Als de moed je in de schoenen zakt, ga dan op je kop staan.Gaat het niet zoals het moet, dan moet het maar zoals het gaat. Ik heb alles wel op een rijtje, maar niet in de goede volgorde.Je kan beter een muisarm hebben dan een apestaartje.

Over mijzelf

Ik ben
Ik ben een vrouw en woon in () en mijn beroep is .
Ik ben geboren op 01/03/1945 en ben nu dus 79 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: .

De twee " oudjes"

Mijn favorieten

	Ani
	Jos
	Marisca
	Albert en Lenie
	Myette
	Folion

Mijn favorieten

	Rud
	Cecile
	Chrisje
	Ingrid
	Jeske
	Ria
	Meeuw
	Redpoppy
	Patty enFreddy

Mijn favorieten

	Jeannine
	Dion
	Rita
	Myriam
	Maarten
	Dirk
	Rebecca
	Annie
	Jansen

Mijn favorieten

	Roosje
	Monique
	Klaproosje
	Eddy Meuris
	Monica
	Vifke

Categorieën

Humor (572)

Onze jaren in het buitenland A: Mexico (27)

Onze jaren in het buitenland B: Venezuela (19)

Onze jaren in het buitenland C: Peru (16)

Onze jaren in het buitenland D: Nigeria (68)

poëzie (166)

Beoordeel dit blog

Een interessant adres?

Blog als favoriet !

Klik hier
om dit blog bij uw favorieten te plaatsen!

Een interessant adres?

10-07-2013

Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.

Even time out!

Jullie zullen me hier even niet meer elke dag zien want momenteel staat mijn hoofd niet op logjes schrijven!
Zoals jullie weten wachtte de meter van onze kleinzoon ( dame van 39j) op een levertransplantatie. Die werd een paar weken geleden uitgevoerd en sindsdien is de dame in kwestie nog niet wakker geweest maar in een kunstmatige slaap gehouden omdat haar lichaam alle energie nodig had om te herstellen. De dokters en zijzelf hebben al het mogelijke gedaan om alles tot een goede afloop te brengen , helaas.. het mag blijkbaar niet. Gisteren hebben hebben ze de lever dialyse afgekoppeld. Ze hadden gehoopt dat de nieuwe lever met wat ondersteuning rapper en beter zou aangepast geraken aan het nieuwe lichaam. Maar I. was zo ziek en verzwakt op het moment van de transplantatie dat de omstandigheden waarin die nieuwe lever moest functioneren helemaal niet optimaal waren. Ze is nog een schim van zichzelf totaal op en nu hebben de dokters gezegd dat ze morgen voor een comfortmodus gaan zodat ze rustig kan sterven. Ze vinden het zinloos om verder te gaan omdat zij het willen als het lichaam het niet meer aankan!
I is de jeugdvriendin en buurmeisje van onze dochter en tevens ook de meter van de kleinzoon. Na alles wat de dochter en co vorig jaar meegemaakt hebben ( 2 bomma's gestorven op 3 maanden en een paar maanden later de oma -moeder van de schoonzoon - ook na een strijd van meer dan een jaar) komt dat afscheid nu wel heel hard aan. Soms is teveel teveel...We zijn er hier ook het hart van in temeer omdat onze kleinzoon ook dat nog eens te verwerken krijgt en hij had een goede band met zijn meter! Maar het ergste is dat I twee kindjes heeft ; ééntje dat in sept naar het eerste leerjaar gaat zoals ons glutenkindje en één die naar het 4e leerjaar moet. Hoe hun papa dat moet uitleggen ... het is heel moeilijk en lastig, arme kindjes! We zijn er ook even onderste boven van. Weer iemand die we zullen missen. De dochter zal onze steun even goed kunnen gebruiken. Daarom dat mijn hoofd niet echt op bloggen staat. Het is hier nu wachten op die ene telefoon die zegt dat ook aan dat jonge leven een einde gekomen is...Het leven is niet altijd eerlijk...

Geef hier uw reactie door

Uw naam *
Uw e-mail
URL
Titel *
Reactie *
	Persoonlijke gegevens onthouden?
(* = verplicht!)

Reacties op bericht (12)

10-07-2013

....

't is clichéachtig maar hier zijn geen woorden voor.... weeral zal de tijd het verdriet en gemis moeten verzachten... een weg openen om toch met deze leegte verder te gaan...dat deze enkele woorden mogen helpen in deze zéér zware periode...

sterkte...

een warme groet van

gaby

10-07-2013 om 16:10 geschreven door puntanderelijn

Zonder woorden

Wat kan ik er nog aan toevoegen... dat ik het verdomd erg vind..; zeker... en dat het voor jullie familie heel erg moet aankomen... ook... en dat ik het begrijp dat je voorlopig geen zin hebt in prietpraat... natuurlijk... je zou voor minder... ik kan je alleen sterkte toewensen en een troostende knuffel geven.

10-07-2013 om 15:32 geschreven door Myette

Dag lieve Natoken

ik zit hier nu, bij het lezen ervan met tranen in de ogen en ik kan me heel goed de pijn indenken die jullie allen nu moeten voelen...het bange afwachten, wetende dat...en dan die kindjes en de echtgenoot die achterblijft...jullie allen zo vol verdriet. Hoeveel verdriet kan een mens dragen???

neen, verdorie, dat is allemaal niet eerlijk...het leven kan soms zo hard zijn... Hele dikke steunknuff, weet dat ik in gedachten bij u allen ben. Cécile

10-07-2013 om 14:25 geschreven door Klaproosje1

Hallo

Het leven is niet altijd eerlijk. Het is zo erg voor al wie haar dierbaar zijn en vooral voor haar zelf...veel sterkte wens ik jullie toe xxx

10-07-2013 om 12:55 geschreven door Athea

Hallo

10-07-2013 om 12:53 geschreven door Athea

Dit is te erg en kan geen woorden van troost vinden lieve Natoken

Nee, het leven is niet eerlijk ..zo jong nog en vreselijk voor de achterblijvers.Kan me voorstellen dat je gedachten alleen daar zijn...een angstig afwachten lieverd, ik wens ieder heel veel moed en sterkte toe.Een dikke steun knuffel van Rozemarijn.

10-07-2013 om 12:16 geschreven door Roze

Groetjes en veel sterkte gewenst

10-07-2013 om 11:47 geschreven door mia

Groeten van Fjak@

Dat houd niet op waarom? jullie krijgen zelfs de tijd niet om het ene sterfgeval te verwerken of er is er weer een. Ja de twee kinderen maar ook hun papa.
Ik denk dat het voor een vader altijd moeilijker is dan voor een moeder. Ons Pascale (petekind van mijn man) heeft zelf eerst borstkanker gehad is genezen dan komt vorig jaar haar man 43j aan een hartstilstand te overlijden. Ze trekt goed haar plan zo te zien. Maar wie kan in haar binnenste kijken en al de eenzame uren ze heeft zelf ook twee kinderen maar 's avonds moeten die naar bed en als ze mailt of op haar Facebook tussen de regels door zie je ook haar verdriet.
Zie je Natoken dat ik je heel goed kan begrijpen hoe je u voelt, dan hebben we deze maand nog de dochter van men neef die nu zou 19jaar zijn maar helaas op haar 18de hartstilstand, dus deze maand is ook voor ons weer moeilijk,want je denkt wat hangt er nu nog over ons hoofd.En voor deze jonge vader zal het ook heel moeilijk zijn legt dat maar uit aan de kinderen.
Natoken sterkte en dikke kus
Fjak@

10-07-2013 om 09:33 geschreven door Groeten van Fjakk@

Verdoeme ...nee het is helemaal niet eerlijk mateke !

Mijn gedachten gaan direct na de 2 kleine achter blijvertjes ! maar ook naar jullie hoor ... nen dikke steunknuf zunne...
ik vindt er geen woordjes voor...maar dedju zoiets zou toch niet mogen bestaan !
en toch voor T een kusje voor zijn verjaardag ...een van deze dagen

10-07-2013 om 07:36 geschreven door Jeske

een mens krijgt nogal wat voor zijn kiezen hé

jonge vrouw met kinderen die haar zo nodig hebben ....ik mag er niet aan denken , maar de realiteit is er .sterkte voor allemaal , ik steun je in gedachten , want zoiets kan ik dan weer niet " uitvegen ", wat vreselijk erg toch ...'k wou dat ik je kon vastpakken .

10-07-2013 om 07:20 geschreven door ani

Midweeksegroetjes....

Tussen vriendschap en een roosje is
er een heel groot onderscheid.
Rozen bloeien slechts een poosje,
maar vriendschap duurt een eeuwigheid.
Veel liefs van Freddy, Patty en een
dikke knuffel van onze vier kapoentjes

10-07-2013 om 02:19 geschreven door Patty en Freddy

Wat zonde toch van dat jonge leven. En dan te bedenken dat A ook een levertransplantatie heeft gehad en dat....maar zo mag, kan en wil ik niet denken, daar zou ik me heel slecht bij voelen.
Ik wens jullie allen heel veel sterkte en heel veel steun aan mekaar toe. Voor jou alvast een hele dikke troostknuffel.teiy