Misschien zullen anderen mijn verdriet niet begrijpen na al die jaren.
Misschien wil ik het wel alleen dragen?
Ma, binnenkort kom ik zeker bij je langs!
Ik kom dan bloemen brengen die je zo graag had en je weer een paar vragen stellen.
Och ik weet wel dat ik geen antwoord zal krijgen en misschien is het wel mijn straf voor al die keren dat ik je geen antwoord gaf. Ma, verdriet is niet altijd zichtbaar!
Soms sta ik aan je rustplaats in de regen en mengen druppels zich met mijn tranen.
Ma, vandaag kom ik niet bij je langs....
Misschien uit schrik voor die anderen die daar staan met dezelfde bloemen en hetzelfde verdriet?
Nee ma, ik wil je apart houden, ook in de dood!
Ver van het Allerheiligengedoe zal ik vandaag aan je denken zoals elke dag.
Ma, vandaag kom ik niet bij je langs.... al zal ik morgen wel speciaal aan jou denken want dan is het de dag die ik liever zou vergeten. Maar er zijn ook de andere dagen dat ik aan je denk.
Zoals met Nieuwjaar waar we elkaar steeds het beste wensten of zoals met Pasen waar je het leuk vond om zelf de eieren te verstoppen. Zoals ..zoals elke dag die geen speciale naam had, maar waar jij hem zo speciaal maakte met de persoon die je was.
Ma, vandaag kom ik niet bij je langs...
Maar toch ben ik bij jou kijkend naar jouw foto op onze kast. Waarom moest jij vertrekken naar die wereld van al die anderen die zoveel verdriet achterlieten?
Waarom is het heengaan niet voor iedereen gelijk?
Waarom verlaten we niet allemaal samen deze wereld?
Misschien omdat er anders niemand meer zou zijn om ons te begraven en het verdriet te dragen?
Ma, vandaag kom ik niet bij je langs ....
Maar weet dat ik ook niet bij pa en bij meter en peter ga.
Weet dat ik ook niet bij Suzy, Rita, Mary en Magda
ga, vrouwen die de laatste jaren veel te vroeg uit onze vrienden -of familiekring gerukt zijn. Weet gewoon dat ik vandaag naar het leven kijk dat ons elke dag wat dichter bij jou brengt.
Ma, morgen is een nieuwe dag en dan sta ik in gedachten terug aan je laatste rustplaats zoals 4 jaar geleden met duizend vragen en stilzwijgende gesprekken tussen jou en mij.
Maar vandaag sluit ik mijn gesprek af zoals we het steeds samen hebben gedaan.
"Dag ma, tot de volgende keer "
Reacties op bericht (12)
03-11-2012
Een avond groetje uit Retie
ik wens je een heel tof en warme gezellig weekend ik ben het nat al moe mateke ... en alles naar wens met je sjanfoeterkes ? Bekijk het van de zonnige kant, de meeste regen valt naast je. dikke knufke van ikke
03-11-2012 om 18:37
geschreven door Jeske
Fijne zaterdag vriendin
Steeds wanneer je een kalenderblad afscheurt, moet je kunnen denken: Dat was een waardevol stukje tijd Liefs Nikki
03-11-2012 om 15:19
geschreven door Nikki
bedankt voor de lieve reactie op ons kereltje
Het geluk is als de zon, je mag er niet met open ogen naar kijken. Samen met onze vier schatjes komen wij een fijn weekend wensen. Veel liefs van Freddy en Patty en een dikke knuffel van onze vier lieve rakkers.
03-11-2012 om 02:58
geschreven door Patty en Freddy
02-11-2012
lieve groetjes deze avond
Ik kom hier nog even binnenwippen na een gezellig namiddag met m'n grootste kleindochter gezellig een sjatteke koffie gaan drinken en wat winkeltjes gedaan voor haar mams verjaardag den zestiende.. en gevonden wat ze zocht nen mooie schaal Tik tak doet de klok de dag staat op zijn kop. Alles moet vlugger gaan Tik tak doe de klok Ik doe het langzaam aan kijk naar de natuur dat is pas leven, zonder klok en puur natuur Nog een fijne vrijdagavond en geniet van het leven Liefs en knuffel van ikke
02-11-2012 om 18:44
geschreven door Jeske
Wens je en fijne vrijdag vriendin
Sterk moet je zijn, er is niet de vraag,
even niet vandaag. sterk blijven iedere dag maar weer. hopen op betere tijden zonder lijden. hopen op een morgen zonder zorgen Nikki.
02-11-2012 om 11:12
geschreven door Nikki
01-11-2012
Herdenken
Voor mij geen kerkhofbezoek Natoken, de foto's van pa en ma hangen aan de muur recht boven mijn PC en ik praat regelmatig tegen hen, ik ben nooit een kerkhof-fan geweest, vroeger het verplichte bezoekje ja maar dan was je druk bezig met redderen, te druk om echt aan de dode te denken... spijtig dat je morgen niet kunt komen... volgende keer beter hoop ik... alvast een dikke knuffel!
01-11-2012 om 19:22
geschreven door Myette
Het is mooi . . .
. . . om zo aan je moeder te denken. En geloof me, ook nog na zovele jaren zal je ze missen. Net zoals ikzelf mijn eigen moeder mis die toch al meer dan 26 jaren geleden is overleden . . . Dat gemis geraak je nooit meer kwijt, ze zijn weg en ze blijven weg, hoe hard het ook is. Ook ik heb vaak met mijn moeder gepraat en nu dit jaar begin ik dat ook al te doen met mijn vader, die overleden is in februari. Doe gewoon zo verder zou ik zeggen, als jij ze mist en je kan het hen zo zeggen en je vindt er troost in, wel dan moet jij je daar niet voor schamen en verder doen. Een gesprek met een geliefde persoon is persoonlijk en daar heeft niemand wat mee te maken, alleen jij en die persoon . . . Blijf ze zo maar gedenken, ik doe dat ook . . . ! Groetjes en een fijn gesprek morgen . . .
01-11-2012 om 15:49
geschreven door Chrisje
Groeten van Fjak@
Als je dit leest ,'t is wel om kippevel van te krijgen, maar Natoken zoveel liefde dat in je schrijfsel is te voelen voor je mams en al je vrienden en familie. Bedankt om je virtuele vriendschap, blij je te kennen, Fjak@
01-11-2012 om 14:56
geschreven door Fjak@
...
Het is al een dag om stil te staan,maar bij deze tekst word ik nog stiller Natoken,welke grote liefde voor je mams het uitstraalt,als mijn kinderen later zo aan me denken ,zou ik me heel gelukkig voelen wel spijtig dat je er morgen niet bij bent,zullen je missen,maar ik versta het wel zenne!
01-11-2012 om 10:22
geschreven door lipske
Een stille groet op deze dag
Wij zijn gisteren geweest Natoken, na de begrafenis van mijn tante
1 november
allerheiligen
een bezoekje aan onze dierbaren
graven vol met chrisanten
bloemen,kransen
een levendig gezicht
in zovele verschillende kleuren
toch voelt deze dag kil aan
herinneringen komen naar boven Ik mis mijn ouders Familie en vrienden Nikki
01-11-2012 om 10:01
geschreven door Nikki
Ouderdom is een land dat je pas bezoekt als je je er gaat vestigen Natoken .....
Een aangename dag toegewenst vanwege Amor Fati !
Het weinige dat ik weet dank ik aan mijn onwetendheid !
01-11-2012 om 09:33
geschreven door Amor Fati
lieve groetjes op deze dag
Ja mateke ... eens je die verloren hebt sta je precies alleen op de wereld... zo heb ik het toch ervaren ... ik mis ze al 12 jaar ... ik ga ook nooit op deze dag... hier was het van de week ook de mannekes worden nog wakker op het zomer uur volgens mij gelukkig is er ook (kennet ...hier toch) dan zijn ze nog even rustig het zal een knutsel dagje worden peins ik ! en strakjes naar het veldrijden kijken Elk jaar rond deze tijd denken wij terug aan onze overledene Toch zijn er tal van herinneringen in je geheugen die je vrolijk maken, het gemis blijft, ieder ervaart het op zijn(haar) eigen manier: verwerken doe je niet in één dag Ik mis mijn ouders, familie en vrienden die me allen zo dierbaar waren.
)
