|
Als ik kijk naar onze twee prachtige kinderen, besef ik dat we geluk hebben. Met vallen en opstaan hebben wij elkaar opgevoed. Ik hen als mijn kinderen… zij mij als hun moeder. Ik heb veel van hen geleerd, stond daar ook open voor. En zij… zij op hun beurt hebben veel van mij geleerd. Hebben geleerd dat emoties niet verkeerd zijn, dat houden van uitgesproken mag worden, dat je goed bent zoals je bent, dat je respect voor anderen en andermans mening moet hebben maar ook dat je met respect voor je zelf en je eigen mening mag opkomen…..
Betekent dit nu dat ik achterover mag gaan hangen en denken dat mijn werk gedaan is nu ze 42 en 40 zijn? Nee dat denk ik niet. Een moeder ben je vanaf het moment van bevruchting en eindigt met je dood. Dankbaar ben ik wel dat wij het tot hier met elkaar gered hebben, want soms is er niets voor nodig om je kind af te zien glijden naar de groep jongeren die schreeuwen om iemand die hun grenzen vastlegt, omdat zij het zelf niet kunnen…
Maar het meest dankbaar ben ik voor de kleinkinderen die ze ons schonken...die voor zoveel drukte zorgen als ze hier zijn maar die we ook missen zodra ze weg zijn...gelukkig zijn daar dan de vakanties om wat schade in te halen
|
)
.
.
en overal zal er wel eens wat misgegaan zijn , ook bij onze ouders , maar je ziet : 't kwam goed !!
