Gisteren heb ik een heel gezellig dag beleefd met veel herinneringen aan mijn kostschooljaren. Ach, zoveel goede en ook slechte herinneringen. Over die laatste schrijf ik niet, ze zitten opgesloten in een klein hoekje achter in mijn hoofd en komen gelukkig maar heel soms weer naar boven.
Gisteren ben ik met 14 klasgenoten teruggegaan naar daar waar alles begon en eindigde 50 j terug, bij de nonnen natuurlijk.
Op het lyceum van de H Familie of de Damen te Tielt hebben ze me al die jaren weten vast te houden. Het was een school in de jaren vijftig waar alleen maar meisjes toegelaten werden. Pas toen ik in het derde jaar humaniora zat mochten stilaan enkele leraren het statige gebouw betreden.
Maar goed, even terug naar eind jaren 50. Ik volgde de moderne humaniora op internaat in Tielt. Het was een meisjes lyceum met een richting moderne humaniora ( 6j) wet.B, wiskunde of economische. Een klassieke richting 6j latijn/ Griekse, een normaalschool (4j) lager onderwijs of kleuterleidster ( na derde jaar humaniora) en een regentaat ( 2j na de 6 j humaniora) met al zijn richtingen . Vandaar dat het niet te verwonderen was dat het een imposant klooster was ( en nog is.iK deed even navraag en het schoolcomplex beslaat zo'n 5 ha of 50.000m2 !!)
zeker omdat er ook nog eens een immense kostschool bij hoorde maar dat heette toen niet zo niet, nee, je moest zeggen "het pensionaat" dat klonk deftiger en de kostschoolmeisjes waren pensionaires of internen. Wij waren met zo'n 600 " geïnterneerden" in die tijd! Geen wonder dat er buiten de muren vaak gezegd werd dat dit het " cachot van West Vlaanderen" was, want de discipline was er niet min! Contact met externen werd steeds met Argusogen gevolgd want die zouden wel eens kwade, wereldse invloed kunnen binnen brengen! Dat uitgerekend mijn boezemvriendin een externe was heeft vaak voor veel discussies gezorgd! Wij hadden geen slaapkamertjes, maar chambrettes ( die zagen we nu niet meer ) en een non spraken we aan met dame, later moeder. We hadden geen schoolplein, maar een "cour". Hier zie je hoe tussen de gebouwen onze speelplaats lag!
Zo ziet die speelplaats er nu zo uit
Binnen in het complex lag de kapel waar we elke dag de ochtendmis van 7 u volgden en soms ook vespers en lof!
Die kapel is nu ook verdwenen en vervangen door een groot restaurant waar de leerlingen elke dag de keuze hebben tussen 3 menu's per dag!! Waar is de tijd dat wij aten wat de schoolpot schafte!
Achter het schoolcomplex lag een enorm grote tuin met wandelpaden tot aan de " Lourdesgrot" .Ook die grot is er nu niet meer!
Er was zeker bijna een klein leger nonnen nodig om de tuin te onderhouden hoewel? Ik heb hen nooit bezig gezien, zou daar dan toch een tuinier geweest zijn, een man!! Dan werd die goed verstopt!! In de maanden mei en oktober stapten we elke avond ( iedere klas had zijn uur) in lange slierten door die tuin tot aan de grot terwijl we het "paternoster" brabbelden! De tuin is nu ook tot de helft gereduceerd want met de komst van de jongens had men voetbalvelden nodig! Wij droegen geen doordeweekse kleren maar een uniform: bleekblauwe bloes en donkerblauwe plooirok in de week, schotse rok en witte bloes op zondag. Voor de uitstapjes hadden we een donkerblauwe blazer en Schotse baret met witte handschoenen. Natuurlijk mochten we ook geen lange broek aan. Scholieren die van buiten de stad per fiets naar school kwamen, moesten in de fietsenstalling hun lange broek wisselen voor een uniformrok. Kortom het ging er, achteraf gezien, toch wel d(h)eftig aan toe daar op dat lyceum.
Wij pensionaires konden daar niet aan meedoen, wij liepen immers altijd gerokt. We zagen er zo braaf uit, kostschoolmeisjes, netjes elke ochtend naar de mis, goed studeren en ver weg van de verlokkingen van de boze stad. Zoiets stond de nonnen en wellicht ook onze ouders voor ogen al dachten wij daar toch vaak anders over... Maar hoe kwam je buiten, in die zo opvallende blauwe outfit en met nonnen die ogen leken te hebben als haviken? We gingen de eerste jaren van mijn internaat enkel om de 4 weken voor het weekend naar huis, van zaterdag middag tot zondagavond . Later werd dat veranderd naar om de 14 dagen maar dan de ene keer vanaf 16u op zaterdag tot zondagavond ( voor 20u binnen) de andere keer van 's middags. We moesten bij het verlaten van de school en het terugkomen op zondag altijd langs moeder overste. Zij stond dan als een " gendarme" in de grote hal , kende iedereen bij naam ( alle 600 internen) en pas na een " reverence" van onze kant en goed weekend van haar kregen we de "wind van achteren"! Neen, je geraakte nooit ongezien buiten op die school, al lokte de buitenwereld ,voor ons was dat taboe. Zelfs in de hogere jaren hadden we een briefje van moeder overste nodig met de toestemming om van "dan tot dan " even buiten de muren van ons gevang te gaan. De concierge /non hield de tijd nauwkeurig in het oog en o wee als je vijf minuten te laat terug kwam, zeker weten dat je in de eerst komende weken de vrijheid van een paar uurtjes stad niet meer kreeg. Hoewel ... met vrijheid had dat weinig te maken want je kreeg enkel toestemming als je dringend ergens naar toe moest of een opslagwerk enkel in de plaatselijke bibliotheek te vinden was. Tijd om stiekem ergens elders naar toe te gaan was er niet want in de bib kreeg je dan een bewijs van het tijdstip van aankomen en vertrekken en dat werd terug netjes afgegeven aan de concierge.
Omdat jongens natuurlijk ook naar school moesten, was er een kilometertje verderop een college. Maar dat was voor ons verboden terrein. Stel je voor dat je in contact zou komen met zon jongen. Dat we daar in die roerige jaren toch ook wel interesse voor hadden dat ontging de nonnen blijkbaar....We zagen dat andere geslacht enkel op een filmforum dat om de 2 maanden gehouden werd in de feestzaal van de school met aan de ene kant de jongens geflankeerd door hun leraars en aan de andere kant de meisjes afgeschermd door hun klastitularis/non. Stel je niet teveel voor van die films het was meestal " zware kost" want daarna volgde een bespreking + debat. Van dat laatste kwam nooit veel in huis want wie zou er zich aan een mening gewaagd hebben met al die stekende ogen in je rug!!
Dat allemaal en nog zoveel meer ( ik zou hier weken logjes kunnen schrijven met mijn pensionaatservaringen!!) kwam gisteren boven toen we terug tussen die muren liepen al was er van die " gevangenis" niet veel meer terug te vinden alles gaat er nu blijkbaar veel losser aan toe! En dat het er bij ons ook losjes aan toe ging moet ik jullie niet vertellen zeker.. Onze decibels en "oh's en ahah's en weet je nog en hier was het dat ...",vulden de lucht. Enkel de labo's chemie zagen er moderner uit , grapjes met H2SO4 ( zwavelzuur) zoals in onze tijd werden hier zeker rapper afgezogen!! Wij moesten door de ramen hangen om te bekomen!
Als een bende giechelende pubers hebben we dat gisteren allemaal opnieuw beleefd en raar maar waar... we hebben blijkbaar enkel de grappige situaties en fratsen onthouden....
Hebben we een trauma over gehouden aan die jaren ? Daar was bij niemand iets van te merken, integendeel we waren allemaal ( op een paar uitzonderingen na) één voor één stevige oma's geworden haha!! Ik geef jullie wel nog meer foto's te zien en wat uitleg maar daar heb ik wat meer tijd voor nodig en nu wil ik gewoon nog even nagenieten van een fantastische dag!
Reacties op bericht (8)
24-10-2013
Groeten van Fjak@
Het haalt bij mij ook een pak herinneringen op namelijk er was één klein poortje en dat was niet op slot. Natoken moest je weten hoeveel maal ik daar heb willen weglopen uit onze gevangenis . Maar dan dacht ik thuis onze pa zou mij dat wel vergeven maar ons ma haar ogen dat was het die het kon tegenhouden. Hoe gaarne dat ik ons ma ook zag ik durfde het haar niet aandoen .Als ons ma kwaad was die moest niet spreken hoor haar ogen spraken meer als genoeg. Na de Franstalige gevangenis wou ons ma me nog naar een Nederlandstalig internaat sturen waar ze paardreden en tennis speelde , gelukkig ik had de keus naar daar of voor haarkapster gaan, dus het laatste dan maar tegen mijn goesting, maar ik heb er wel men diploma behaald om les te geven maar dat wou het ventje dan weer niet. Wel als Gerrit 10jaar was ben ik gestopt met het kapperssalon en heb ik voor de rest van mijn leven me opgewerkt en met volle goesting. Eén ding was nu wel praktisch dat ik zo mooi en vlot Frans sprak en schreef, dus die gevangenis van mij heeft dan een ding goed gedaan en ja niet te vergeten la politesse Ik ben blij dat het bij jou allemaal goede herinneringen vreugde en plezier was gisteren, maar ik kijk de andere kant uit als ik voorbij mijn gevang ga, vriendinnen heb ik er nog een paar , maar ja het was een heel gekend pensionaat ze kwamen van aan de zee tot uit de Ardennen en zelfs eentje van Zwitserland. Groetjes de mannen zijn hier weg, moest je mij minder horen je weet de grote kuis he. Fjak@ en likjes van Pucky die ook blij is geen lawaai meer in huis hij kan hem rustig neerleggen en zijn dutjes doen.
24-10-2013 om 18:18
geschreven door Fjak@
..
kan me voorstellen dat het plezant geweest is,ik heb niet zo'n heimwee naar die tijd,met mijn verlegenheid was dat gewoon een marteling..de meesten moesten me niet omdat ik zo'n 'stille' was,en dan was er nog benijderij omdat ik een goede leerling was,dus ik zal over pesten maar zwijgen..zucht.mijn prettigste tijd is eigenlijk de periode van het sana,had ik ECHTE vriendinnen,spijtig genoeg langzamerhand ook verwaterd! Dikke kus xxxxx
prettig einde van de werkweek en een fijn weekend met een dikke knuff van Nestje &Lipske
24-10-2013 om 17:20
geschreven door lipske
Fijne namiddag gewenst vriendin
Dit moet plezant zijn geweest Nancy,zeer mooie foto's
24-10-2013 om 15:42
geschreven door Nikki
Haha
Blij dat je genoten hebt van je stapje in het verleden... heb ik nooit kunnen doen... mijn school deed niet aan reünies... had ook maar een beperkt aantal leerlingen... ik heb ook nooit meer iemand ontmoet uit die tijd... spijt... niet echt... ik kijk niet vaak achterom... schrijf het nu even neer en dan gedaan! Wat vrijdag betreft, ik denk wel dat dit geen bezwaar is... geen kerkhoven te doen die dag... kus!!!
24-10-2013 om 11:06
geschreven door Myette
Goedemorgen Natoken.Prachtige reportage en fotos.Na het optrekken van nevel en mist krijgen we terug een dagje om van te genieten.
We zijn vandaag donderdag 24 oktober.We krijgen na het optrekken van nevel en mist nog maar eens een dagje om van te genieten.Het zonneke zal er terug bij zijn vandaag.Het weekend begint ook weer te naderen en zaterdag spelen onze - 13 jarigen een héél moeilijke wedstrijd tegen leider KVK.Westhoek.Hopelijk krijgen we terug een mooie wedstrijd na ons debacle van vorige zaterdag tegen staartploeg Luinge.Ik wens Jullie allen een fijne dag hopelijk met héél veel zon.Vele lieve en hartelijke groetjes vanwege Jos
24-10-2013 om 09:16
geschreven door Jos Vande Ghinste
zeer goed !
fijn dat het leuk was om herinneringen op te halen ! en blij dat niemand een trauma heeft opgedaan TOEN 't waren andere tijden hé en een beetje discipline ? 't kan geen kwaad dat hebben jullie nu bewezen ! hahahaha 'k ben curieus naar de kloeke oma's foto van nu !
24-10-2013 om 08:57
geschreven door ani
Een donderdagse goeie mergent uit Retie !
Gezocht: m/v met ijzeren zenuwen. Het spookt bij ons thuis en we weten niet
wat te doen. Gratis hapjes en drankjes in ruil voor hulp.
Ik ben niet jaloers op jou zunne ik was er dood ingebleven in dat prison en daar bij mijn kopje zat al vol daar kon niks bij van al dat geletterd gedoe Ik heb wel compassie met dien tuinman als die er was.. oei oei dien had het erger dan nen veldrijder Biekeke maar voornaamste is !...als jij er maar van genoten hebt met je makkertjes van toen.. peins wel dat er veel stijve tongskes zijn Fijne donderdag dikke knuf
24-10-2013 om 07:51
geschreven door Jeske
Groetjes op donderdag.
Tussen vriendschap en een roosje is er een heel groot onderscheid. Rozen bloeien slechts een poosje, maar vriendschap duurt een eeuwigheid. Veel liefs van Freddy, Patty en een dikke knuffel van onze vier kapoentjes
24-10-2013 om 03:20
geschreven door Patty en Freddy
)
