Ze kruisten gisteren mijn pad, twee mannen hand in hand, de ene een kleerkast van je welste en om zijn torso te showen droeg hij een spannende T-Shirt, de andere een tengere lange slungel. David en Goliath dacht ik en ik kon een glimlachend moeilijk onderdrukken.. Ik moet zeggen dat ik niet de enige was die even haar hoofd draaide en dat het twee mannen waren die hand in hand liepen had er maar weinig mee te maken het was eerder de combinatie van die twee .
Nu moet ik zeggen dan het mij meestal niet veel uitmaakt hoe iemand er bij loopt , ieder zijn " meug" denk ik dan maar deze keer was het toch lachwekkend.
Ik moet altijd een beetje lachen om bodybuilders. Het is natuurlijk de bedoeling dat ze indruk maken, die sterke mannen, maar ze zien er eigenlijk eerder koddig uit. Topzwaar, die stierennek, die brede manga-bovenarmpjes die vrijwel horizontaal uit dat veel te grote lijf steken om maar te zwijgen van dat pedante gewaggel. Voor een vrouw lijkt me er ook weinig aantrekkelijks aan zo'n kleerkast. Ik heb het natuurlijk niet over zijn kleine piemeltje, dat zou flauw zijn. Bovendien zijn dat verhalen die ik nog nooit persoonlijk heb kunnen verifiëren. De meeste van die kereles zijn ook ijdel, en dan vraag ik mij af:
" Waar koopt een bodybuilder zijn kleding? Zijn er speciale kledingwinkels waar ze die overmaatse kleren verkopen?" De meesten lopen in ogenschijnlijk minuscule hemdjes,zoals die kerel van daar net, maar dat is slechts schijn. Als jij of ik zo’n hemdje zouden aantrekken dan zou het eerder een wigwam zijn en ik ben nu niet bepaald een bonenstaak! Het beste van die kerels is nog wel dat je helemaal niet bang voor ze hoeft te zijn. Bijna niemand weet dat. Iedereen denkt:
“Oei, die is sterk. Daar moet je voor oppassen,” maar niets is minder waar. Als je ze van achteren benadert zullen ze je nooit zien aankomen. En stel dat je ze dan een klein tikje op het achterhoofd zou geven (om redenen die je geheel voor jezelf mag houden, maar laten we er hier gewoon even van uitgaan dat dat voor de lol is), dan sta je al op de hoek van de straat voor hij zich alleen nog maar verbaasd heeft omgekeerd. Een straatlengte rennen is voor zo’n man onmogelijk. Ik vraag me soms af of dat oppompen van het lijf dient ter compensatie van onzekerheid?
Hopelijk stoot ik hier iemand tegen de borst met dit logje en zeker niet tegen die van een bodybuilder!! Voor alle duidelijkheid de spierbundels van tegenwoordig zijn niet meer de stoere helden die ze ooit waren en misschien zijn ze zachter van aard dan hun fysiek laat uitschijnen. Het zou natuurlijk flauw zijn hier nu te verkondigen dat ik zelf broodmager ben, dus dat doe ik niet. Maar het is wel zo, groot en sterk is uit de mode ... 
|